"من برای یک روضه اگر هزار میلیارد هم بگیرم، باز ارزان فروختهام. به اربابم سیدالشهدا (ع) قسم میخورم".
به گزارش عصر ایران، حسین حاج سازور مداح مشهور در برنامه دست خط تلویزیون به سوال هایی در مورد مداحی و حاشیه های آن، انفجار دفتر نخست وزیری و حزب جمهوری اسلامی در اوایل انقلاب، ترور حجاریان و دوران احمدی نژاد پاسخ داد. حسین حاج سازور مداحی متولد ۱۳۳۹ در تهران، محله غیاثی میدان خراسان است. کسی که از قبل انقلاب در ۱۰ سالگی مداحی را شروع میکند و بعد از انقلاب در در تیم حفاظت کسانی چون لاجوردی و رجائی بوده است. در ادامه متن کامل این گفتگو را به نقل از مشرق بخوانید:
*سلام و خوش آمدید.
سلام علیکم و رحمه الله و برکاته. در خدمت شما هستم.
*میدانم در این ایام، زمان پرکاری شماست ولی لطف کردید این وقت را برای ما اختصاص دادید. حال شما چطور است؟ یک سانحهای در جاده خرمآباد داشتید. بهتر شدید؟
الحمدالله بهتر هستم. لطف خدا و دعای مردم بود که واقعا غرق در نعمت و دعا هستیم. خیلی خوب هستم.
*برای کمک به سیلزدهها رفته بودید.
ما یک کاری در خوزستان داریم انجام میدهیم که در یکی از روستاهای خوزستان است. آنجا روستایی به نام بردیه است. تقریباً نزدیک دو سال است. کار بازسازی انجام میدهیم و سیل اخیر هم که آنجا حادث شد، مجبور شدیم یک سفری برویم که وضعیت خود روستا را بررسی کنیم. به سمت خرمآباد که میآمدیم ماشین از جاده منحرف شد و ۸-۷ معلق زدیم و ۴-۳ نفر از رفقا در ماشین بودند.
*خود شما پشت فرمان بودید؟
بله.
*خوابتان برد یا ...
نخیر. لاستیک عقب ماشین ترکید و ماشین منحرف شد. با اینکه سرعت کمی هم داشتیم. یک خورده وضعیت ما از همه سنگینتر بود و رفقای دیگر الحمدالله سرپایی کار آنها انجام شد.
*ولی خیلی از رفقا و دوستان و مسئولان کشوری نگران شما بودند.
ما شرمنده محبت مردم هستیم. طول درمان ما در بیمارستان زیاد بود، به خاطر وضع وخیمی که داشتم که از همین جا باید از همه مسئولین محترم، از هیئات مذهبی، از دوستان و رفقا که زحمت کشیدند باید تشکر کنم.
*محرم امسال چطور بود؟
تا الان خیلی خوب است. البته هر سال شاکر خداوند هستیم.
*خیلیها نگران بودند حاج آقا سازور به خاطر کسالت به محرم امسال نرسد.
من خودم هم نگران بودم و واقعاً مداحان امام حسین (ع) از یکی دو ماه مانده به محرم شروع میکنند، یعنی از ماه رمضان که به سمت ماه محرم میآئیم نوعاً ذاکران و مداحان نگران محرم هستند، مخصوصاً آنهایی که جلساتشان در چشم و بزرگ است و جمعیت زیادی دارند و باید آمادگی بیشتری نسبت به سالهای گذشته داشته باشند؛ ما هم از این قاعده مستثنی نبودیم. الحمدالله به لطف خداوند و اهل بیت (ع) و دعای مردم تا الان گذراندیم.
*الان آقای سازور وضعیت هیئات ما را چطور میبینند؟ چقدر از جایگاهی که باید هیئات ما داشته باشد، اثرگذاری که باید روی جامعه داشته باشد، به معنای واقعی دارد؟ جایی از شما خواندم که مداح اول از همه باید خودسازی خودش را داشته باشد.
