در امامزاده صالح هیچ محدویت بهداشتی نبود

وقتی به امامزاده صالح می‌رسم، اذان مغرب را می‌گویند. تعداد زیادی در صحن امامزاده هستند و در گوشه و کنار آن نشسته‌اند. جمعیت حاضر در حرم حدود هفتاد نفر است که بیشتر آنها جوانان هستند.

بر خلاف شاه‌عبدالعظیم هیچ نکته آموزشی بهداشتی در امامزاده صالح نصب نشده و تنها در ورودی حرم روی دیوار نوشته‌اند: «لطفا بهداشت را رعایت فرمایید.» این مورد تنها تفاوت این دو مکان نیست، هیچ محدودیتی در دور ضریح ایجاد نشده است و مردم به رختی به دور ضریح می‌روند. هنگام حضور خبرنگار انصاف نیوز، پنج نفر در دور ضریح هستند.

مرد جوانی دور ضریح است و آن را می‌بوسد. ظاهر او مذهبی به نظر نمی‌آید. می‌گوید: «هیچ نگرانی درباره بیماری ندارم؛ این بیماری در این مکان‌های مقدس وجود ندارد. این مسایل نمی‌تواند خللی در دین و مذهب وارد کند. جمعیت مثل همیشه است و این بیماری نمی‌تواند اعتقادات مردم را کمرنگ کند.»

زنی چادری است و خودش را از اهالی تجریش معرفی می‌کند. او می‌گوید: «تعداد جمعیت کمتر نشده و همان تعداد جمعیت همیشگی به اینجا می‌آیند. تعداد زیادی برای زیارت به دور ضریح می‌روند تا زیارت کنند. شاید تعداد آنها بیشتر از ده تا بیست نفر باشند. من نمی‌دانم که امامزاده چه اقداماتی برای پیشگیری از بیماری انجام داده است.» این زن می‌گوید: «روزی یکبار به امامزاده صالح می‌آیم اما در این روزها ندیده‌ام تا ضریح و حرم را ضدعفونی کنند.»

مردی در پاسخ به پرسش‌های انصاف نیوز می‌گوید: «به نظرم تعداد جمعیت هیچ فرقی نکرده. اواخر هفته، جمعیت بیشتری به امامزاده می‌آید که تعداد زیادی از آن جمعیت به دور ضریح می‌روند. اگر یک نفر از آنها بیمار باشد، تعداد زیادی بیمار خواهند شد. من نمی‌دانم مدیریت حرم چه برنامه‌ای برای پیشگیری از این بیماری دارد.»

دفتر زائران پاسخگوی پرسش‌ها نبود. این دفتر می‌گوید: «ما نمی‌توانیم به پرسش‌ها پاسخ دهیم. دفتر روابط عمومی به سوال‌های شما جواب خواهد داد.» در زمان حضور خبرنگار انصاف نیوز در امامزاده صالح، دفتر روابط عمومی بسته بود.

دانشجویان خوابگاهی :قبل از تخلیه خوابگاه از ما تستی نگرفتند

هانیه یکی از دانشجوهای خوابگاهی دانشگاه شهید بهشتی پنچم اسفند در مورد روند تخلیه خوابگاه‌ دانشگاه به انصاف نیوز می‌گوید: «از ما هیچ تستی نگرفتند و فقط به ما اطلاع دادند که هر لحظه ممکن است از دانشگاه دستور تخلیه بیاید که در این صورت باید ظرف ۲۴ ساعت خوابگاه را تخلیه کنیم. دیروز بعد از ظهر این دستور برای خوابگاه ما آمد، من مسوول شب خوابگاه بودم و گفتند تا امشب زمان داریم خوابگاه را تخلیه کنیم و وسایل ضروری را باید همراه خود ببریم و باقی وسایل را به صورت پک شده روی تخت قرار دهیم. دقیقا همین کار را پارسال هم برای سم پاشی اتاق انجام دادیم ولی هیچ سم پاشی اتفاق نیوفتاد و حالا هم برای سم پاشی و کرونا این موضوع را به ما اطلاع دادند، ما هم در حال جمع کردن وسایل هستیم که برویم و نهایت تا فردا صبح خوابگاه کامل تخلیه می‌شود. در مورد مبتلا شدن بچه‌ها هم چیزی که ما شنیدیم در خوابگاه بخش پسران سه نفر را به بیمارستان بردند و یکی از این سه نفر آزمایشش تایید شده است و برای همین می‌گویند خوابگاه پسرها را قرنطینه کردند و بچه‌ها اجازه ندارند از خوابگاه خارج شوند.»

