ایران وایر«احمد امیرآبادی فراهانی»، نماینده قم و عضو هیات‌رییسه مجلس شورای اسلامی روز ۱۸ جولای ۲۰۲۰ در توییتی با متهم کردن «حسن روحانی» به قم‌هراسی مدعی شد:
«حسن روحانی پیش از انقلاب وضع مالی خوبی در قم نداشته ولی حالا در بهترین جای تهران زندگی می‌کند.»
حسن روحانی، رییس‌جمهور ایران از کجا به کجا رسیده است؟ درستی‌سنجی ادعای احمد امیرآبادی فراهانی نماینده قم، موضوع گزارش «ایران‌وایر» است که می‌خوانید:
👈مطالب بیشتر در سایت ایران وایر
حسن روحانی پیش از انقلاب ۱۳۵۷
«حسن فریدون»، که بعدها نام خود را به روحانی تغییر داد و مدتی هم با نام مستعار اسلامی منبر می‌رفت، در ۲۱آبان۱۳۲۷ در روستای سرخه سمنان متولد شد. پدرش در روستا یک بقالی کوچک داشت و مادرش خانه‌داری می‌کرد. حسن روحانی تا پایان کلاس ششم ابتدایی در روستای سرخه ماند و کنار تحصیل در بقالی و در امر کشاورزی به پدر کمک می‌کرد. او سپس به سمنان رفت تا در حوزه علمیه این شهر مشغول تحصیل علوم حوزوی شود و یک سال بعد در ۱۳ سالگی راهی قم شد و در حجره‌ای متعلق به مدرسه علوی اسکان یافت.
حسن فریدون (روحانی) در آغوش پدر
پدربزرگ حسن روحانی آخوند بود ولی پدرش به دلیل فقر قادر به تحصیل نبود به همین خاطر از جوانی کار را بر تحصیل ترجیح داد و نهایتا از بقالی سر درآورد.
روحانی در سال ۱۳۴۰ به قم کوچ می‌کند او در خصوص مهاجرت به قم می گوید: «پدرم در اوایل شهریور ۱۳۴۰ به من گفت که آماده شو تا چند روز دیگر به قم برویم. پدر و مادرم وسایلی را برایم فراهم کردند که به همراه خودم به قم ببرم. لوازم زندگی من یک تشک، لحاف، مقداری لباس و ظروف و کتاب بود که همه آن‌ها را در یک چادرشب بستم و آماده حرکت شدم.» او این‌گونه به قم رفت و با فقر دوران طلبگی را سپری کرد. روحانی در این خصوص می‌گوید: «من نیز همچون بیشتر طلاب، از لحاظ مادی شدیدا در تنگنا بودم و جمع ارزش تمام وسایل زندگی طلبگی‌ام به پول آن زمان (سال‌های ۱۳۴۱ - ۱۳۴۰) از صد تومان تجاوز نمی‌کرد و به دلیل مضیقه مالی، مانند اکثر طلبه‌ها نمی‌توانستم زندگی راحتی داشته باشم و حتی امکان تهیه غذای گرم به‌طور متوسط هر ۴۸ ساعت یک‌بار بیشتر برایم نبود و از لحاظ پوشاک و لباس وضع به‌گونه‌ای بود که می‌بایست یک دست لباس را چندین سال بپوشم و امکان گردش و سفر تفریحی در طول یازده سال برایم نبود و یا به‌ندرت اتفاق افتاد.»
حسن روحانی از سال ۱۳۴۱ یعنی از ۱۵-۱۶ سالگی در قم وارد جریان‌های انقلابی شد و از این شهر به آن شهر برای سخنرانی سفر می‌کرد؛ بنابراین طبیعی است که اوضاع مالی خوبی نداشته باشد، چراکه تنها درآمد او شهریه ناچیز طلبگی بود. حسن روحانی تا سال ۱۳۴۷ در قم ماند و کل دارایی‌اش در این شهر یک خانه نیمه‌کاره بود که هیچ‌گاه در آن سکونت نیافت. او پس از راه‌یابی به دانشکده حقوق دانشگاه تهران در سال ۱۳۴۸ به تهران رفت و آنجا ساکن شد. حسن روحانی در بیست‌سالگی با پیشنهاد خانواده و با یکی از اقوام خود با (خانم عربی) ازدواج کرد.