خدمت شما عرض کنم که تفاوت خیلی زیاد است. الان نقش مداحان و ستایشگران اهل بیت (ع) با قبل از انقلاب متفاوت است. ما قبل از انقلاب جلسات داشتیم، ولی به این پرشوری نبود. قبل از انقلاب جلسات مداحی بود، ولی در انعکاس بسیار ضعیف بود. قبل از انقلاب مداحی بود، ولی بدون دخالت در سیاست! نوعاً قبل از انقلاب مردم به دنبال ثواب بودند. تفاوت انقلاب با قبل از انقلاب یکی از بعدهای مهم همین است که بعد از انقلاب هیاتها و مردم به دنبال انجام تکلیف دینی بودهاند.
اجازه بدهید دو نمونه برای شما مثال بزنم. جابر با سیدالشهدا (ع) به کربلا نیامد. اولین کسی است که تاریخ مینویسد در اربعین به زیارت سیدالشهدا (ع) آمد. جابر به عطیه میگوید، قدمهایت را کوتاه بردار چون از پیامبر (ص) شنیدم هر قدمی که به سمت قبر حسین (ع) برداشته شود ۷۰ حج ثواب دارد. پس قدمها را کوتاه بردار تا حج بیشتری برای شما برداشته شود. قدمها را کوتاه برداشتید و ثواب هم نوشتند و ۷۰ حج هم نوشتند.
یک شخصیتی هم داریم که اسم آنچنانی از او در تاریخ نیست، غلام ابوذر به نام «جون» بود که حضرت آن را به امام حسین (ع) بخشید. این در خانه حضرت کار میکرد. روز عاشورا سیدالشهدا (ع) به ایشان فرمود جون این پول را بگیر، اطاعت خود را از تو برداشتم، از شما راضی هم هستم، برو! به حضرت عرض کرد من با شما سنخیتی ندارم، من غلام هستم و شما آقا هستید. به من میگویید برو من کجا بروم؟ الان باید کنار شما باشم. حضرت به او اجازه داد.
جنگ نمایانی هم کرد و چشم باز کرد دید سرش به زانوی سیدالشهدا (ع) است. عرض کرد آقا وفا کردم؟ حضرت فرمود وفا کردی. زودتر از ما به بهشت وارد خواهی شد و زودتر از ما به دیدار جمال پیامبر (ص) نائل میشوی، برو ما دنبال تو خواهیم آمد. نزدیک هزار و ۲۰۰ سال است که هر روز حجت ابن الحسن (ع) به این «جون» صبح و شب سلام میکند. مراتب «جون» را هر لحظه بالاتر میبرد.
این فرق ثواب و تکلیف است. هیئتهای انقلابی هیئتهایی هستند که تکلیفمدار هستند؛ یعنی یک بعد تکلیف، اجرای دستورات یا بهتر بگوئیم منتظر گوشه چشم امام حاضر خود هستند.
درباره همین شهدای بزرگواری که برای دفاع از حریم اهل بیت (ع) رفتند، آنهایی که اهل ثواب بودند و سنگ گریه بر اهل بیت را به سینه میزدند و در دفاع از حریم اهل بیت نرفتند، برای این شهدا حتی یک اطلاعیه هم ندادند. یک مجلس بزرگداشت هم نگرفتند؛ یعنی خودشان که قدم عملی برنداشتند.
آنها اهل بیت را برای ثواب میخواهند، یعنی فرض کنید اگر بگویند سیدالشهدا (ع) ده مرتبه کشته شود، میگویند کشته شود که ما ثواب بیشتری ببریم. حاضر هستند امام معصوم دهها بار کشته شود که آنها ثواب بیشتری ببرند ولی اهل تکلیف میگویند، دهها بار ما کشته شویم، خدشهای و ذرهای خطی به ساحت امام وارد نشود. امروز آن که مو به مو خط امام را دنبال میکند، غیر از مقام معظم رهبری، کسی را نمیبینید. اگر باشند، تعداد خیلی کم و انگشتشمار هستند.
*یک سوالی اینجا مطرح میشود که از یکی دو نفر از آقایان سیاسی یا کسانی که اهل فرهنگ بودند، در همینن برنامه پرسیدم؛ گفتم میگویند در این ۴۰ سال به لحاظ فرهنگی و روحیه ایثار و گذشت و فداکاری برداشت اینطور است که کمرنگ شده و جوانان قدیم چیز دیگری بودند ولی میبینیم در همین فضا دهه هفتادیها به سوریه میروند و برای امنیت این مملکت جان خود را کف دست خود میگذارند.
