ایندیپندنت فارسی - فایننشال تایمز با اشاره به این‌که ایرانی‌ها برخلاف آموزه‌های اسلامی مجرد می‌مانند، به دلایل کاهش نرخ زادوولد در ایران پرداخته است.
به نوشته این روزنامه اقتصادی، سال‌ها رکود اقتصادی، تورم بالا و نبود اشتغال، در کاهش نرخ زادوولد در ایران نقش داشته است.
مقام‌های سلامت ایران ماه گذشته هشدار دادند که برای نخستین بار نرخ رشد جمعیت در سال ۱۳۹۸ به زیر یک درصد کاهش یافت. بر آمارهایی که ایران اعلام کرده، نرخ زادوولد در این کشور ۱.۷ بچه به ازای هر زن است. این در حالی است که نرخ زاد و ولد باید دست‌کم ۲.۱ درصد باشد تا تضمین شود که جمعیت ثابت می‌ماند.
مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی
در سال ۲۰۱۸، یعنی آخرین آماری که بانک جهانی استخراج کرده، نرخ زادوولد در خاورمیانه و شمال آفریقا ۲.۸ بود.
شهلا کاظمی‌پور، استاد جمعیت‌شناسی در دانشگاه تهران به فایننشال تایمز می‌گوید: «شهرنشینی، نرخ بالای باسوادی و توسعه آموزش همگی در برنامه‌ریزی‌های خانواده در ایران نقش دارند.»
در ایران، تندروها هشدار می‌دهند که ایران تا سال ۲۰۵۰ پیرترین کشور خاورمیانه خواهد بود. سرشماری سال ۲۰۱۶ ایران نشان داد که میانگین سنی جمعیت ۳۱.۱ است. درحالی‌که در سال ۲۰۰۶ میانگین سنی ۲۷.۹ بود.
این روزنامه اقتصادی افزوده است: «در کشوری که خود را رهبر شیعیان دنیا می‌داند، برخی محافظه‌کاران این کاهش جمعیت را بخشی از توطئه کشورهای غربی و اسرائیل برای کاهش شمار شیعیان می‌دانند.»
این مطلب با اشاره به هشدارهای آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی نسبت به کاهش جمعیت و «جنگ نرم» دشمن برای تضعیف روابط خانوادگی اشاره کرده و آورده است که او خواستار آن شده که خانواده در «محور» همه سیاست‌های آموزشی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، بخصوص در بخش مسکن قرارگیرد، اما سیاست‌های عملی اندکی به اجرا درآمده است.
امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی، نماینده مجلس هم گفته است که رشد جمعیت آینده برای «امنیت» و «تضمین قدرت» ضروری است.
فایننشال تایمز به صحبت‌های علی فدوی، جانشین فرمانده کل سپاه پاسداران اشاره کرده که گفته است: «بچه‌های من [پنج‌تا] همگی قبل از ۲۰ سالگی، وقتی دانشجو بودند ازدواج کردند. من ۱۳ نوه دارم و قصد داریم تعداد نوه‌ها را به ۲۵ برسانیم.»
بر اساس این گزارش، در هنگام انقلاب سال ۱۳۵۷ هر زن ایرانی به‌طور میانگین هفت بچه داشت. پادشاهی ایران برنامه کنترل جمعیت را اجرا می‌کرد اما رژیم جدید، در ابتدا این برنامه را غربی دانسته و رد کرد.
انفجار جمعیت ایران از ۳۳.۷ میلیون در سال ۱۹۷۶ به ۴۹.۴ میلیون در سال ۱۹۸۶، موجب شد که تهران طرح‌های پیش‌گیری از بارداری و عقیم‌سازی را به اجرا درآورد. در نتیجه، نرخ رشد جمعیت از ۳.۹۱ درصد در سال ۱۹۸۶ به ۱.۴۷ درصد در سال ۱۹۹۶ کاهش یافت. این رقم رشد جمعیت در سال گذشته به زیر یک درصد سقوط کرد.
به گفته خانم کاظمی‌پور، دلایل بسیاری برای تاخیر در ازدواج و بچه‌دار شدن وجود دارد: «جوانان ایرانی دوست دارند ازدواج کنند و بچه‌دار شوند اگر توسعه پایدار، رشد بالای اقتصادی و امنیت اجتماعی و اقتصادی وجود داشته‌باشد و بتوانند برای زندگی‌شان برنامه‌ریزی کنند. در غیر این صورت، فقر، اعتیاد به مواد مخدر و نرخ مرگ‌ومیر افزایش می‌یابد.»
به نوشته فایننشال تایمز، رکود اقتصادی ایران با تحریم‌های آمریکا تشدید شده و با همه‌گیری ویروس کرونا وخیم‌تر شده است. این شرایط خانواده‌های ایرانی را به شدت تحت‌فشار قرار داده است.
