بالاخره، امریکا، گام مهم را در باره ی ج.ا. برداشت. گامی که از نظر اسمی و شکلی مهم است اما اگر از نظر محتوایی به سر انجام نرسد تنها یک لفظ تو خالی خواهد ماند.
امروز پرزیدنت ترامپ «رسما، سپاه را در فهرست سازمانهای تروریستی قرار داد». سپاه پاسدارانی که از روز اول، بر اساس تفکرات و اندیشه های تروریستی پایه گذاری شد و در طول حیات ننگین و خونین اش، نه تنها به «ترور»های سهمگین دست زد بلکه به تروریسم بین الملل نیز یاری های بسیار رساند.
این که امریکا بعد از ۴۰ سال مماشات و مذاکرات و کوتاه آمدن های بسیار، رکن اصلی نظامی و اطلاعاتی حکومت اسلامی را تروریست نامید، شاید گامی موثر باشد در دفع «شرّ» حکومتی که از ابتدای تاسیس اش وحشت برای ایران و جهان به ارمغان آورده است.
امریکا، نگران بخش کوچکی از این نهاد خونخوار نظامی که در ابتدای تاسیس حکومت برای حفظ مرزهای ایران از تجاوز نظامی عراق به ایران مبارزه کردند نیز نباشد چرا که با قاطعیت و بر اساس اطلاعات صحیح می توان گفت که نود در صد از این بخش کوچک، نه خود را سپاهی می دانند نه سپاه را از خود می دانند. آنان آمدند تا در کنار ارتش و مردم از تجاوز جلوگیری کنند ولی خط اصلی نهادشان نه دفاع از مرزها که دخالت در مرزها از طریق تروریسم و به قول خودشان جنگ های نا منظم و غیر کلاسیک بود.
اکنون نوبت مبارزه با تروریست های جمهوری اسلامی ست؛ از هر شکل و نوعی که هستند؛ به هر طریق که به این نهاد تروریستی کمک می رسانند. اکنون نوبت بیرون ریختن تروریست ها و حامیان رسمی و علنی آن ها از کشورهای آزاد است. اکنون نوبت دستگیری و به محاکمه کشاندن آن ها ست. نوبت گرفتن ابزار تبلیغ و ترویج افکار تروریستی شان در جهان.
حال، هر حرکت تروریستی سپاه پاسداران را باید با شیوه های نه «مرسوم کلاسیک جنگی» بلکه «شیوه های مبارزه ی ضد تروریستی» پاسخ داد.
ما -مخالفان مستقل حکومت اسلامی- برای تغییر این حکومت ننگین، چشم به «کمک» حکومت های خارجی مثل امریکا یا دیگران نداریم.
حکومت های خارجی همواره به فکر منافع ملی خودشان بوده اند و هستند.
ما هم، به عنوان مردم ایران، به دنبال منافع ملی خودمان هستیم. هر گاه منافع کشوری با منافع ملی ما هم سو شود، طبیعتا از آن دفاع خواهیم کرد.
دنبالچه های همین سپاه پاسداران که در قامت نهادها و «وزارتخانه»های امنیتی و اطلاعاتی در داخل کشور دست به ترور منتقدان و مخالفان حکومت نکبت زده اند و می زنند، دشمنان مردم ما و اهل تفکر و قلم و اندیشه ی ما هستند.
ما مانند امریکا سلاحی در اختیار نداریم که با آن به جنگ نهادِ تروریست های حکومتیِ ج.ا. برویم. سلاح ما اما، قلم ها و ابزارهای رسانه ای ما ست که علیه این نهاد و دنبالچه های آن به کار گرفته ایم و می گیریم، و مبارزه ی ۴۰ ساله ی ما کماکان با این نهاد و حاکمان پشتیبان آن ادامه خواهد داشت...