این حرف را شاید آقا چندین بار بیان کردهاند که اگر امروز هم جنگی رخ دهد، بهتر از زمان جنگ تحمیلی جوانان هجوم خواهند آورد. ما اثرات این را داریم در جامعه میبینیم. آنهایی که این حرف را میزنند، خودشان هم آن زمان اگر خوب عمل میکردند جزو همین دسته اهل «ثواب» بودند؛ آنهایی که میگویند جوانان آن زمان بهتر بودند، خود آنها هم نرفتند. امریکاییها و اسرائیلیها دست از پا خطا کنند من قول شرف به شما میدهم، بهتر از آن زمان، قویتر از آن زمان، جوانان عمل میکنند. نمونه این قصه مدافعان حرم است دیگر. چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است؟
*در جایی از شما خواندم که نگاه انتقادی داشتید و میگفتید الان وضع مداحان جوان ما خوب نیست. چرا؟
من خودم الان در آستانه ۶۰ سالگی هستم، نوعاً رفقای همتراز ما یعنی آنهایی که در محدوده سنی ما هستند و این وظیفه سنگین را برعهده دارند، مانند حاج سعید، حاج محمود، آقای طاهری، آقای بنیفاطمه، حاج قربان و بزرگان دیگر در این خطه، تمام اینها با استاد بالا آمدهاند. شما به محض اینکه وارد دستگاه امام حسین (ع) بشوید و بخواهید انجام وظیفه کنید و مداح شوید، یک کاغذ شعر در دست بگیرید و یک میکروفون هم در دست بگیرید و صدای خوبی هم داشته باشید، اولین روضه و شعری را که در دستگاه امام حسین (ع) خواندید، سیدالشهدا (ع) بالاترین درجه دنیایی را به شما میدهد؛ یعنی یک درجه ارتشبدی را روی دوش شما میگذارد.
۴ سال که خواندید یک درجه از شما میگیرد و سپهبد میشوید. ۴ سال دیگر که خواندید یک درجه دیگر میگیرید و سرلشگر میشوید. یک زمانی نگاه میکنید که ۸۰ ساله شدید و ۷۰-۶۰ سال هم هست که میخوانید و درجه شما به کجا رسیده است؟ درجهات به صفر رسیده است! یعنی درجهای ندارید. کسی که درجه نداشته باشد را غلام میگویند. پیر هم که شدید، در نتیجه به شما پیرغلام میگویند. تازه آنجاست که سیدالشهدا (ع) در شما تجلی میکند. با استاد بالا بیایید.
*یعنی الان این خلا وجود دارد.
بله.
*یعنی تا یک مرحلهای که میآیند، خودشان احساس میکنند استاد نیاز ندارند.
میگویند ما مستغنی و غنی هستیم و نیازی به کسی نداریم. یک زمانی حاج آقا منصور به ما زور میگوید. حاج محمود یک زمانی میگفت ما الان ۶۰-۵۵ ساله هستیم و علنی حاج منصور به ما زور میگوید و ما میپذیریم، چون میدانیم در زور گفتن او حکمتی هست. یک چیزی او دارد و ما هنوز آن را به دست نیاوردهایم. یک فوت کوزهگری او دارد که هنوز ما به دست نیاوردیم و ما به این اعتقاد داریم. این خیلی مهم است. خوانندهها و جوانان باید دقت کنند، اگر نصف عمر خود را دنبال استاد خوب بگردید، ارزش دارد که استاد پیدا کنید و بعد قدم به این وادی بگذارید. البته اگر از من بپرسید، من میگویم وارد این وظیفه نشوید.
*درباره این هم مطلب جالبی از شما خواندم که جوانان در این مسیر نیایید.
برای اینکه این مسیر خیلی آفت دارد، اصلا خیلی پرآفت است. آفت قشنگی، آفت پولداری، آفت خوب خواندن، آفت شهرت. اینهایی که پیرغلام شدند و ۷۰ سال سن دارند و در دستگاه امام حسین (ع) میخوانند خیلی چیزها را بر خود حرام کردند. خیلی ماشینها را دوست داشتند سوار شوند، ولی سوار نمیشوند. خیلی خانهها را دوست داشتند داشته باشند ولی ندارند.