در این مقطع او یک اتاق اجاره‌ای در شهر تهران داشت که در آن ساکن بود. حسن روحانی در کتاب خاطراتش در خصوص این اتاق و خانه‌ای که بعدتر رهن کرده می نویسد: «در اواسط سال ۱۳۵۰، نخستین فرزند ما (زهرا) متولد شد، بااین‌حال مجبور بودیم در همان اتاق کوچک زندگی کنیم. در آن حال، مشکل عمده این بود که اگر مهمانی به خانه ما می‌آمد، پذیرایی از وی بسیار دشوار بود و ازاین‌رو اعضای فامیل و یا دوستانی که از شهرستان به دیدن من می‌آمدند، ملاحظه ما را می‌کردند و هیچ‌گاه شب نمی‌ماندند. این وضع ادامه داشت تا اینکه در اواخر سال ۱۳۵۰، یکی از دوستانم، حجت‌الاسلام سید رضا اکرمی که از وعاظ تهران بود (پس از پیروزی انقلاب چهار دوره نماینده مجلس شورای اسلامی بودند) توانست خانه‌ای در کوچه‌ای پایین‌تر از محل سکونت ما خریداری کند. پس از خرید خانه، به من پیشنهاد کرد که اگر مایل باشم طبقه همکف منزل ایشان را که دو باب اتاق داشت، اجاره کنم. البته اجاره آن طبقه با صد تومان امکان‌پذیر نبود و چون من نمی‌توانستم برای اجاره مبلغی بیشتر از صد تومان پرداخت کنم، به فکر رهن افتادم. بدین منظور، خانه نیمه‌کاره‌ای را که قبلا به قیمت ده هزار تومان در قم خریده بودم، به یازده هزار تومان فروختم و نه هزار تومان هم از دوستان قرض کردم و با پرداخت بیست هزار تومان به آقای اکرمی طبقه همکف منزل او را برای یک سال رهن کردم و به آنجا منتقل شدیم و به مدت یک سال و نیم سکونت داشتیم. فرزند دوم من به نام منصوره که با فرزند اولم حدود یک سال تفاوت سنی داشت نیز در همین ایام به دنیا آمد و به‌این‌ترتیب، صاحب دو دختر شدم. مزیت خانه آقای اکرمی در این بود که افزون بر دو اتاق، آشپزخانه و سرویس نیز داشت.»
در اسناد ساواک آدرس محل سکونت حسن روحانی در تهران به این شرح آمده است: «فرح‌آباد ژاله، صد دستگاه، ۱۴ متری فرزانه، ۸ متری بهشت‌آئین، شماره ۷۳ ۲۶»
روحانی پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه تهران نیز منبری ماند و برای انقلاب ۱۳۵۷ تبلیغ می‌کرد تا اینکه نهایتا مجبور به ترک ایران شد و در فرانسه به آیت‌الله خمینی، ملحق شد؛ یعنی در هیچ مقطعی پیش از انقلاب شغل و کاروکاسبی درستی نداشت. حسن روحانی خود مدعی است که زندگی‌اش به لحاظ مادی در این مقطع به‌سختی گذشته است. شواهد نیز همین را نشان می‌دهد.
حسن روحانی پس از انقلاب
زندگی حسن روحانی مثل اکثر رجال جمهوری اسلامی، پس از انقلاب دگرگون شد، چون دیگر تنها یک طلبه مبارز و انقلابی که تحصیل و منبر تنها کار و شغلش باشد، نبود. او نه یک مقام بلکه هم‌زمان چندین پست و مقام داشت و به لحاظ سلسله‌مراتب اداری، همواره بالاترین حقوق و مزایای دولتی را دریافت می‌کرد. ۵ دوره نماینده مجلس، عضو هیات‌رییسه مجلس، دبیر و رییس شورای عالی امنیت ملی، رییس‌جمهور، این‌ها پست‌هایی است که احتمالا وضع مالی هر کسی را می‌تواند دگرگون سازد.
توزیع خانه‌های مصادره‌ای و سازمانی میان مقام‌های جمهوری اسلامی از ابتدای پیروزی انقلاب، امری رایج بود؛ یعنی برخلاف دوران مبارزه که انقلابیون برای اسکان، از جیب هزینه می‌کردند، در فردای انقلاب، خانه‌های مصادره‌شده و خانه‌های سازمانی ارگان‌های مختلف نظامی، دولتی و پارلمانی را در اختیار گرفتند. حسن روحانی نیز از این قاعده مستثنی نبوده و به دلیل شغل خود در بخش عقیدتی سیاسی ارتش و مجلس شورای اسلامی از اولین سال پیروزی انقلاب از خانه‌های سازمانی آن‌ها نیز بهره‌مند بوده است.
