در این جا بلافاصله دو گروه رو در روی هم صف می کشند:
اول کسانی که نور را شاهدخت می نامند و پرنسس خود می دانند. کسانی که نور را به خاندان پهلوی و خاندان پهلوی را به پیشرفت ایران و پیشرفت ایران را به انقلاب خانمان بر انداز و حکومت ۴۰ ساله ی نکبت و تباهی متصل می کنند.

دوم کسانی که نور را دختر رضا پهلوی و رضا پهلوی را پسر محمد رضا پهلوی و محمد رضا پهلوی را فرزند رضا شاه پهلوی بنیانگذار سلسله ی پهلوی می دانند. آن ها کل خاندان پهلوی را از صدر تا ذیل و از رضا شاه تا نور پهلوی عامل تباهی و دیکتاتوری و استبداد شاهنشاهی و حتی وقوع انقلاب ۵۷ می دانند و وقتی نامی از افراد این خاندان به میان می آید، چنان چهره در هم می کشند که گویی کلمه ی طاعون به گوش شان خورده است.

من در این میانه، فقط با نور پهلوی و مطلب او کار دارم. با انسانیت او. با باورهای انسان مدارانه و طرفداری اش از زنانی که در کشور ما حق شان بیش از مردان پایمال شده است.

نور، دختر ایران است، مثل همه ی دختران دیگر ایرانی.

آن کسی را که با تمسخر می نویسد «نور مدل بوده حالا هم در نقش دانشجو می خواهد دل به حال زنان ایران بسوزاند اول برود یقه ی پدرش را بگیرد که چقدر از پول مردم ایران در اختیار اوست و بیاورد آن را پس بدهد»، چه باید نام داد؟

قبلا نوشته ام باز هم می نویسم شاید بر مغز سنگی امثال این شخص اثر بگذارد:
آنچه شاه از مادیات نصیب اش شد، هزاران هزار برابرش را نصیب ایران کرد. او به عنوان یک مدیر ارشد، هر چه نصیب اش شد، حقوقی بود هم تراز نفعی که به ایران رساند.

فقط یک فقره اش، خرید همین تسلیحاتی بود که عمری به خاطر آن بر سرش زدند، که اگر نخریده بود، عراق کشور را برده و تکه های بزرگی از آن را خورده بود.

تا سال ۶۳ ما هنوز فشنگ هایی را که بر کف پوکه اش علامت تاج حک شده بود در خشاب مسلسل هایمان قرار می دادیم و به طرف عراقی ها شلیک می کردیم. هنوز پولوورهایی را که دوخت اسراییل بود می پوشیدیم و اورکت و پوتین امریکایی به تن می کردیم.

شما همین امروز حقوق مدیر عامل فلان شرکت بزرگ امریکایی یا فلان کشور خاوردور را که در نظر بگیرید خواهید دید که پادشاه ایران در مقابل اینان درآمدی نداشته است که عقده های شما را این گونه نیشتر می زند.

اما این هم مساله ی ما نیست. مساله ی ما نفهمیدن این واقعیت است که «نتیجه» ی یک پادشاه چه ربطی به عملکرد آن پادشاه دارد؟

وقتی دختر جوان مطلبی می نویسد در جهت منافع ایران و زنان ایران، داغ شما چرا تازه می شود که این دختر از کجا فارسی یاد گرفته یا سیاست آموخته که چنین چیزی نوشته است؟!

پ نه پ! در دنیا هیچ کس داناتر و باسواد تر از شما وجود ندارد که نتواند مکنونات قلبی اش را و آرزوهای انسانی اش را روی کاغذ بیاورد و تنها شما هستید که بلدید بنویسید و حرف بزنید و دیگران از چنین استعدادی محروم هستند! (و الحق که در «حرف زدن» و حرف «زیادی» زدن رقیب ندارید!)

شاید نور پهلوی فارسی بلد نباشد بنویسد، آیا به انگلیسی هم نمی تواند افکارش را روی کاغذ بیاورد و کسی متن او را به فارسی بر گرداند؟! یعنی در این زمینه هم این قدر بخیل شده ایم و سطح حسادت و سخافت مان تا این اندازه ها سقوط کرده است؟

من امیدوارم نور پهلوی و دیگر دختران ایران -از نواده ی شاه تا نواده ی تمام آحاد ملت- باز هم از آمال و آرزوهای خود بنویسند؛ بنویسند تا آینده ای که متعلق به آن هاست بر بنیاد این آرزوها بنا شود.