ویلموتس فوتبال باشگاهیاش را از «سنت ترويدن» آغاز کرد؛ یعنی باشگاه سابق و محبوب «رضا قوچان نژاد». سپس برای ۵ سال به باشگاه «استاندارد لیژ» رفت. آنقدر خوش درخشید که با قراردادی چهار ساله راهی شالکه آلمان شود. تا آخرین روز قراردادش در شالکه ماند و بعد به بوردو فرانسه رفت. دو سال پایانی دوران بازیگریاش اما تصمیم گرفت که دوباره راهی آلمان شود و با پیراهن شالکه بازی کند. با همان پیراهن هم از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
چهرهای خشن نداشت، اما به حدی در زمین جنگنده بود که هواداران آلمانی به او لقب «خوك جنگی» داده بودند. به روزنامه «زوددویچه» آلمان گفته بود: «از این لقب لذت میبردم.»
او را با پیراهن تیم ملی بلژیک بیشتر به یاد داریم. حد فاصل سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۲ بازیکن تیم ملی کشورش بود و در تمامی جامهای جهانی حاضر شد. در نخستین جام جهانی (۱۹۹۰ ایتالیا) فرصت بازی پیدا نکرد، اما در تمامی ادوار بعد بازیکن ثابت تیم ملی بلژیک بود. شاید کمی بدشانس بود که با این نسل طلایی کنونی همبازی نشد.
در جام جهانی ۱۹۹۸ دو بار دروازه مکزیک را باز کرد. در جام جهانی ۲۰۰۲ در هر سه بازی گروهی گل زد. یعنی ژاپن ميزبان، تونس و روسيه مقابلش تسلیم شدند. با همین سه گل بهترین گلزن تاریخ بلژیک (تا آن روز) در ادوار جام جهانی شد. دور بعد مقابل برزیل هم گلزنی کرد، اما داور بازی گل او را نپذیرفت. داور به نشانه خطا در سوتش دمید و برزیل همان بازی را برد.
دو سال بعد «پيتر پرندرگاست» داور همان مسابقه، از ویلموتس عذرخواهی کرد: «این بزرگترین اشتباه تاریخ زندگی من در داوری بود.» عذرخواهیاش نتیجه را تغییر نمیداد، اما شاید کمی التیامبخش بود برای مارک ویلموتسی که به خوش خلقی شهرت داشت.
سال ۲۰۰۳ مربیگری را آغاز کرد. یک سال بعد از آنکه کفشهایش را آویخت و از زمین فوتبال رفت، مربی موقت همان باشگاه شالکه شد. اما به عنوان مربی، آن درخششی که در قامت بازیکن داشت، تجربه نکرد.
مطالب بیشتر در سایت ایران وایر
فصل بعد به صورت کامل سرمربی سنت ترویدنس بلژیک شد. نتایجش آن قدر اسفبار بود که برای چهار سال خانه نشین شود. کسی که سراغش رفت و او را از غار تنهاییاش بیرون کشید را به خوبی میشناسیم؛ «جورج لیکنز».
جورج لیکنز سرمربی کنونی تیم تراکتورسازی تبریز است. سال ۲۰۰۹ سرمربی تیم ملی بلژیک شد و برای فدراسیون فوتبال کشورش یک شرط گذاشت و آن هم دستیار شدن مارک ویلموتس کنارش روی نیمکت تیم ملی بود.
مارک ویلموتس سه سال دستیاری جورج لیکنز روی نیمکت تیم ملی بلژیک را تجربه کرد و از سال ۲۰۱۲ جای او را به عنوان سرمربی گرفت. با ورود ویلموتس، نسل جدید و طلایی فوقالعادهای روی کار آمد. نسلی طلایی که به «خطرناک ترين بلژيک تاريخ» شهره شد.
ويلموتس در مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴، بلژيک را با ۲۶ امتياز و بدون باخت راهی جام جهانی كرد. هشت برد و دو تساوی بالاتر از كرواسی، صربستان، اسكاتلند، ولز و مقدونيه ایستاد. «دی بروينه»، «اوريگی» و «لوكاكو» نامهایی بودند که او نخستین بار به تیم ملی بلژیک دعوت کرد. پدیده بودند، ستارههای فوتبال جهان شدند. او با تیم ملی بلژیک تا یک چهارم نهایی جام جهانی هم رسید، اما مغلوب آرژانتین و گل هیگوآین شد.