فاطمه یکی از اعضای شورای صنفی دانشگاه تهر در گفت‌وگویی که پنجم اسفندماه با انصاف نیوز داشت درمورد وضعیت رسیدگی و چک کردن دانشجویان خوابگاه گفت: «واقعیت این است که از ما تستی نگرفتند و به واسطه‌ی اینکه من در شورا هستم جلسه گذاشتیم تا از بچه‌ها تست بگیرند چون احتمال داشت بچه‌ها ناقل باشند و به شهرهایشان بروند، دانشگاه خیلی تاکید داشت تا زودتر خوابگاه را تخلیه کنیم حتی خیلی از بچه‌ها نتوانستند بلیط پیدا کنند و یا بعضی بچه‌ها ساکن شهر قم بودند که مرکز اصلی شیوع کرونا است ولی مجبور بودند به شهرهایشان برگردند.

شاید این موضوع تخلیه خوابگاه در وهله‌ی اول منطقی بنظر برسد، چون اصلا نظافت خوابگاه را رعایت نمی‌کردند و فکر می‌کنم رعایت کردن نظافت چنین مجموعه‌ای کلا خیلی سخت بوده و یا کاهلی و سهل انگاری مسوولان بوده که در این یک هفته هیچ ماسک و دستکشی در اختیار ما قرار ندادند، حتی ضد عفونی هم نمی‌کردند و دیروز مایع دستشویی در دستشویی‌ها نبود، پس تعطیل کردنش از این نظر کار عاقلانه‌ای به حساب می‌آید، اما از این نظر که بدون پایش ما را بیرون کردند نه، کار درستی نبود.

خوابگاه بهداری دارد و یک شب ما برای مشکلی به آنجا مراجعه کردیم و دیدیم چند نفر آمدند که سوزش گلو و سرفه داشتند و فکر می‌کردند شاید به کرونا مشکوک باشند ولی معاینه‌ی ساده‌ای شدند و رفتند، نمی‌دانم مدرک تحصیلی افراد در بهداری چقدر است فقط می‌دانم وضعیت آنجا سر و سامان دار نیست، چون این بیماری با آزمایش مشخص می‌شود و آن بچه‌ها معاینه‌ی ساده‌ای شدند. خوابگاه فاطمیه که برای بچه‌های ارشد و دکتری است یک مورد به صورت موثق شنیدیم که آزمایشش مثبت اعلام شده و با آمبولانس او را از دم خوابگاه بردند.»

علی دانشجوی خوابگاهی دیگری از دانشگاه تهران است و در مورد مشکلات تخلیه خوابگاه می‌گوید: «ما یک مورد مشکوک به کرونا داشتیم که برای تست منتقلش کردند اما جواب تستش منفی بود، حال با تعطیلی خوابگاه من باید به لرستان برگردم. این مساله شیوع بیماری کرونا که پیش آمد به صورت الکترونیکی برای دانشگاه نامه زدیم و امضا جمع کردیم و آن را تحویل معاونت دانشجویی دادیم، خواستار تعطیلی دانشگاه و بهداشتی شدن محیط خوابگاه‌ها شدیم و با تعطیلی دانشگاه و تخلیه خوابگاه موافقت کرد.

اما ما با تخلیه اجباری خوابگاه مخالف بودیم چون برای بعضی بچه‌ها این موضوع دشوار بود، مثلا در تهران شاغل بودند و جای دیگری نداشتند تا تهران بمانند و یا شهر خود بچه‌ها شرایط بحرانی دارد و نمی‌خواستند در آن شرایط قرار بگیرند، خوابگاه با هیچکدام از درخواست‌ها برای ماندن در خوابگاه موافقت نکرد و حتی هیچ تستی هم نگرفت.»

