روسلان پوخوف، رئیس مرکز تجزیه و تحلیل استراتژی و فناوری مسکو در آن زمان خاطرنشان ساخت که چنین خریدهای نظامی‌ای توسط ایران می‌تواند منجر به تشدید تنش در منطقه شود. پوخوف همچنین هشدار داد که اگر طرف روسی تصمیم به فروش اس 400 به ایران بگیرد، این یک چالش مستقیم برای شرکای مسکو در خاورمیانه خواهد بود و بدان معنی است که روابط با عربستان، اسرائیل و حتی ترامپ تحت تاثیر قرار می‌گیرد.

با این وجود، در جریان مجمع بین المللی فنی ارتش روسیه در ماه ژوئن 2019، نمایندگان سرویس فدرال همکاری‌های نظامی و فنی این کشور آمادگی خود را برای ساخت تعداد نامحدودی از سیستم‌های اس 400 اعلام کردند. در همین حال، بنا بر گزارش‌ها عراق هم برای خرید سیستم‌های دفاعی با روسیه در حال گفتگو است.

در ماه اوت، روسیه و ایران توافق نامه‌ای درباره همکاری دریایی و نظامی امضا کردند که جزئیات آن هنوز فاش نشده است. رسانه‌های روسی سعی دارند همکاری را از طریق تمرینات نظامی مشترک گسترش دهند. در حقیقت، سیاست حداكثر فشار آمریكا بر تهران می‌تواند روسیه را وادار كند تا از فروش سلاح به ایران برای بازدارندگی استفاده كند.

روسیه پیش از این تصمیم گرفته بود كه برای باز نگه داشتن امکان مذاكرات در مورد برنامه جامع اقدام مشترک (JCPOA) از فروش سلاح‌های پیشرفته به ایران امتناع ورزد.

با این حال، همکاری نظامی و فنی با ایران، روسیه را در معرض فشارهای بین‌المللی قرار می‌دهد. آندری فروولوف، تحلیلگر نظامی و سردبیر مجله صادرات اسلحه به المانیتور گفت: خرید سیستم‌های دفاع هوایی برای ایران در اولویت نیست. پوشش پدافندی کل کشور برای تهران هزینه بالایی خواهد داشت، آن هم در حالی که پروژه‌های روی زمین مانده بسیاری وجود دارد.

وی ادامه داد: یک گزینه احتمالی ممکن است مشاوره نظامی بیشتر از سوی مسکو به تهران از جمله آموزش نیروهای این کشور باشد. علاوه بر این، در سال‌های اخیر، خارجیانی از سراسر جهان در دانشگاه‌های نظامی روسیه تحصیل می‌کردند که حالا احتمال وجود دارد افسران ایرانی هم برای تحصیل به این جا بیایند.

فروولف در ادامه خاطرنشان كرد: اگر ایران بخواهد با ادغام سیستمهای روسی و توسعه یك مجموعه نظامی و صنعتی بومی کارشناسان روس را وارد مراکز نظامی خود کند این به لحاظ اطلاعاتی ممکن است به نفع‌اش نباشد بنابراین چنین احتمالی کم است.

یوری لیامین، یکی دیگر از کارشناسان نظامی روسیه نیز به المانیتور گفت: در طی یک دهه گذشته ایرانی‌ها سامانه‌های پدافند هوایی برد متوسط ​​و دوربرد خود را توسعه داده و قول داده‌اند که در آینده‌ای نزدیک ضمن توسعه بیشتر قابلیت‌های گذشته‌شان از یک سیستم کوتاه برد جدید نیز رونمایی کنند.

لیامین ضمن قدیمی دانستن سیستم‌های فعلی ایران گفت: دستیابی به برخی از سیستم‌های جدید روسی کاملاً ممکن است، اما باید ساختار و وظایف پیش روی پدافند هوایی ایران را در نظر بگیریم که غالباً بسیار خاص هستند و منابع مالی این کشور هم اکنون محدود است.

لامین افزود: اول از هر چیز، ایران باید تعیین کند که چه چیزی باید بهبود یابد و به چه ترتیبی، سپس روسیه ممکن است گزینه‌هایی برای تقویت و نوسازی سیستم پدافندی به این کشور ارائه دهد. به طور کلی، من تاکید می‌کنم که بهبود و نوسازی سیستم پدافند هوایی باید خطر بروز چنین حوادث غم انگیزی مثل ساقط کردن هواپیمای اوکراینی را کاهش دهد، زیرا سیستم‌های پیشرفته راداری، سیستم های کنترل خودکار و ارتباطی، احتمال شناسایی اشتباه هدف را کاهش می‌دهند. سیستم‌های پدافند هوایی مورد استفاده ایران بسته به استفاده خاص آن می‌تواند نوسازی یا جایگزین شود.

لامین ادامه داد: ایران هنوز سیستم دفاع هوایی چینی "اچ کیو 2 جی" را در اختیار دارد. این سیستم در واقع یک نسخه مدرن از اس 7 است که به سختی می‌توان آن را ارتقاء داد. تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهد که این سامانه‌ها در سال‌های اخیر در مناطق حساس با سامانه‌های برد متوسط جدید جایگزین شده است. از طرف دیگر ، ایران دارای "تور ام 1" نیز هست که از پتانسیل مدرنیزه کردن بیشتری برخوردار است.