دویچه وله - محمد نوری‌زاد، فعال سیاسی و از منتقدان رهبر جمهوری اسلامی که هم اکنون در زندان است، در تماس تلفنی به همسرش گفته که روز سه‌شنبه ۲۵ شهریور او را سوار بر خودرویی به مقصد "احتمالا بیمارستان شهدای طالقانی" از زندان خارج کرده‌اند.
بر این اساس، نوری‌زاد به علت ضعف و بیماری در خودرو بیهوش شده است. در ادامه هم گویا وقتی به بیمارستان رسیده‌اند، پزشک متخصص نبوده و او بدون معاینه به بهداری زندان اوین منتقل و پس از احتمالا تزریق سرم به سلولش بازگردانده شده است.
در فایل صوتی‌ای که از مکالمه نوری‌زاد و همسرش، فاطمه ملکی در یوتیوب منتشر شده، او به همسرش می‌گوید: «یک آدم بیهوش را در ناجوانمردانه‌ترین شکل ممکن پس فرستادند و آوردند به سلاخ‌خانه درمانگاه اوین. آنجا مرا نگه داشتند و نمی‌دانم سرم وصل کردند، چه کار کردند، من را برگرداندند. زیر دست و پای من را گرفتند و انداختند روی تختم و رفتند.»
این فعال سیاسی که به دلیل امضای درخواست استعفای علی خامنهای از تیرماه ۹۸ در زندان به سر می‌برد، می‌گوید که اتفاق روز سه‌شنبه یعنی "بیمارستانی در حد و اندازه بیمارستان شهدای طالقانی یک دکتر نداشته" که او را معاینه کند.
👈مطالب بیشتر در سایت دویچه وله
نوری‌زاد در ادامه می‌گوید: «این یعنی یک نابهنجاری بزرگ در حد بیت رهبری، یعنی یک دزدی بزرگ و غارتگری بزرگ در حد و از جنس بیت رهبری و مجتبی خامنهای، یعنی بی‌تعهدی نسبت به یک بیمار که امانت است، در حد دزدی‌های [محمدباقی] قالیباف که از خوزستان دیدن می‌کند در حالی که خود دزد است و مستنداتش در گوگل منتشر شده».
محمد نوری‌زاد روز یک‌شنبه ۲۰ مرداد ۱۳۹۸ به همراه حدود ۱۰ فعال مدنی و سیاسی مقابل دادسرای عمومی و انقلاب مشهد گرد هم آمده بودند تا همزمان با برگزاری دادگاه تجدیدنظر کمال جعفری یزدی، به حکم ۱۳ سال حبس او اعتراض کنند. همه آنها بازداشت شدند. جعفری یزدی یکی دیگر از امضاکنندگان نامه درخواست استعفای علی خامنهای است.
فاطمه ملکی، همسر محمد نوری‌زاد روز چهارشنبه ۲۶ شهریور به دویچه وله فارسی گفت: «امروز با همان حالی که ایشان دارند دو ابلاغیه برای نوری‌زاد آمده است. یک ابلاغیه برای این بوده است که باید بروند به دادگاه برای "جرم مشهد". من نمی‌دانم این جرم مشهد چه هست که اصلا تمام نمی‌شود.»
به گفته خانم ملکی ابلاغیه دوم از گرگان آمده است، جایی که قبلا در آنجا نوری‌زاد به یک سال حبس محکوم شده بود و الان دوباره به سه سال حبس دیگر محکوم شده است که یک سال آن بخشوده شده اما دو سال بابت "پرونده گرگان" باید در زندان بماند.
فاطمه ملکی در ادامه گفت: «در حقیقت الان بیمارستان بردن، درمانگاه بردن و بهداری اوین بردن ... همه اینها یک نوع بازی شده است. نوری‌زاد نه تنها حالش بهتر نشده بلکه وضعیتش بدتر شده و این بازی‌های روانی را هر روز برای ایشان راه می‌اندازند.»
