اعتراف گیری زیر شکنجه نشانه هراس رژیم از اوجگیری اعتراضات سراسری است
سپیده قلیان و اسماعیل بخشی باید هرچه زودتر آزاد شوند
نمایش تلویزیونی اوراق بازجویی و اعترافات زیر شکنجه فعالان کارگری اهواز در برنامهای به نام "طراحی سوخته"، جلوه دیگری از استیصال سیاسی جمهوری اسلامی و رفتار ضد انسانی ارگانهای امنیتی درقبال جنبشهای اعتراضی رو به اوج در ایران است.
قربانیان این دور از اعترافات تلویزیونی، آقایان اسماعیل بخشی و علی نجاتی کارگران نیشکر هفت تپه و خانمها سپیده قلیان و عسل محمدی کنشگران مدنی بودند که در جریان اعتراضات کارگری اهواز بازداشت و همراه تعداد دیگری از معترضان به زندان اطلاعات این شهر منتقل شدند.
اما شجاعت مدنی اسماعیل بخشی و سپیده قلیان در افشای شکنجههای جسمی و روانی خود و دیگر بازداشت شدگان و به چالش کشیدن علنی ارگانهای امنیتی، به ویژه دعوت اسماعیل بخشی از وزیر اطلاعات کشور به مناظره در مورد شکنجه هایی که در زندان اهواز بر او اعمال شده، رسوایی این اعتراف گیری را در برابر افکار عمومی ایران و جهان قرار داد.
افشای آنچه بر اسماعیل بخشی و سپیده قلیان گذشته، به انتقام گیری دستگاههای امنیتی از این شهامت مدنی و بازداشت مجدد آنها انجامید. سپیده قلیان در فاصله دو بازداشت و در یک ویدیوی ضبط شده خواهان برگزاری دادگاه علنی با حضور خبرنگاران شد و پدر او از رفتار وحشیانهای که هنگام بازداشت بر دیگر اعضای خانواده رفته پرده برداشت.
به باور ما در پس این اعتراف گیری و مستند سازی شکست خورده، هراس رژیم از فراروییدن اعتراضات صنفی به سیاسی و مقاومت مدنی و اعتصابات سراسری متکی بر آگاهی اجتماعی کارگران و همه عدالت خواهانی است که دیگر باوری به کارآیی این حکومت برای حل مشکلاتشان ندارند و در اعتراضات مستقل و خودسامانگر، با تکیه به توانمندی صنفی و رهبرانی که از دل این آگاهی بر میخیزند، کسب حقوق مسلم خود را جستجو میکنند.
خودآگاهی بالای جامعه نسبت به ورشکستگی مستند سازیهای امنیتی نیز به آن حد رسیده که روز دوم بهمن ماه یعنی سه روز پس از پخش آن، گروه بزرگی از مردم با نفی کامل چنین شیوه هایی با تجمع در برابر وزارت کار فریاد سر دادند: "شکنجه، مستند، دیگر اثر ندارد"
این ورشکستگی مدت هاست که برای کارگزاران اتاقهای تمشیت رژیم نیز روشن است. غنچه قوامی شهروند ایرانی - بریتانیایی که پیش از این به اتهام "تبلیغ علیه نظام" در زندان برای اعتراف گیری شکنجه شده بود روز دوم بهمن در توییتر خود نوشت: "به بازجو گفتم: واقعا فکر میکنید مردم این اعترافات تلویزیونی را باور میکنند؟ گفت: "مهم نیست، باور نکنند. مهم این است که باور کنند ما میتوانیم اعتراف بگیریم. "
سرگذشت اسماعیل بخشی، سپیده قلیان، علی نجاتی، عسل محمدی و دهها کارگر بازداشت شده دیگر در زندان اطلاعات اهواز، سرگذشت یگانهای نیست. چهل سال است که از اولین روز انقلاب تا کنون، مردم ایران شاهد شکنجهها و اعدامهای فردی و جمعی دهها هزار هموطن ما در زندانها و شکنجه گاههای حکومت اسلامی بودهاند. ما ضمن محکوم کردن این جنایتها اطمینان داریم که حتی در ارگانهای اطلاعاتی و امنیتی رژیم هستند کسانی که از اسناد و شواهد چنین رفتارهای ضد بشری برای سپردن به داوری تاریخ و ارائه به دادگاههای ذیصلاح پس از استقرار دموکراسی در ایران نگاهبانی میکنند.
هیئت دبیران موقت برای ساماندهی شورای مدیریت گذار
۱۳۹۷ چهارم بهمن ماه