حاج منصور هنوز در نازیآباد در خانه ۱۰۰ متری مینشیند. خیلی لباسهای قشنگ میخواستند، بپوشند ولی نمیپوشند. خیلی جاهای خوب میتوانستند بروند، ولی نرفتند. خیلی چیزها را به خودشان حرام کردند، ولی در عوض مولا چیزهای خوبی به آنها داده است. خداوند چیزهای خوبی به آنها داده است. اگر مرد این دستگاه هستید بسمالله! یکی از آفتهای این کار، این است که باید همراه زمانه خود باشید یعنی بدانید امروز جامعه چه توقعی از شما به عنوان ذاکر و یک فرهنگی تاثیرگذار دارد، همان را انجام دهید. اجازه دهید به این قصه ورود پیدا کنم. ما در وادی ماجرای فتنه ۸۸ شکر خدا و به لطف سیدالشهدا (ع) این سلسله جلیله رفوزه نداشت.
*عاشورای ۸۸ کجا بودید؟
عاشورای ۸۸ همان جایی بودیم که باید باشیم.
*چطور فهمیدید این اتفاق رخ داد؟
ساعت تقریباً ۱۰ یا ۱۰ و نیم صبح بود که هیات ما تخلیه شد. معلوم شد فتنه را در این مملکت باید قدرت امام حسین (ع) جمع کند.
*و جمع کرد.
و جمع کرد. یعنی مسئولین ما، مردم ما بدانند اگر درِ خانه سیدالشهدا (ع) زانو زدند، زندگی، کسب، تحصیل و آداب معاشرت آنها با سیدالشهدا (ع) گره خورد، بر همه چیز فائق هستند؛ حتی فتنههای بزرگ پیش آید. خیلیها از امکانات و مواهب این نظام در سالهای متمادی بهرهمند شدند، اما وقت فتنه متاسفانه عملکرد خوبی نداشتند.
قربان آن هیاتیهایی بروم که سینهزن امام حسین (ع) بودند و گفتند حرف از دهان آقا برای ما تکلیف است؛ حرف از دهان آقا برای ما روشنی است، حرف از دهان آقا برای ما مسیر صراط مستقیم است. آقا دست خودش را در گوشش گذاشت و گفت آی خواص! نمیگویم از من دفاع کنید، آنچه را که میفهمید بیان کنید.
*در جایی خواندم که گفتید من غلط میکنم که پاکت بگیرم. پاکت نمیگیرید؟
نخیر. در عین حال که حلالترین پول را این پول میدانم.
*یعنی ایرادی به آن نمیدانید.
نخیر. چون این رویه حضرت صادق (ع) بود. روضهخوان برای حضرت روضه خواند و حضرت به او صله داد. بعد فرمودند این صله ای است که در دنیا میتوانیم به شما بدهیم، ولی اجر شماا باید در قیامت داده شود. صله خوب است؛ حلالترین پول است منتهی من دنبال آن صله قیامتی هستم.
البته اگر صله به من بدهند میگیرم. آن چیزی که مذموم است بگویید این مقدار به من صله بدهید.
*همین را میخواستم بپرسم که مثلاً آقای فلان میگوید من برای ده شب هر شب ده میلیون تومان میآیم.
آقای رنجبران به امام حسین (ع) قسم این ارزانفروشی است. خدا شاهد است و به شما اثبات میکنم. من برای یک روضه اگر هزار میلیارد هم بگیرم، باز ارزان فروختهام. به اربابم سیدالشهدا (ع) قسم میخورم.
اثبات کنم برایتان؛ یک چاه نفت ما که در خوزستان یا جاهای دیگر دچار حریق میشود... میدانید که این کار تکنولوژی دارد، زحمتکشانی میآیند و شاید قریب دو ماه طول بکشد که اطفای چاه انجام گیرد، حضرت صادق (ع) فرمود روضه خوانده میشود، یک قطره اشک در مصائب جدم حسین که از چشم بر گونه جاری شد دریاهایی از آتش را خاموش میکند. این قیمت دارد که من طی کنم؟
مداح باید خودش کار داشته باشد، خواننده باید کار کند. نه در این فعالیتهای اقتصادی مذموم و حرام وارد شود، نه اینکه خواننده امام حسین (ع) را گول بزنند و به هوای یک شرکت و سهام و کاری، از خوانندگی و مداحی و موهبتی که سیدالشهدا (ع) به او داده سوءاستفاده کنند، از چهرهاش برای مطامع خود سوءاستفاده کنند و اندکی هم به این بدهند.