در همین زمینه:
حال شارمین میمندی‌نژاد، نسرین ستوده، بهنام محجوبی و محمد نوری‌زاد خوب نیست
شیما شهرابی - ایران وایر
خانواده زندانیان سیاسی و عقیدتی نگران وضع جسمی عزیزان‌شان هستند. در حال حاضر «زهرا رحیمی»، همسر «شارمین میمنی‌نژاد» موسس «جمعیت امام علی»، «رضا خندان»، همسر «نسرین ستوده» حقوق‌دان و فعال حقوق بشر، «صالحه حسینی»، همسر «بهنام محجوبی» از دراویش گنابادی، در شبکه‌های اجتماعی از وضعیت وخیم این زندانیان خبر داده‌اند. «محمدحسین آقاسی»، وکیل دادگستری، نیز از وضعیت وخیم موکلش «محمد نوری‌زاد» در زندان نوشته است.
***
زهرا رحیمی، همسر شارمین میمندی‌نژاد، موسس جمعیت خیریه امام علی، که از تیر ماه امسال در بازداشت به سر می‌برد، دیروز سه‌شنبه ۲۵شهریور۱۳۹۹ در توییتر از کنسل شدن ملاقات با همسرش خبر داد و نسبت به وضعیت وخیم جسمی او ابراز نگرانی کرد: «امروز از دادسرای اوین تماس [گرفتند] و قرار ملاقات مقررشده برای فردا را لغو کردند. این را می‌گذارم کنار. احوال کنونی شارمین را نمی‌دانم چه کنم. قرار بود این دومین ملاقات باشد در طول این مدت. شارمین میمندی‌نژاد هنگام دستگیری حال عمومی خوبی داشت و با پای خودش به بازداشت رفت.»
زهرا رحیمی روز دوشنبه در توییت دیگری از وخامت وضع جسمی شارمین میمندی‌نژاد خبر داده بود. او نوشته بود که همسرش بعد از ۱۹ روز بی‌خبری تماس گرفته و درخواست واکر کرده است: «راهی بیمارستانم برای گرفتن مدارک پزشکی و بستری شارمین. دیروز تماس گرفت. واکر درخواست کرد. درد گردن امانش را بریده بود. گویا علائم سپتیسمی رو هم داره. حلالیت می‌خواست. امیدی به درمان نداشت. آن‌چه رو که با یک آزمایش ساده قابل اثبات است، باید با هزار دوندگی و التماس خواست.» سپتیسمی به عفونت فراگیر در کل بدن می‌گویند. یک پزشک متخصص داخلی به «ایران‌وایر» می‌گوید: «سپتیسمی التهابی است که کل بدن را درگیر می‌کند و در اثر عفونت به وجود می‌آید. یعنی اگر عفونت مزمنی در بدن وجود داشته باشد که درمان نشود، آن عفونت می‌تواند به خون راه یابد و مسمومیت خونی ایجاد کند.»
شارمین میمندی‌نژاد از اول تیر ماه ۱۳۹۹در بازداشت موقت به سر می‌برد. هنوز درباره علت دستگیری و اتهامات او توضیح داده نشده است. زهرا رحیمی نیز چند بار برای ارائه توضیحات به دادسرا احضار شده است. او در آخرین احضار روز ۱۶ شهریور ماه به «زندان اوین» منتقل شد و سپس با صدور قرار وثیقه آزاد شد.
👈مطالب بیشتر در سایت ایران وایر
شارمین میمندی‌نژاد تنها زندانی‌ای نیست که با شرایط وخیم جسمانی در زندان به سر می‌برد. روز دوشنبه رضا خندان، همسر نسرین ستوده، وکیل و فعال حقوق بشر زندانی، در توییتر نوشت: «۳۵ روز از اعتصاب غذای نسرین می‌گذرد. دیروز روز ملاقات بود. او ۴ هفته است ملاقات‌هایش را قطع کرده است. با همسر رضوانه که با او ملاقات کرده بود، صحبت کردم. از صحبت‌هایش فهمیدم وضع نسرین به طرز نگران‌کننده‌ای بد است؛ بسیار بدتر از چیزی که در روزهای گذشته پشت تلفن سعی داشت نشان بدهد.» رضا خندان البته به ایران‌وایر می‌گوید که یک ساعت بعد از نوشتن این توییت خانم ستوده از زندان تماس گرفته و خبر داده که به خاطر ضعف جسمانی برای تزریق سرم راهی بهداری است: «یک ساعت بعد از تماس اول هم تماس گرفت. فشارش روی پنج بوده و ضعف جسمانی شدید داشته. تزریق سرم هم کمک چندانی به کم شدن ضعف نکرده بود. من از یکی از همبندی‌هایش متوجه شدم حالش از آن‌چه تلفنی برای ما تعریف می‌کند، بدتر است.»
