منشه امیر - رادیو اسرائیل
به اشتباه، می اندیشند که اگر هیاهوی بسیار به راه اندازند، دیگران را می هراسانند و هدف خود را پیش می برند.
ولی این تصور نادرست، آنان را سخت به مرداب فرو برده و هرچه دست و پا می زنند، عمیق تر در آن فرو می روند و هیچ بندگاری به کمک آن ها نمی آید.
مشکل بزرگشان آن است که اگر اعتراف کنند که به بیراهه رفته اند، و اشتباه کرده اند و یاوه گفته اند و از این پس قول می دهند که بچه های خوبی باشند و از تعرض و تجاوز دست بردارند و از این پس، به کسی اسیب نرسانند، ظاهرا علت وجود خودی را از دست می دهند و همگان می پرسند که اگر چنین است، پس چرا مدت چهل سال، اموال ملت ایران و نیکبختی آینده آن مردمان را این چنین به حراج گذاشتند؟
اگر هم بخواهند همچنان به این رفتار قلدرانه ادامه دهند، به پرتگاه جنگ فرو می افتند، و اگر عملیات نظامی آغاز شود، آن ها چگونه خواهند توانست در برابر قدرت کوبنده آمریکا و ضربات دردناکی که از جانب کشورهای دیگر منطقه بر آنان وارد خواهد آمد، ایستادگی کنند؟
ادعا دارند که افتاب قدرت ایالات متحده در حال افول است ولی خورشید خود آنان و قدرت ادعایشان است که هر روز تابنده تر می شود.
حتما دو طرف دعوا را اشتباه گرفته اند، زیرا آن که خورشیدش افول می کند، رژیم ایران است و آن که ابرقدرتی خود را بیش از پیش ثابت کرده و همه دنیا را به گردن نهادن به خواست خود وادار ساخته ایالات متحده است.
ببینید که چقدر، حتی چین و روسیه هم از آمریکا حساب می برند و داد و ستد با رژیم ایران را کاهش داده اند و هیچ کشوری جرات نمی کند به طور علنی خریدار نفت ایران باشد.
تنها اسلحه ای که برایشان باقی می ماند، جنگ روانی و تبلیغاتی است. ولی در این زمینه نیز خیلی ابتدایی و کلاس اولی رفتار می کنند و مطالبی می گویند که حتی مرغ پخته را به خنده در می آورد.
ادعا می کنند که یک سامانه ضد هوایی ساخته اند که خیلی بهتر از اس - ۳۰۰ ساخت روسیه عمل می کند.
اسمش را هم باور گذاشته اند که خودشان باورشان بشود.
شمارۀ آن را هم ۳۷۳ گذاشته اند که به اس سیصد ساخت روسیه را تداعی کند. می گویند که این سامانه قادر است حتی هواپیماهای رادار گریز را نیز شناسایی کند و هدف قرار دهد.
آن ها با این ادعا، تصور می کنند که می توانند دنیا را فریب دهند.
پریروز از ساخت این سامانه خبر دادند و امروز (شنبه) حسین سلامی ادعا می کند موشکی را با موفقیت آزمایش کرده اند که دنیا را به حیرت و شگفتی وا می دارد.
توجه ندارند که برای طراحی و ساخت یک سامانه بسیار پیچیده فنی، سال ها وقت و گروه زیادی مهندس و دانشمند و کارگر فنی و پول کلان نیاز دارد.
این را از کجا آورده اند؟
صنعت اتومبیل سازی آن ها این چنین گیر کرده است. آیا تولید قطعات یک اتومبیل، پیچیده تر از ساخت قطعات موشکی و ماهواره ای و سامانه ای می باشد؟
اگر آن توان ادعایی خود را صرف تولید قطعات ساخت اتومبیل می کردند، امروز ایران می توانست با کره جنوبی در صنعت خودرو سازی کوس رقابت بزند.
فرض کنیم که، آن گونه که خودشان هم می گویند، این کار آن ها تقلید و کپی برداری دقیق از سامانه اس سیصد روسی بوده است. فرض کنید که باور می کنیم. آیا همه محاسبات دشوار هندسی و معادلات پیچیده ریاضی و ریزه کاری های بسیار مهم فنی را هم توانسته اند کپی برداری کنند؟
تردید بسیار داریم.
این ماجرا یادمان می آورد که چند سال پیش، روسیه با تسلیم شدن در برابر تحریم هایی که از جانب شورای امنیت، علیه رژیم ایران برقرار شده بود، اعلام کرد که از تحویل دادن سامانه اس سیصد به حکومت ایران، با آن که پول آن به طور کامل پرداخت شده بود، خودداری ورزید.
در آن هنگام، سپاه پاسداران ادعا کرد که خود، به تنهایی می تواند چنین سامانه ای را بسازد. یک سال پس از آن بود که در رژه نظامی، کامیون هایی را از برابر علی خامنه ای گذراندند که حامل لوله های بزرگ، ولی خالی بود و ادعا کردند که بله، این همان اس سیصدی است که خودمان ساخته ایم. و حتی اسمی و لقبی هم بر آن لوله های خالی نهادند.
فکر می کنند که بچه، بازی می دهند.
تصور می کنند که سازمان های اطلاعاتی و نظامی دنیا، از قدرت و یا بی قدرتی واقعی نیروهای مسلح رژیم ایران در تولید جنگ افزارهای مدرن، اگاهی واقعی ندارند.
