از سوی دیگر جمهوری اسلامی تلاش می‎کند گروه‎های شبه‌نظامی شیعه در منطقه را حول قویترین اشتراکات آنها یعنی ستیز با اسرائیل و آمریکا در مدار خود نگه‎دارد آنهم در زمانی که ترامپ حاکمیت اسرائیل بر بلندی‌های جولان را به رسمیت شناخت و موجی از خشم در بین این گروه‎ها به راه افتاد. رژیم ایران آشکارا به این خشم دامن می‌زند.

پنجشنبه هشتم فروردین، ایرنا به نقل از شبکه المنار لبنان، با انتشار تصویری از یک نامه در کنار قُلکی شکسته نوشت یک کودک همراه با ۲۵ هزار لیره لبنانی (هر ۱۵۰۰ لیره یک دلار) داخل قلک خود به نصرالله نامه نوشته است.

در این نامه «حورا» با ابراز علاقه به نصرالله اعلام کرده که قصد داشته است تا با پول‎های قلک خود جشن تکلیف بگیرد اما ترجیح داده این پول را به «مقاومت» اهدا کند تا از آن برای تهیه موشک و مقابله با دشمن استفاده شود!

وزارت خارجه جمهوری اسلامی، نهم فروردین، در آستانه «یوم الارض» فلسطینی در بیانیه‎ای رسمی از فسلطینی‌ها خواسته در مقابل اقدامات ترامپ از جمله به رسمیت شناختن حاکمیت اسرائیل بر بلندی‌های جولان و همچنین به رسمیت شناختن اورشلیم به عنوان پایتخت اسرائیل مقاومت کنند. در این بیانیه آمده «یوم‎الارض» یکی از نمادهای مقاومت و پایمردی فلسطینیان در برابر اسرائیل است و «مقاومت» منطقه نیازمند زنده نگه داشتن آن است.

همزمان عصائب اهل الحق، کتائب حزب‌الله و جنبش النجباء‌اسلامی نیز هر یک در بیانیه‎های جداگانه علیه تحریم‎های آمریکا، قرار گرفتن‎ خودشان در لیست سازمان‎های تروریستی، تصمیمات واشنگتن در مورد جولان و اورشلیم موضع گرفته و تهدید به مقابله کرده‌اند.

با این حال در محافل سیاسی این پرسش مطرح است که محدود شدن کمک‎های مالی به گروه‌های شبه‌نظامی چه تاثیری در وفاداری آنها نسبت به زمامداران جمهوری اسلامی خواهد داشت؟ آیا گروه‌هایی مانند حزب‌الله و حشدالشعبی و جهاد اسلامی که اقمار نظامی حکومت مذهبی و فرقه‌ای ایران در خاورمیانه‌اند با شرایط جدید در یک پیوند ناگسستنی با تهران قرار می‎گیرند و یا آنچه «محور مقاومت» خوانده می‎شود از تحریم‎ها علیه رژیم ضربه می‎خورد و تحت فشارهای مالی و سیاسی فرو می‌پاشد؟