تیم ملی بلژيک با ويلموتس در مقدماتی جام ملتهای اروپای ۲۰۱۶ باز هم به عنوان صدرنشين به مرحله نهایی صعود کرد. این بار اما در یک چهارم نهایی بازی را به ولزی که داشت شگفتیهای جام را میساخت باخت و کنار رفت.
برکنار شد. باز هم به خانه رفت و پیشنهادهایش از باشگاههای آلمانی و فرانسوی را رد کرد. سال ۲۰۱۷ سرمربیگری ساحل عاج را پذیرفت. از مارس تا نوامبر همان سال، شش بازی،۱ برد، دو تساوی و ۳ باخت دشت کرد و باز هم برکنار شد.
حالا تلویزیون دولتی بلژیک RTBF به نقل از یک منبع ایرانی گزارش داده که مارک ویلموتس در ترکیه با رئیس فدراسیون فوتبال ایران دیدار کرده و مذاکرات بین این دو تا عصر روز دوشنبه نیز ادامه داشته است.
همینطور سایت Het Nieuwsblad بلژیک هم خبر از احتمال عقد قرارداد این مربی با فدراسیون فوتبال ایران داده و نوشته است: «ویلموتس برای پر کردن جای کی روش کار سختی در پیش خواهد داشت.»
سایت ورزش سه به بهانه همین اخبار سراغ «فریدون اصفهانیان» رفته و از این عضو هیات رییسه فدراسیون در مورد احتمال عقد قرارداد با ویلموتس پرسیده است. اصفهانیان گفته: «هیأت رئیسه در زمینه انتخاب سرمربی تیم ملی به مهدی تاج تفویض اختیار کرده تا او برای انتخاب سرمربی اقدام کند. ایشان شخصا برای سرمربی تصمیم میگیرد و البته باید این مسئله را هم در نظر گرفت که در مورد مبلغ و دستمزد سرمربی هم باید توان پرداخت داشته باشیم.»
جورج لیکنز سرمربی تیم تراکتورسازی تبریز هم به خبر حضور دستیار سابقش در ایران واکنش نشان داده: «او هیچ تماسی با من نداشته، اما شایعاتی در این باره وجود دارد. بیشتر از این نمیدانم.»
ویلموتس یک شخصیت خاص است. درست در نقطه مقابل کارلوس کیروش و با روحیاتی جمعگرا و دوستانه. نمونهاش را میتوان در تیرماه سال ۹۵ دید. ویلموتس در پاسخ به سوالاتی که در مورد سیگار کشیدن «ناینگولان» ستاره بلژیکی و یاغی تیم رم ایتالیا مطرح میشد گفته بود: «بله راجا سیگار می کشد. این یک سرگرمی برای اوست و افراد زیادی در ایتالیا و فرانسه نیز به این سرگرمی مشغول هستند. من نمی خواهم جلوی او را در این زمینه بگیرم. من سرمربی منعطفی هستم و سیگار کشیدن مسئله ای است که مربوط به خودش می شود. تا زمانی که کیفیت او در زمین این گونه باشد، مشکلی با سیگاری بودن ناینگولان نخواهم داشت.»
گفته میشد ویلموتس در زمان اردوهای تیم ملی بلژیک برای ویلموتس اتاقی با بالکن رزرو میکرد و به او ۵ تا ۶ نخ سیگار روزانه میداد و تعهد میگرفت که تعداد سیگارهای روزانهاش را افزایش ندهد.
وقتی خبرنگاران از رفتار ویلموتس شگفتزده شده بودند گفته بود: «این تعجب ندارد. چرا تعجب میکنید؟ او میتواند روزی ۵ یا ۶ نخ سیگار بکشد و من باید مطمئن شوم که این کار را در بالکن انجام میدهد. او اگر سیگار نکشد اتاقش را به هم میریزد. شما کدام یکی را دوست دارید؟»
او همان سال وقتی تیمش باید مقابل سوئد قرار میگرفت به خبرنگاران گفت: «من نگران زلاتان ابراهیموویچ هستم. شنیدهام مصدوم است. هم نگرانم که مصدومیتش رفع شود و مقابل ما بازی کند و هم نگرانم که خوب نشود و نتوانم هنرنماییاش مقابل تیمم را ببینم.»
شاید ویلموتس پنجاه ساله، گزینه مناسبی برای نیمکتی باشد که همچنان خالی مانده است.