مهتاب یکی از دانشجوهای خوابگاهی دانشگاه علامه طباطبایی ضمن اشاره به اینکه به آنها دستور تخلیه‌ی خوابگاه را ندادند گفت: «از ما هیچ تستی نگرفتند و از دو روز پیش که ترس ماجرای کرونا بیشتر شد بعضی بچه‌ها به شهرهاشان رفتند، تا ساعت یک شب بچه‌ها در حال جمع کردن وسیله‌هایشان بودند تا به شهرهای خودشان می‌رفتند. به ما دستور تخلیه ندادند ولی سرپرست خوابگاه به ما گفت بروید چون اگر بمانید برای همه‌ی شما خطر وجود دارد و خوابگاه هنوز باز است. تنها اقدامی که خوابگاه انجام داد اسپری‌های الکلی بود که برای بچه‌ها جلوی در وردی گذاشتتند. من کسی را ندیم که درگیر بیماری شده باشد اما امکانش برای بچه‌های ما خیلی بالا است.»

علیرضا دانشجوی خوابگاهی است که در ششم‌ اسفند ماه در مورد دستور تخلیه‌ی خوابگاه به انصاف نیوز خبرداد و گفت: «در خوابگاه ما بچه‌های بین‌الملل و خارجی اینجا هستند، تا امروز صبح به صورت رسمی به ما نگفتند خوابگاه را تخلیه کنید تا ابنکه مسئول خوابگاه آمد و گفت قرار است خوابگاه تخلیه شود، هر چه گفتیم باید از طرف معاونت دانشجویی ابلاغ شود گفت فردا نامه‌ی تخلیه هم می‌آید.

حتی به مسئول خوابگاه گفتم باید از بچه‌ها تست بگیرید در جواب من گفت اگر مریض باشید که برای بچه‌های خوابگاه خطر دارد، اما در واقع اگر ما ناقل این ویروس باشیم آن را با خودمان به یک شهرستان دیگر می‌بریم و به ما گفتند باید خودتان تست بگیرید. دیشب در خوابگاه دخترانه برای یک نفر که مشکوک به کرونا بود آمبولانس آمده است. با وجودی که دانشگاه به ما گفت خودتان برای تست گرفتن اقدام کنید با یکی از بچه‌ها که به شهر مشهد رفته تماس گرفتم و می‌گفت به دلیل محدودیت‌های که برای تست گرفتن وجود دارد از من تست نگرفتند.»

راحیل دانشجو‌ی خوابگاهی دانشگاه شهید بهشتی در مورد مبتلا شدن چند دانشچو به کرونا گفت: «از ما هیچ تستی گرفته نشد دیروز سرپرست خوابگاه اعلام کرد که تا امروز باید خوابگاه تعطیل شود، امروز صبح بیشتر بچه‌ها رفتند و یک سری هم امشب می‌روند، مورد مشکوک خودم ندیدم اما خوابگاه پسران سمت ولنجک است و آنجا بچه‌ها دیده بودند که سه آمبولانس رفته است بعد هم خبرش در گروه و کانال‌های خودمان آمد که سه تا از پسرها مبتلا شدند. در این چند روز موارد بهداشتی را نه کسی رعایت کرد و نه خود مسوولین دانشگاه تدابیری را اندیشیدند و در کل از نظر بهداشت خوابگاه شهید بهشتی یکی از بدترین خوابگاه‌ها محسوب می‌شود.»

دانشگاه: از دانشجوها تست نگرفتیم

با توجه به اینکه همه‌ی دانشجوهای خوابگاه به این موضوع تاکید کردند از آنها هیچ تستی در زمان تخلیه خوابگاه گرفته نشده، انصاف نیوز با معاون دانشجویی دانشگاه تهران گفت‌و گو کرد و سعید حبیبا گفت: «بله تست نگرفتیم چون نمی‌شد از چند هزار دانشجو تست گرفت و این کار را بر عهده‌ خود دانشجو گذاشتیم که اگر علائمی از ویروس کرونا در خودشان دیدند برای تست اقدام کنند اما برای ضد عفونی کردن شروع به سم پاشی خوابگاه کردیم.»

گفت‌وگو با فروشندگان داروخانه

فروشندگان در داروخانه‌ها می‌گویند «ماسک را گران می‌خریم و طبیعتا گران خواهیم فروخت، اما از زمانی که دولت اعلام کرد که با فروش ماسک‌های گران برخورد می‌کند، دیگر ماسک نه می‌خریم و نه می‌فروشیم».

