او در ادامه می‎گوید، چند عامل سبب شده تا نفتکش‎های ایرانی که با ریجستری نامعلوم و رادار خاموش (معروف به کشتی‎های شبح) در دریا حرکت می‎کنند لو بروند که یکی از اصلی‎ترین آنها گزارش‎هایی است که دریانوردان به‌خصوص عربستان سعودی و امارات از عبور و مرور این کشتی‎ها مخابره می‎کنند و درواقع حساسیت ویژه‌ای است که پس از تحریم‌ها ایجاد شده. کشتی‎های ایرانی بیمه نیستند، هرگونه حادثه یا تصادف احتمالی با آنها یک دردسر بزرگ است و دریانوردان احساس خطر می‎کنند به همین دلیل رفت و آمد این کشتی‌ها را گزارش می‎دهند.

دومین عامل، مربوط به افزایش کشتی‎هایی است که اقدام به دور زدن تحریم‎ها می‎کنند. این منبع آگاه توضیح می‎دهد: «صنعت نفت تحریم است و پول کافی برای پرداخت مطالبات پیمانکاران ندارد، برخی شرکت‎های «خصولتی» زیرمجموعه وزارت نفت در ازای قراردادهای خود با شرکت‎های پیمانکاران به صورت تهاتری محموله‎های نفتی را تحویل می‌‌گیرند و مستقیم اقدام به دور زدن تحریم‎ها و فروش آنها می‎کنند، این رویه با آغاز تحریم‎های ثانویه آمریکا تشدید شده است.»

مطالب بیشتر در کیهان لندن

شرکت گلوبال پتروتک کیش که احمد قلعه‎بانی مدیرعامل آن در فهرست تحریم‎های آمریکا قرار دارد در ازای ۵۰ میلیون دلار طلب از شرکت ملی نفت، در روزهای آتی یک محموله نفتی دریافت می‎کند. پیش از این نیز دیگر شرکت‎ها از جمله «حفاری مپنا نور کیش» نیز در ازای طلب خود از شرکت نفت، محموله نفتی دریافت کرده است. این شرکت‎ها نفت خام را دریافت می‎کنند و برای فروش آن مانند یک دلال عمل می‎کنند و تحریم‎ها را دور می‎زنند، و چون مجبور به ارزانفروشی هستند، حتی مقدار نفت بیشتری هم دریافت می‎کنند.

مدیران کنونی و پیشین نفتی جمهوری اسلامی و همچنین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با تاسیس ده‌ها شرکت تودرتو که شماری از آنها در خارج از جمله اروپا و آسیای جنوب شرقی ثبت شده در حوزه‎های مختلف نفتی واسطه‌گری می‎کنند و میلیون‎ها دلار به جیب می‎زنند. آمریکا برخی از این شرکت‎ها را شناسایی و در فهرست تحریم‎های خود قرار داده اما شماری از این شرکت‎ها هنوز شناسایی نشده‌اند و یا مدیران آن که تحت تحریم قرار گرفته‌اند کنار رفتند و شرکت همچنان فعال است. این‎ شرکت‎ها و مدیران آن به واسطه ارتباطاتی که با خارج از ایران دارند در دور زدن تحریم‎های آمریکا مشارکت دارند از جمله شرکت‌های پترو سوییس انترترید و هنگ‌کنگ انترترید.

به گفته این مقام آگاه دو حلقه «لندن- وین» و «مالزی- سنگاپور» که در ظاهر بخش خصوصی هستند سال‎هاست اصلی‎ترین کاسبان تحریم‌اند و پس از قرار گرفتن سپاه در فهرست سازمان‎های تروریستی، وقتی کار نظامی‎ها برای دلالی سخت شد، آنها عطش بیشتری برای غارت دلارهای نفتی پیدا کرده‌اند.