نسرین ستوده اعتصاب غذای خود را در روز ۲۱ مرداد و با درخواست آزادی زندانیان سیاسی آغاز کرد. پس از شیوع ویروس کرونا بسیاری از زندانیان به دستور رییس قوه قضاییه مشمول عفو و یا مرخصی شدند. این دستور اما در مورد تعداد اندکی از زندانیان سیاسی و عقیدتی اجرا شد.
به گفته آقای خندان روز شنبه هیئتی از کانون وکلا به دیدن نسرین ستوده رفته‌اند تا با او برای پایان اعتصاب غذا صحبت کنند: «این هیئت روز چهارشنبه از دادستان برای ملاقات نسرین وقت گرفته بودند و روز شنبه به دیدن او رفته بودند. نسرین برای شکستن اعتصاب غذا موافقت نکرد، چون گفت هیچ کدام از خواسته‌های من برآورده نشده‌اند که اعتصاب غذا را بشکنم. او فهرستی از خواسته‌هایش را به هیئتی هم که برای دیدنش آمده بودند، داده است.»
رضا خندان می‌گوید همسرش خواسته زیادی ندارد و فقط می‌خواهد قوانینی که خودشان تصویب کرده‌اند برای همه اجرا شود: «نسرین می‌گوید قانون آزادی مشروط که بر اساس آن وقتی زندانی یک‌سوم مجازات را گذرانده است، آزاد می‌شود، قانون عدم تحمل کیفر به خاطر سن بالا، یا بیماری و قوانینی از این دست برای همه اجرا شود.» خانم ستوده از ۲۳خرداد۱۳۹۷ در زندان به سر می‌برد. او به اتهامات مختلف از جمله ترویج فساد به خاطر بر عهده گرفتن وکالت چند نفر از دختران خیابان انقلاب به ۱۲ سال حبس محکوم شده است.
«صالحه حسینی»، همسر «بهنام محجوبی»، از دراویش گنابادی زندانی، روز گذشته گواهی عدم تحمل حبس همسرش را در توییتر منتشر کرد. او نوشت: «در آخرين گواهى كه پزشک براى بهنام محجوبی صادر كرده، نوشته شده است كه اين زندانى طاقت حبس ندارد. با وجود این، نه تنها او را در حبس نگه داشته‌اند، بلکه هر بار زندان‌بان هم برای تحویل نگرفتن داروهای بهنام بهانه‌ای دارد.»
بهنام محجوبی مبتلا به «اختلال پانیک» است و داروی اعصاب مصرف می‌کند. صالحه حسینی روز ششم شهریور ماه، از وخامت حال همسرش در زندان خبر داد و در نامهای سرگشاده، جمهوری اسلامی را مسئول جان همسرش دانست. او در بخشی از این نامه شرایط همسرش را این‌طور توصیف کرده بود: «وضعیت جسمانی بهنام خوب نیست. پزشک بهداری روزانه به او ۱۴ قرص آرام‌بخش قوی می‌دهد تا بخوابد؛ قرص‌هایی که در مشورت با پزشک معالجش در خارج از زندان، به ضرر بیماری او است و باعث می‌شود که شرایط جسمانی و بالتبع، وضعیت روحی او با خطر جدی مواجه شود. پزشک بهداری او را تهدید کرده است که اگر داروهای آرام‌بخش را مصرف نکند، بهنام را به امین‌آباد منتقل می‌کنند.»