اکنون، سپاه پاسداران ادعا می کند که همه جنگ افزارهای پیشرفته ای را که در اختیار آمریکا و روسیه و چین و حتی زیمبابوه قرار دارد، توانسته است تولید کند و مانند رستم دستان، از سر تا پا مجهز شده است.
ادعا می کنند که نه تنها موشک نقطه زن دارند، و نه فقط سامانه باور ۳۷۳ ساخته اند، و نه تنها توپ لیزری ابداع کرده اند، بلکه موشک هایی نیز ساخته اند که دنیا را به شگفت در می آورد و حسین سلامی امروز اجرای آزمایش آن را مژده می دهد.
خنده دار است، نه؟
حالا این پرسش پیش می آید که چرا سپاه پاسداران به چنین ادعاهای کودکانه ای روی آورده است؟
پاسخ نخست آن است که با این ترفند، می خواهد قدرت های رقیب را از گشودن عملیات جنگی علیه رژیم بهراساند. ولی گفتیم که این ترفندی است که رنگ باخته و بی تاثیر است.
ولی دو خاصیت دیگر ممکن است به دنبال داشته باشد که یکی ترساندن خود مردم ایران است . همان مردمانی که آرزو می کنند آمریکا علیه سپاه پاسداران وارد جنگ شود، تا مردم ایرن بتوانند به پا خیزند و این رژیم ستمگر را براندازند.
سود دوم، از دیدگاه سپاه پاسداران، آن است که بتواند بودجه های بیشتری را از صندوق نیمه خالی دولت مطالبه کند.
اکنون سالیان دراز است که ادعا می کنند نیروهای نظامی رژیم از کمترین درصد بودجه دولتی برخوردارند.
ولی آشکارا دروغ می گویند، زیرا نه فقط بخشی از این بودجه را در اقلام اختصاص داده شده به وزارتخانه های دیگر گنجانیده اند تا دشمن را به خیال خود به اشتباه بیاندازند، بلکه صادرات و واردات بخش اعظمی از کالا را نیز در اختیار سپاه گذاشته اند که نه گمرکی می دهد و نه مالیات می پردازد و این درآمد قطعا به میلیاردها دلار در سال می رسد.
از یک سو می ایند و به درستی ادعا می کنند که ایران دارای طولانی ترین سواحل در بخش شمالی شاخاب پارس است، و بنابراین هژمونی خلیج باید در دست ایرانیان باشد، و همزمان، تهدید می کنند که با قطع صادرات نفت ایران، اجازه نخواهند داد یک قطره نفت کشورهای همسایه، از طریق این ابراه، صادر شود.
با این یاغیگری، نه تنها به حق ملت ایران برای به دست گرفتن رهبری خلیج فارس آسیب می رسانند، بلکه حضور ناوگان چندین کشور جهان، موجودیت خودشان را نیز به خطر می اندازد.
این وضع لطیفه ای را به یاد می آورد که یک سرباز وظیفه، در امتحانات رشته خلبانی، رد شد. از او پرسیدند به کدام نیروی ارتشی دیگر می خواهد منتقل شود؟ گفت: ضد هوایی! پرسیدند چرا؟ گفت برای آن که اگر من نتوانم پرواز کنم، به هیچ کس دیگر نیز امکان پرواز ندهم!
با این زورگویی ها، نه تنها امنیت ایران را تقویت نمی کنند، بلکه آن را بیش از پیش به خطر می اندازند.
یاوه سرای سپاهی، حسین سلامی در آخرین سخنان خود ادعا می کند که رژیم در چهل سال گذشته، همیشه در رویارویی با ایالات متحده و کشورهای دیگر موفق و پیروز بوده است.
یک حساب سرانگشتی بکنید که در این چهل سال، رژیم ایران چند ده میلیارد دلار به علت درگیری با ایالات متحده، متحمل زیان شده است.
حساب کنید که همین تحریم ها چه آسیبی به اقتصاد ایران رسانده است و چگونه غارت بیت المال و چاپیدن ذخیره مالی ایران را آسان تر ساخته است.
مرامشان آن است که همیشه کشور را در آشوب نگاه دارند.
با این شیوه تصور می کنند که می توانند به چندین هدف برسند:
می توانند بی کفایتی خود در مدیریت کشور را با این ادعا پرده پوشی کنند که کشور در شرایط اضطراری قرار دارد.
با همین بهانه می توانند به سرکوب مردم ادامه دهند و ادعا کنند که دشمن در کمین است و کشور با وضع اضطراری روبرو می باشد.
ولی از همه مهمتر، این شیوه دشمن تراشی، به سپاه پاسداران و دیگر نیروهای مسلح رژیم بهانه می دهد که از توبره بیت المال بیشتر بخورند و پروارتر گردند و متقابلا، بر ابعاد بینوایی ملت ایران بیافزایند.
علی خامنه ای به مردم قول می دهد که رژیم در چهل سال آینده، قوی تر از چهل سال گذشته در رویارویی با آن چه که وی "دشمن" می نامد، خواهد بود.
روحانی حتی دست و دلبازتر است و می گوید "در یکصد سال آینده، ما از آن ها نیرومندتر خواهیم بود".
تصور می کنند که روی صحنه ایستاده اند و نمایشنامه کمدی پوچ اجرا می کنند و مرتبا هجو می گویند و پهلوان پنبه بازی در می آورند.
