رادیو فردا، بودجه امسال دولت، بحثها و حاشیههای بسیاری را بهدنبال داشت، از حذف میلیونها یارانهبگیر تا افزایش عوارض خروج؛ اما آنچه در بودجه سالهای متوالی، جایگاه ویژه خود را در میان سهامداران عمده سرمایه عمومی کشور حفظ کرده است، نهاد روحانیت و زیرمجموعههای مرتبط یا وابسته به آن است.
بودجه امسال هم استثنا نبود. برنامه ارائه خدمات فرهنگی رفاهی و ورزشی به طلاب و روحانیون، برنامه کمک به تأمین مسکن طلاب و روحانیون، برنامه کمک به تغذیه طلاب در مدارس شبانهروزی، برنامه حمایت موردی از طلاب و روحانیون نیازمند، حق بیمه طلاب و روحانیون غیرشاغل، نهاد شورای عالی حوزههای علمیه، برنامه حمایت از حوزههای علمیه و مدارس علوم دینی، ردیف حمایت از فعالیتهای فرهنگی و تبلیغی طلاب علوم دینی و بسیاری دیگر، تنها اندکشماری از عناوینی به شمار میروند که در مقابل هر کدام از آنها در تخصیص بودجه اخیر، یک رقم چند ده تا چند صد میلیارد تومانی نوشته شده است.
برای مثال، بودجه پرداخت مستمری به ازکارافتادگان و خانواده مرحومین طلاب و روحانیون ۱۸۷ میلیارد تومان و بودجه پرداخت کمک هزینه معیشتی طلاب ۳۳۵ میلیارد در نظر گرفته شده است.
برای مثال، بودجه پرداخت مستمری به ازکارافتادگان و خانواده مرحومین طلاب و روحانیون ۱۸۷ میلیارد تومان و بودجه پرداخت کمک هزینه معیشتی طلاب ۳۳۵ میلیارد در نظر گرفته شده است.
|برای دریافت تازهترین خبرها به تلگــــرام رادیو فردا بپیوندید|
اعلام این ردیف بودجهها واکنشهای اعتراضی بسیاری را در شبکههای اجتماعی بهدنبال داشت؛ بهویژه هنگامی که مقایسههایی از این دست صورت میگیرد:
بودجه مرکز خدمات حوزههای علمیه ۶۰۰ میلیارد تومان است در حالی که نهاد کتابخانههای عمومی کل کشور ۱۵۷ میلیارد دریافت میکند.
۲۵۳ میلیارد تومان به برنامه پوشش بیمه پایه اجتماعی طلاب میرسد در حالی که بودجه سازمان اورژانس کشور ۱۶۳ میلیارد تومان است.
جامعه المصطفی العالمیه که از نهادهای تحصیلات حوزوی است ۳۰۳ میلیارد تومان بودجه دارد در حالی که بودجه دانشگاه اهواز ۲۱۶ و بودجه دانشگاه صنعتی امیرکبیر ۲۵۴ میلیارد تومان است.
با حسابی سر انگشتی و جمع زدن برخی ردیفهای بودجهای که برای نهادهای روحانیت و مذهبی شیعی اعلام شده است، میتوان به رقمی بیش از ۵ هزار میلیارد تومان رسید؛ هزینهای که تنها دربرگیرنده شماری از نهادهایی است که به صورت مستقیم متولی امور روحانیون است.
در این میان نهادهای دیگری با بودجههای کلان همچون صدا و سیما هم وجود دارند که اگرچه در تعریف، ارتباط ارگانیک با نهاد روحانیت شیعه ندارد اما در عمل بخش عمدهای از راندمان حرفهایشان، همسو و در خدمت تبلیغات مذهبی نهاد روحانیت است.
تخصیص بودجههای کلان برای نهاد روحانیت، چه تاثیری بر مقبولیت دینی آن در جامعه دارد و از دیگر سو چه اثری بر خود این نهادهای مذهبی می گذارد.