خبرگزاری تسنیم در ۲۲اردیبهشت۱۳۹۶ سندی منتشر کرد که نشان می‌دهد حسن روحانی در سال ۱۳۶۸ خانه‌ای ویلایی در شهرک غرب به وسعت ۷۹۰ متر خریداری کرده است براساس اطلاعات مندرج در این سند در آن سال، حسن روحانی در خانه‌ای در محله نارمک تهران زندگی می‌کرده است. آدرس منزل حسن روحانی در این سند به این شرح قید شده بود: تهران، میدان نارمک، میدان ۷۲، نبش کوچه هشتم پلاک ۱۰/۲
پنج سال بعد یعنی در سال ۱۳۷۳ با مساعدت «غلامحسین کرباسچی» شهردار وقت تهران، صاحب خانه ویلایی دیگری در ولنجک تهران می‌شود و هنوز در آن خانه سکونت دارد. تیتر شهر در گزارشی در خصوص خانه ویلایی و ۵۰۰ متری حسن روحانی در محله ولنجک تهران می نویسد: «آقای کوچک یزدی در سال ۱۳۵۰ قطعه زمینی را در ولنجک، خیابان کامبیز (نام فعلی ثارالله) خریداری می‌کند. در سال ۱۳۷۳ از طرف شهرداری وقت تهران (غلامحسین کرباسچی) به او مراجعه و اعلام می‌کنند که یکی از قطعات زمین او برای ساخت خانه حسن روحانی (دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی) مناسب است و درخواست خرید این قطعه از وی را مطرح می‌کنند. با توافق آقای کوچک یزدی و شهرداری ۵۰۰ متر از زمین‌های وی در بر خیابان اصلی کامبیز از سوی شهرداری برای روحانی خریداری می‌گردد. ثمن معامله مبلغ ۳ میلیارد و پانصد میلیون ریال بوده است و آن‌گونه که فروشنده زمین می‌گوید شهرداری تهران، خود پرداخت این مبلغ را از محل فروش تراکم متقبل می‌شود. توافق فروشنده و شهرداری از این قرار بوده که شهرداری به‌صورت چندمرحله‌ای و از محل فروش تراکم، ثمن معامله را پرداخت کند که نهایتا ۳۰۰ میلیون تومان به فروشنده پرداخت می‌شود و عملا ۵۰ میلیون تومان (یک‌هفتم مبلغ زمین) نیز پرداخت نمی‌گردد. آن‌گونه که کوچک یزدی می‌گوید شهرداری پس از خرید، یک طبقه به آن اضافه کرده و آن را به آقای روحانی تحویل می‌دهد. اینجاست که سند رسمی خانه ویلایی ۵۰۰ متری ولنجک به نام دختران آقای روحانی ثبت می‌شود و خانواده روحانی با آقای کوچک یزدی همسایه می‌گردند.»
خانه‌ای که «محمدباقر قالیباف» کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری در مناظره تلویزیونی نیز به آن اشاره کرد و حسن روحانی آن را تایید کرد و در خصوص چگونگی مالکیت آن گفت: «من اگر در تهران یک خانه بیشتر داشتم مال شما و اگر هم در حال حاضر یک خانه بیشتر دارم مال شما و اگر جایی تخلف شده است شما بروید آن تخلف را پیگیری بکنید و از آن شکایت بکنید. آن زمین را هم شما می‌دانید که معوض چه بوده است و خبر دارید و الان دارید آن را طور دیگری مطرح می‌کنید.»
جمع‌بندی
احمد امیرآبادی فراهانی، عضو هیات‌رییسه مجلس شورای اسلامی در توییتی با متهم کردن حسن روحانی به قم‌هراسی مدعی شد: «حسن روحانی پیش از انقلاب وضع مالی خوبی در قم نداشته ولی حالا در بهترین جای تهران زندگی می‌کند.» حسن روحانی از قم تا ولنجک، محور درستی‌سنجی «ایران‌وایر» بود. نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد حسن روحانی در خانواده‌ای کم‌درآمد در روستایی از توابع شهرستان سمنان، برای تحصیل علوم حوزوی به قم می‌رود، در آنجا در فقر مطلق زندگی کرده به‌طوری‌که خود می‌گوید در هر ۴۸ ساعت تنها یک وعده غذای گرم برای خوردن داشته است. او تا زمانی که در قم بوده جز یک خانه نیمه‌کاره، ملکی نداشته است. در سال ۴۸ برای تحصیل در دانشگاه تهران به پایتخت می‌رود و درحالی‌که ازدواج کرده و صاحب یک فرزند شده، ولی در یک اتاق اجاره‌ای زندگی می‌کند. با پیروزی انقلاب او رفته‌رفته صاحب ملکی بزرگ‌تر می‌شود. سال ۱۳۶۸ درحالی‌که در نارمک تهران صاحب یک خانه است، خانه‌ای به متراژ ۷۹۰ متر در شهرک غرب می‌خرد و در سال ۱۳۷۳ خانه‌ای ویلایی به متراژ ۵۰۰ متر در ولنجک تهران را صاحب می‌شود و در آن اسکان می‌یابد. خانه‌ای که ارزش آن امروز بالغ‌بر ۶۵ میلیارد تومان است. این همه دارایی‌هایی است که از حسن روحانی در رسانه‌ها تاکنون منتشر شده، حال‌آنکه دارایی او می‌تواند بیشتر از آن چیزی باشد که رسانه‌ها تاکنون به آن دست یافته‌اند.
ازاین‌رو، ایران‌وایر به ادعای احمد امیرآبادی فراهانی عضو هیات‌رییسه مجلس شورای اسلامی مبنی بر اینکه «حسن روحانی پیش از انقلاب وضع مالی خوبی در قم نداشته ولی حالا در بهترین جای تهران زندگی می‌کند» نشان «حقیقت دارد» می‌دهد و آن را محدود به حسن روحانی نمی‌داند، بسیارند در میان رجل سیاسی نظام جمهوری اسلامی که از سفره انقلاب بهره‌های بسیار برده‌اند.