برای دور زدن تحریم‎ها به نوعی در میان باندهای مختلف رژیم در حوزه نفت تقسیم کار شده است. باندهایی که به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نزدیک‌اند نفت را به شرقی‎ها (چین، روسیه و سوریه) صادر می‎کنند و باندهای «خصولتی»‎ با اروپایی‎ها معامله می‎کنند. رقابت میان این باندهای مافیایی از دیگر دلایل لو رفتن نفتکش‎های متخلف جمهوری اسلامی است. مهره‎های نفتی مختلف که هر کدام وابسته به حلقه‎های دلالی نفت هستند بر اساس منافع‎شان یکدیگر را هدف قرار می‎دهند. این همان‌چیزی است که مقام‎های قضایی جمهوری اسلامی از آن به عنوان «جاسوسان نفتی» نام می‎برند.

جاسوسان نفتی

۲۹ خرداد، بیژن زنگنه وزیر نفت جمهوری اسلامی در پاسخ به این پرسش که آیا برخی مشتریان نفتی ما به دنبال جاسوسی هستند؟ گفت: «من نگفتم مشتری‌های ما جاسوس هستند، بلکه گفتم کسانی که به ما مراجعه می‌کنند، به اسم خرید نفت به قصد اینکه اطلاعاتی از چگونگی فروش نفت‌مان پیدا کنند، به سمت ما می‌آیند و ما این را می‌دانیم.»

او در جمع خبرنگاران تاکید می‎کند، «برخی که با اسم خرید نفت به ما مراجعه می‌کنند، به دنبال کسب اطلاعات هستند و می‌خواهند بدانند چگونه، با چه ترتیبات و ریزه‌کاری‌هایی به صادرات نفت می‌پردازیم.» وی تصریح کرد: «این افراد متعلق به کشوری خاص نیستند.»

۱۱ تیرماه، سخنگوی قوه قضائیه جمهوری اسلامی درباره‎ی دستگیری یک زن جاسوس نفتی می‎گوید، «پرونده‌ای در این ارتباط در دادسرای امنیت و دادگاه انقلاب تشکیل شده و موضوع نمایندگی از شرکت‌های خارجی است که با برخی پرسنل وزارت نفت در ارتباط بوده و اسناد و مدارک نفتی و فروش نفت توسط این خانم از پرسنل وزارت نفت اخذ شده و اسنادی هم از بازرسی منزل وی کشف شده است.»

بخشی از اطلاعات مربوط به دور زدن تحریم‎ها توسط آندسته مدیران و واسطه‎های نفتی لو می‎رود که نتوانسته‌اند طلب خود یا «حق و حقوقی» را که فکر می‎کنند از شرکت نفت یا زیرمجموعه آن طلبکارند وصول کنند اما می‎بینند که همزمان برخی که به حلقه قدرت نزدیک‎ترند یا رانتخوار سپاه پاسداران هستند، طلب خود را گرفته‎اند، بخشی از اطلاعات محرمانه و اسناد مهم در صادرات نفت را همینها به دلیل رقابت و انتقام لو می‎دهند. بخشی از این جاسوسان نفتی که خود جمهوری اسلامی از آنها نام می‌برد در نهادهای نظامی و امنیتی- اطلاعاتی رژیم نفوذ دارند.

وقتی قطعات این پازل پیچیده کنار هم گذاشته می‌شود، تصویر وحشتناکی از یک مافیای عظیم به دست می‌آید که ساختار سیاسی و اقتصادی نظام جمهوری اسلامی بر اساس و درون آن تنیده شده است. جای شگفتی نخواهد بود اگر همزمان با فشار آمریکا، از یکسو افشاگری‌ها و لو رفتن‌ها در داخل افزایش یابد و از سوی دیگر شبکه‌های خارجی که تا حالا از این اوضاع سودهای کلان می‌بردند، ریزش کنند. در چنین شرایطی، به نظر می‌رسد اروپاییان نیز مانند توقیف کشتی «گریس‌۱» در تنگه جبل‌الطارق، دیگر چشم خود را بر روی دور زدن یا نقض تحریم‌ها نخواهند بست.