از سوی دیگر مردم ماسک‌ها را به قیمت گزاف می‌خرند و می‌گویند در نبود ماسک در داروخانه‌ها دکه‌ها و دلال‌ها ماسک می‌فرروشند و از قیمت واقعی آن گران@تر است.

از طرفی مهدی یوسفی رییس هیات امنای صرفه جویی ارزی به ایسنا گفته است فروش ماسک ممنوع شده است و همه‌ی ماسک‌ها خریداری شده تا به صورت رایگان در خدمت مردم قرار گیرد.

یکی از فروشندگان داروخانه در این مورد به انصاف نیوز می‌گوید: «ما خودمون ماسک نمی‌خریم، نه اینکه نباشه. اما الان شرکت‌ها پخش ماسک‌ها را به دلال‌ها دادن و همین امروز یک پسر بچه کوچک دو بسته ماسک آورد تا بخرم؛ فیلتردار بود و گفت دونه‌ای ۳۵ هزار تومان می‌فروشم من هم نخریدم چون باید حداقل ده درصد سود کنم یعنی نزدیک به چهل هزار تومان بفروشم. ترجیح دادم نخرم تا بعدا گیر هم ندن.»

یکی دیگر از فروشندگان داروخانه می‌گوید: «دیگه نمی‎تونیم ماسک بخریم و دولت فروشش رو ممنوع کرده. الانم نداریم. مردم هم دنبال ماسک، ضد عفونی کننده، دستکش و الکل هستند. روزهای اول هم مردم هجوم آوردن ماسکامون تموم شد و بعد مجبور شدیم گرون بخریم دیگه. داروخانه‌ها کاره‌ای نیستن ما ماسکو گرون می‌خریم وگرونم می‌فروشیم دیگه چیکار کنیم؟»

یکی دیگر از فروشندگان می‌گفت: «ماسک نداریم، از خدامونه که بفروشیم ولی به ما هم شرکت‌های پخش گرون می‌فروشند و ما هم مجبوریم گرون بفروشیم، صرفا فروشنده‌ایم و باید روی شرکت‌های پخش نظارت کنند و اینجا کاره‌ای نیستیم.»

و فروشنده‌ی دیگری می‌گوید: «جنگ ماسکه، اوضاع خیلی بدیه، حرف زدن در این موردهام دیگه فایده نداره. الان تو خیابون هرجا دیدید آدما زیاد وایسادن دارن ماسک می‌فروشن و شرکت‌های پخش ماسکارو بین دلالا پخش می‌کنن ما داروخونه‌ها کاره‌ای نیستیم.»

مردم: اگر هم باشد گران می‌خریم

مردم هم به سختی برای خریداری ماسک یا دوبرابر شدن قیمت آن اشاره می‌کنند. یکی از شهروندان در این مورد به انصاف نیوز گفت: «من از دکه ماسک خریدم و داروخونه‌ها نداشتند، الان ماسک بدون فیلترو دونه‌ای چهار هزار تومن خریدم و فیلتردارو می‌گفت ۳۰ هزار تومن می‌فروشه، تازه بسته بندی هم نشده بود، وقتی پرسیدم نگفت از کجا خریده ولی خیلی واضح ماسک رو آویزون کرده بود».

دیگری به انصاف نیوز می‌گفت: «من دو هفته پیش قبل از این داستانا دونه‌ای سه هزار تومان خریدم، الان باز هم رفتم برای کسی بخرم می‌گفتند نداریم و این حرفا. من هنوز دارم از ماسک جراحی دو ماه پیش استفاده می‌کنم.»

شهروند دیگری می‌گوید: «چند تا داروخانه رو سر زدم و گفتند ما ها اجازه‌ی فروش نداریم و گفتند چون درخواست بالا بوده، شرکت فروش قیمت رو افرایش داده و ماهم مجبوریم بالا ببریم اما کلا فعلا فروش ماسک ممنوع شده.»

یکی دیگر به انصاف نیوز ضمن اشاره به اینکه حتی الکل ساده هم در داروخانه‌ها موجود نیست، گفت: «نه ماسک و نه الکل، هیچی نداشتن، حتی الکل ساده‌ای هم که برای تزریقات استفاده میشه ندارند. من فقط تونستم پنبه الکی دونه‌ای ۲۰۰ تومن بخرم و چیز دیگه‌ای نبود.»