«محمد باقر قالیباف» در انتخابات سال 1384 برای اولین بار وارد کارزار انتخاباتی شد و توانست به پشتوانه عملکرد مناسب در نیروی انتظامی و سایر بخش هایی که در آن فعالیت داشته است، رأی مناسبی هم از مردم بگیرد. اگر نبود چند اشتباه استراتژیک او و اطرافیانش در نحوه معرفی، تبلیغات انتخاباتی و تعاملش با برخی جریانات و گروه های سیاسی شاید او می توانست پیروز آن انتخابات هم لقب بگیرد. به هر حال او نتوانست برنده جدال انتخاباتی سال 84 باشد، اما همچنان یک گزینه بالقوه برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری بود.

به گزارش «تابناک»، قالیباف پس از آنکه توفیقی در انتخابات ریاست جمهوری نیافت، توانست با رأی اعضای شورای شهر تهران بر کرسی ساختمان بهشت تکیه بزند و عنوان شهردار تهران را از آن خود کند. او تا پایان دولت شهردار قبل از خود یعنی «محمود احمدی نژاد» حاضر به کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری نشد، اگرچه احمدی نژاد و اطرافیانش همیشه او را یکی از رقبای جدی خود می دیدند و تلاش می کردند برای خوب پیش نرفتن کار او در شهرداری بودجه هایی مثل بودجه حمل و نقل عمومی، نوسازی و توسعه ناوگان عمومی، مترو و ... را در اختیارش نگذارند، موضوعی که بارها صدایی اعتراض قالیباف را در شهرداری بلند کرد.

به هر شکل کار تا انتخابات ریاست جمهوری سال 1392 پیش رفت و قالیباف به پشتوانه عملکرد جهادی در شهرداری تهران و اقدامات عمرانی ویژه نظیر توسعه مطلوب مترو، ساخت اتوبان و بزرگراه های حیاتی، توسعه پارک ها و فضای سبز و تلاش برای کاهش فاصله جنوب و شمال تصمیم گرفت بار دیگر خود را در معرض رأی مردم در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم قرار دهد.

همه چیز برای او در انتخابات 92 خوب پیش می رفت و شاید تا یک ماه مانده به روز برگزاری انتخابات خیلی از تحلیل ها و نظرسنجی ها حاکی از احتمال بالای پیروزی او در انتخابات بود، اما حضور یکباره مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی در صحنه انتخابات، رد صلاحیت او و اجماع اصلاح طلبان، اعتدالیون و بخشی از اصولگرایان روی حجت الاسلام «حسن روحانی» که هیچکس یک ماه قبل از برگزاری انتخابات فکر پیروز شدن او را نمی کرد، ورق را برگرداند و مانع از پیروزی شهردار وقت تهران شد.

او بعد از انتخابات به شهرداری پایتخت برگشت و 4 سال دیگر هم تحت عنوان شهردار کار خود را ادامه داد. هرچند در یک رقابت تنگاتنگ با «محسن هاشمی رفسنجانی» فرزند کسی که برنامه ریزی های او برای انتخابات ریاست جمهوری یازدهم را برهم زده بود، توانست کرسی ای که 8 سال در اختیارش بوده را بار دیگر از آن خود کند و تا سال 96 و به مدت 12 سال بر آن تکیه بزند.

قالیباف با پایان زمامداری 12 ساله اش در شهرداری با حکم رهبر انقلاب به عنوان عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام مشغول به کار شد، هرچند گمانه زنی های زیادی در خصوص احتمال بهره گیری از توان اجرایی بالای او در بخش های مختلف حاکمیتی نظیر بنیاد مستضعفان و ستاد اجرایی فرمان امام و ... طی دو سال اخیر بارها به گوش رسیده است، اما این اخبار هیچگاه تاکنون جنبه عملی پیدا نکرده است.

از چندی پیش با نزدیک شدن به انتخابات مجلس یازدهم بازهم بحث احتمال حضور قالیباف در این انتخابات به همراه جریانی از جوانان نزدیک به او بارها مطرح شد تا اینکه با صدور یک فراخوان انتخاباتی از سوی این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام این خبرها رنگ واقعیت به خود گرفت. او در یک ویدئوی 4.5 دقیقه ای که کنار آن لوگویی سبزرنگ تحت عنوان «مجلس نو» درج شده، به انتقاد از برخی ناکارآمدی ها پرداخت و از جوانان برای حضور در این عرصه دعوت کرد.