*پس چنین چیزهایی را داریم؟
این خوب نیست. این مذموم است.
*چنین افرادی الان داریم؟
باشد هم خیلی کم و قلیل هستند. نوعاً کسانی که میشناسم و رفقایی که با آنها محشور هستم همگی کار دارند.
*همین افرادی که مرتکب این اشتباه میشوند باعث میشوند کل جماعت مادحین ما مورد سوءاستفاده برخی قرار بگیرند.
به هر حال تمام غیبتها و تمام دروغها و تهمتهایی که زده میشود به گردن آنها است. این را باید دقت کنند. خیلی باید به این دقت کنند. همین چند وقت پیش، دو سه روز پیش، رئیس بسیج مداحان - من هم ایشان را نمیشناسم - یک صحبتی کرده بود و توضیحی داده بود که ممکن است همانطور که آخوند انگلیسی داریم، مداح اسرائیلی هم داشته باشیم و گفته بود آنها کسانی را تربیت میکنند که بفرستند... صبح دیدم بچهها روزنامه عوضی را آوردند که در ایام فتنه سنگ اسرائیل و امریکا را به سینه میزد.
*تیتر یک کرد.
تیتر یک کرد «دستگیری مداحان اسرائیلی»! از کجا به اینجا میرسیم؟ ما باید عکسالعمل نشان دهیم یعنی مدافع این حریم و دستگاه باشیم. من اگر مداح امام حسین (ع) شدم، اولاً باید بدانم مداح چه کسی هستم؟ شخص مهم است. آن شخصیت مهم است. به اندازه ظرف وجودی سیدالشهدا (ع) را بشناسم. سیدالشهدا (ع) چه کسی است؟ عزیزتر از سیدالشهدا (ع) پیش خدا نداریم که حضرت فرمود جد ما همه چیز خود را برای خدا داد، جا دارد خدا هر چه دارد به جد ما بدهد. ربوبیت را نمیتواند بدهد، نشدنی است. اگر میشد شاید خداوند میداد. نشدنی است و نمیشود که بدهد. دعا را زیر قبه حضرت، مستجاب قرار داده است، خاک او را شفا قرار داده است، هر کسی در دستگاه امام حسین (ع) بیاید پاک و پاکیزه میشود.
خب آن روزنامه وقتی اینطور مینویسد، من اگر فریادی میزنم دفاع از حریم سیدالشهدا (ع) انجام میدهم. الحمدالله رب العالمین، خدا را شکر میکنیم که تا الان در سلسله جلیله، این خطای به این بزرگی که کسی جاسوس باشد نداشتهایم. یک زمانی یک چیزی درمیآید و خدا این فضاهای مجازی را لعنت کند که الان یک بخشی از دینزدایی در جامعه توسط همین فضای مجازی صورت میگیرد. چه دروغهایی منتشر میشود، چه تهمتهایی منتشر میشود! در عین حال ما باید حواسمان را جمع کنیم.
*یک زمانی هم یک خبری بیرون آمد که متاسفانه برخی میگفتند بخشیاش صحت دارد، درباره مسائل اخلاقی برخی از این افراد بود که به نوعی هم تازه مشهور شده بودند.
آقای رنجبران باید به خدا پناه ببریم.
*خدا عاقبت همه ما را به خیر کند.
ما هر لحظه باید به خداوند پناه ببریم و شیطان هم قسم خورده که همه را اغوا میکنم؛ شیطان قسم خورده است. جبرئیل به پیامبر عرض کرد یا رسول الله تا زمانی که مطمئن نشدهای شیطان مرده است، ایمن از مکر آن نباش. جبرئیل به پیامبر اعظم (ص) این را گفته است، کسی که معصوم علیالاطلاق است. ما که پایمان روی پوست خربزه است.
زدند که سید چشم فتنه را درآورد؛ «چشم زخم بعد فتنه، دور شد با این عمل، همچنان که یک حجامت در هزیران لازم است».