دویچه وله - در تازههای پزشکی این هفته، نگاهی داریم به این اخبار: مغز تنها فرمانده بدن ما نیست. فکر و خیال زیاد، طول عمر را کوتاه میکند. حقایقی درباره سرماخوردگی و تفاوت آن با آنفلوآنزا. آیا سوشی غذای سالمی است؟
شاید ندانید اما جالب است که دستگاه گوارش، نسبت به مغز نقش موثرتری در تعیین برخی رفتارهای اجتماعی ما از قبیل کمرویی دارد.
بر اساس گزارشی که سایت دیولت منتشر کرده، دستگاه گوارش حتی میتواند عامل ابتلا به بسیاری از بیماریها مانند افسردگی، استرس مزمن و بیماریهای خودایمنی بخصوص اماس باشد اما چگونه؟
محققان اکنون به این نتیجه رسیدهاند که وظیفه دستگاه گوارش و بخصوص رودهها، تنها هضم مواد غذایی نیست. در دستگاه گوارش انسان سیستم پیچیدهای وجود دارد که اغلب به طور مستقل کار میکند و بر خلاف سایر ارگانها، نه تنها همیشه از دستورهای مغز پیروی نمیکند، بلکه سیگنالهایی را به مغز میفرستد. (مسئول ارسال ۹۰ درصد سیگنالها به مغز، دستگاه گوارش است. مغز فقط ۱۰ درصد سیگنالها را به دستگاه گوارش ارسال میکند). سیستم عصبی روده حتی بزرگتر و پیچیدهتر از سیستم عصبی در نخاع است و در بهبود سلامت مغز نقش زیادی دارد.
علاوه بر این، رودهها محل زندگی میلیاردها باکتری هستند که در مجموع میکروبیوم روده را تشکیل میدهند. تا کنون ۱۰۰۰ گونه از این باکتریها شناسایی شدهاند. تعادل میکروبیوم روده بسیار مهم است. با کاهش تعداد باکتریهای خوب روده، خطر ابتلا به سندرم روده تحریکپذیر، آلرژی، دیابت،ام اس، استرس مزمن و افسردگی بیشتر میشود.
فراموش نکنید که آنتیبیوتیکها، مصرف بیش از حد قند، چربی و الکل نقش مهمی در کاهش باکتریهای خوب روده دارند. عدم تعادل در میکروبیوم میتواند طی چهار نسل به ارث برسد و در آینده به یک مشکل جهانی بدل شود.
اما به گفته دانشمندان، تغذیه نقش مهمی در افزایش باکتریهای خوب روده دارد. جالب است بدانید در میان ساکنان قبیله ۱۰۰۰ نفری هادزا در تانزانیا که دارای متنوعترین میکروبیوم هستند، هیچ فردی مبتلا به بیماری مزمن روده یا دیابت نیست، تنها به دلیل سطوح بالای فیبر در رژیم غذایی.
علاوه بر فیبر، آجیل، دانهها و چربیهای گیاهی را نباید فراموش کرد. ضمنا، افزایش مصرف پروبیوتیکها، مانند لبنیات غنی شده با پروبیوتیک، سرکه سیب، شکلات تلخ، کفیر و ترشی کلم، باکتریهای خوب روده را افزایش میدهد.
فکر و خیال زیاد، طول عمر را کوتاه میکند
محققان دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد میگویند یکی از اصلیترین کلیدهای طول عمر سالم و با کیفیت این است: زیاد فکر و خیال نکنید!
به گزارش نیویورک پست؛ این محققان با بررسی بافت مغزی کسانی که در سنین مختلف از دنیا رفتهاند، نتایج مختلفی گرفتند: سطح پروتئین REST در مغز افرادی که در سنین ۶۰ و ۷۰ درگذشتند، بسیار پایینتر از کسانی بوده که تا ۱۰۰ سالگی عمر کردهاند.
پروتئین REST به آرام کردن فعالیت مغز کمک میکند. اندازهگیری سطح این پروتئین در انسانهای زنده قابل انجام نیست و برای همین، دانشمندان برای بررسیهای بیشتر، از کرمها استفاده کردند.
بنا به گفته محققان، زمانی که سطح این پروتئین بالا میرود، هیجانات مغزی کرمها کاهش پیدا کرده و طول عمرشان بیشتر میشود. ولی با کاهش سطح این پروتئین، فعالیت سیستم عصبی کرمها بیشتر شده و طول عمرشان کم میشود.
مطالعات قبلی همچنین نشان دادهاند که پروتئین REST میتواند هدف خوبی برای ساخت داروهای پیشگیری کننده از آلزایمر باشد.
بررسی جدید تاکید میکند که بهره گیری از روشهای آرامسازی ذهن مانند یوگا و مدیتیشن، منجر به افزایش سطح پروتئین REST و کاهش سرعت پیری میشود.
