توافق نامه بیست وپنج ساله با چین با خود حرف وحدیث‌های زیادی بهمراه آورده است. حرف وحدیث هائی که صناری برای رهبر ارزش ندارد و باعث خنده درونی او می‌گردد. توافق او از آن دسته گفته‌ها، نوشته‌ها وتوافقاتی نیست که کسی جرئت کند مواز لای درز آن بگذراند ویا این که مجلسیان گوش بفرمان از تصویب آن سر باز زنند!
اگرمخالفان رهبر معنای کلمات اورا نمی‌دانند حرجی نیست. بگذارندانندوهرچه دل تنگشان می‌خواهد بگویند. اما دولتیان ازرئیس جمهور تا رئیس مجلس و رئیس قوه قضا هر حرف اورا که با آن کلمه می‌سازد بخوبی می‌دانند و از‌شان نزول آن با خبرند.
روحانی میداند که وظیفه دارد این توافق رهبربصیرراکه" حکمت آمیز" است لایحه کند بمجلس بفرستد و مجلس قالی باف میداند که بند بند این لایحه که خواست رهبراست باید که توتیای چشم سازد و آن را بصورت یک قطعنامه به اتفاق آرا تصویب نماید.
قوه قضا منسوب به رئیسی نیزباید که درحمایت از آن سرب داغ در گلوی مخالفان این توافق نامه رهبری بریزد.
زمانی که هنوزخبری از تحریم برجام نبود "رهبرفرزانه"! در دیدار با رئیس جمهورچین گفت: «روابط استراتژیک ۲۵ ساله با چین کاملاً درست و حکمت آمیز است"!
"حکمت آمیز "کلمه‌ای که مانند حکم حکومتی عمل می‌کند.
"حکمت کلام امام خامنه‌ای و امام خمینی است که زیر پوست زمان و مکان را می‌بیینند و به نیابت از امام زمان (عج) جهان را مدیریت می‌کنند"
"حکمت، درک چیزها با یک احساس معنوی است و این همساز با ولایت فقیه است که در عین سیاسی بودن، معنوی نیز است. اساساً معنویت در نظر آیةالله خامنه‌ای یک رکن رهبری و فرماندهی به شمار آمده است: «فرماندهی، یک امر معنوی، یک نوع رهبری، یک نوع اداره‌ی همه جانبه و یک چیز متکی به ذهن و احساس و عمل و جسم و روح و با سازماندهی و شکل سازمانىِ صحیح است"
از همین منظر است که خامنه‌ای این جمله‌ی خمینی را: «خرمشهر را خدا آزاد کرد» حکیمانه‌ترین و دقیق‌ترین سخن می‌خواند. اما از سوی دیگر، تأکید دارد خدایی که صدها دشواری را در طرفةالعینی حل می‌کند، یک قدم را می‌تواند سالیان دراز نگه دارد. بنابر این، رهبر الهی، هم چون رهبران مادی نیست که برای حل مشکلات در پی محاسبات مادی باشد؛ بلکه باید بتواند اراده‌ی الهی را ببیند و دست او را در هدایت خود ببیند و این جز با حکمت ممکن نیست.
این روست که خامنه‌ای در دیدار با رئیس جمهور چین این کلمه کلیدی را بکار می‌گیرد و آن را بعنوان فصل الخطاب ضمیمه توافق خود با رهبر چین می‌سازد. به بکسانی که باید بفهمند و می‌فهمند می‌دهد. کسانی که اورا خوب می‌شناسند می‌دانند که در کاموس آدم یک دنده ولجوجی که امروز خود رانیمچه خدائی میداند و امر بر او مشتبه شده که بهتر از همه صلاح رمه‌های خود میداندجای سئوال نیست وتنها باید لبیک گفت. چرا که بصیرت خدائی است و حکمت از آن ولی امر مسلمین.
جمله‌ای که از همان لحظه خارج شدن از دهان رهبر پاچه ورمالان حکومتی، مفسران کلمات قصار رهبر و کسانی که باید این کلمه "حکمت آمیز " رهبری را به انجام برسانند. کسانی که می‌دانستند زیر این کلام چه فلسفه‌ای خوابیده که یک سرش به صاحب الزمان و سر دیگرش به عرش وصل است دست بکار شدند. چرا که در مقام"بصیرت و حکمت " که دو صفت مشخصه رهبری است برای تصمیمات اوهیچ راه برگشتی وجود ندارد!
جدیت کار بگونه‌ای بود که بفاصله اندک مدتی لاریجانی رئیس مجلس و رئیس دفتر رهبر شال و کلاه کرده و توافق نامه سری اولیه را در لیفه تنبان جای داده به دستگاه رهبری چنین بردند تا برجدیت خامنه‌ای در پیشبرد این توافق صحه بگذارند. همراه با تاکید خامنه‌ای که در این مملکت تنها یک نفر تصمیم می‌گیرد که او هم "منم "!
رئیس جمهور و وزیر خارجه تدارکاتچیان من هستند که بی اذن من حتی قادر بدادن یک چائی تلخ از آبدار خانه‌های خود هم نیستد.
در تمام مدتی که وزیر وکیل، رئیس و مرئوس بدنبال غربیان موس موس می‌کردند. رهبر با خنده‌ای موذیانه که نشان از خود شیفتگی او بعنوان فصل الخطاب دارد سرگرم تدقیق و هماهنگی با طرف‌های چینی خود بود. طرحی که آرام آرام زیر نظر او وهمپالگانش تا امروز قدم بقدم پیش رفته و باید که نهائی شود و باید که در مجلس به تصویب برسد.
از این روست که باید اپوزیسیون و مردم معنای کلمات قصار رهبر را بفهمند وشان نزول هر جمله را درک کنند. تا عاقبت بخیر شوند. توافق با چین را ساده نینگارندارند. قدر این تصمیم را بدانند و حرمت کلمات را نگاهدارند. تا به مصیبتی دچار نشوند. اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِیقَ الطَّاعَةِ
ابوالفضل محققی
آب کردن بدهی دولت با ساز و کار تورم، حسن منصور
افکار اقتصادی خطرناک؟ ابوالحسن بنی صدر