حقایقی درباره سرماخوردگی و تفاوت آن با آنفلوآنزا
سرماخوردگی و آنفلوآنزا، هر دو بیماریهای ویروسی هستند و علائم مشابهی هم دارند. اما چطور میتوانید بفهمید به کدامیک مبتلا شدهاید؟
به گزارش مدیکال نیوز تودی (Medical News Today)؛ سرماخوردگی و آنفلوآنزا شایعترین بیماریها در انسان هستند. طبق اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای ایالات متحده، اکثر بزرگسالان دو تا سه بار در سال سرما میخورند. بیش از ۲۰۰ ویروس مختلف میتوانند باعث سرماخوردگی شوند. اگر سرما خورده باشید، احتمالا علائمی از جمله گلو درد، عطسه، سرفه، سردرد یا بدن درد و خستگی خفیف را تجربه خواهید کرد.
اما در صورت ابتلا به آنفلوآنزا، سرفههای خشک، تب متوسط تا شدید، گلو درد، لرز، درد عضله، سردرد، ترشحات عفونی بینی و در نهایت اسهال و استفراغ را تجربه میکنید.
شروع سرماخوردگی با علائم خفیف است و بعد از ۷ تا ۱۰ روز، معمولا بهبود مییابد ولی در آنفلوآنزا، علائم به سرعت ظاهر میشود و میتواند شدید باشد. خستگی شدید ناشی از آنفلوآنزا میتواند هفتهها ادامه یابد.
آبریزش بینی و یا گرفتگی بینی در مبتلایان به سرماخوردگی شدیدتر است. از آنجا که سرماخوردگی یک عفونت ویروسی است، آنتیبیوتیکها در درمان آن موثر نیستند با این حال داروهایی مانند آنتیهیستامینها، ضد احتقانها، استامینوفن و داروهای ضد التهاب میتوانند علائم را تسکین دهند.
استراحت، شستشوی مکرر دستها و نوشیدن مایعات فراوان، بهترین راه برای بهبود سرماخوردگی است.
برای درمان آنفلوآنزا نیز این موارد توصیه میشود اما پزشک ممکن است داروهای ضد ویروسی نیز تجویز کند. این داروها از عوارض آنفلوآنزا مانند ذاتالریه پیشگیری میکند.
اکثر پزشکان توصیه میکنند همه افراد ۶ ماه به بالا میتوانند واکسن آنفلوآنزا را در ماه اکتبر تزریق کنند.
آیا سوشی غذای سالمی است؟
کلمه ژاپنی "سوشی"، اشاره به غذایی دارد که حاوی برنج، ماهی خام، تخم مرغ و سبزیجات مختلف است. سوشی بسیار محبوب بوده و مصرف آن، یکی از رازهای سالم ماندن کودکان ژاپنی است. اما برای خوردن آن باید قوانینی را رعایت کنید تا بیمار نشوید.
به گزارش ریدرز دایجست (Readers Digest) سوشی به دلیل دارا بودن ماهی، خیار، آووکادو، جلبک دریایی و زنجبیل، سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳، ویتامینهای K و C، چربیهای اشباع نشده، ید، فیبر و آنتیاکسیدان است. سوشی سه ترکیب غذایی اصلی از جمله کربوهیدرات، چربی و پروتئین دارد و بسیاری از ریز مُغَذیها را به بدن میرساند.
به دلیل وجود باکتریهایی مانند سالمونلا و ویبریو ولنیفیکوس، بهتر است ماهیهایی که برای طبخ سوشی مورد استفاده قرار میگیرند، در دمای ۴ درجه فارنهایت و برای حداقل سه روز منجمد شوند. در این صورت بسیاری از انگلهای ماهی از بین میروند. سوشی را باید فقط در رستورانهای معتبر که از مواد اولیه مرغوب و تازه استفاده میکنند، سفارش دهید.
یکی از دلایل ترس از مصرف سوشی، مسمومیت با جیوه است. البته نوع انتخاب شما میتواند خطر این مسمومیت را کاهش دهد. شما میتوانید سوشیهایی را که از ماهی سالمون یا میگو تهیه شدهاند انتخاب کنید. زنان باردار البته نباید ماهی خام بخورند. این نوع ماهی جیوه بیشتری به بدن میرساند.
برای خوردن سوشی، زیاد سراغ سس سویا نروید. فراموش نکنید که یک قاشق غذاخوری سویا ۱۲۰۴ میلی گرم سدیم دارد و بر اساس توصیههای انجمن قلب آمریکا، شما باید روزانه ۲۳۰۰ میلی گرم سدیم مصرف کنید.
سوشیهایی را انتخاب کنید که با برنج قهوهای تهیه شدهاند. برنج قهوهای از برنج سفید بسیار سالمتر است و مواد مغذی و فیبر بیشتری به بدن میرساند. به گفته محققان دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد، اگر هفتهای دو بار برنج قهوهای بخورید، خطر ابتلا به دیابت را از خود تا حد زیادی دور خواهید کرد.
آیا سرنوشت جودو در انتظار شطرنج ایران است؟