بهنام محجوبی پس از واقعه «گلستان هفتم» بارها بازداشت و شکنجه شد و دست آخر از ۳۱خرداد۱۳۹۹ برای اجرای حکم دو سال حبس به زندان رفت. او طی این مدت، دو بار اعتصاب غذا کرده است؛ یک بار برای دریافت داروهای اعصابش و بار دیگر در حمایت از «نسرین ستوده»، وکیل زندانی، و هم‌چنین آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی.
روز جمعه ۲۱شهریور۱۳۹۹ یک فایل صوتی با صدای بهنام محجوبی در اختیار ایران‌وایر قرار گرفت. محجوبی از داخل زندان نامهای در حمایت از «علیرضا موسیوند» و اعتراض به انتقال غیرقانونی او به «زندان رجایی‌شهر» می‌خواند. موسیوند دیگر زندانی سیاسی است که به دلیل ابتلا به ویروس کرونا به بهداری زندان اوین منتقل شده بود، اما از آنجا بدون اطلاع و هماهنگی قبلی به زندان رجایی‌شهر منتقل شده است. در فایل صوتی منتشرشده، صدای بهنام محجوبی بارها به واسطه سرفه‌های مکرر و تنگی نفس قطع می‌شود. این فایل صوتی به خوبی شرایط وخیم جسمانی این زندانی و احتمال ابتلای او به ویروس کرونا را نشان می‌داد.
محمدحسین آقاسی، وکیل محمد نوری‌زاد، نیز روز گذشته از شرایط جسمانی وخیم موکلش در زندان خبر داد. او دیروز در توییتر نوشت: «به نظر می‌رسد که حال آقای نوری‌زاد رو به بهبودی نیست. امروز برای دیدارش به اوین رفتم، گفته شد که برای معالجه اعزام شده. ماندم تا بازگردد، ولی ظاهرا قادر به ترک بسترش نبود. تقاضای مرخصی برای معالجه خارج از زندان کردم، اما قطعا با سرعت لازم نتیجه نخواهد داد. شدیدا نگران سلامتی‌اش هستم.»
محمد نوری‌زاد از امضاکنندگان بیانیه ۱۴امضا است؛ بیانیه‌ای که ۱۴ فعال سیاسی در آن خواستار استعفای «علی خامنهای»، رهبر جمهوری اسلامی و تغییر در قانون اساسی شده بودند. او ۱۳بهمن۱۳۹۸ به ۱۵ سال زندان، سه سال تبعید به ایذه و سه سال ممنوعیت خروج از کشور به جرم امضای همین نامه سرگشاده محکوم شد.
محمدحسین آقاسی، وکیل آقای نوری‌زاد، به ایران‌وایر می‌گوید موکلش از عدم تعادل رنج می‌برد، نمی‌تواند راه برود و زمین می‌خورد: «او را به بهداری منتقل کرده‌اند، اما معالجه نشده است. روز سه‌شنبه به زندان رفتم تا او را ملاقات کنم، اما پیام داد که حالم خوب نیست و قادر نیستم از بند خارج شوم و به ملاقات شما بیایم.»
آقاسی با دادیار ناظر زندان صحبت کرده و برای موکلش تقاضای مرخصی معالجه خارج از زندان کرده است: «به من گفتند باید از بهداری استعلام شود. توضیح دادم که معالجات بهداری موثر نبوده است. زیر نامه دستور دادند که بررسی‌های لازم انجام شود. من تذکر دادم که اگر اتفاقی برای آقای نوری‌زاد بیافتد مسئولیتش با مسئولان زندان است که به موقعیت خاص زندانی بی‌توجهی می‌کنند.»
جمهوری اسلامی سابقه خوبی در حفاظت از جان و سلامت زندانیان ندارد. بی‌اهمیتی به مشکلات جسمی زندانیان، تغذیه نامناسب، عدم فراهم کردن امکانات بهداشتی و عدم موافقت با انتقال آنها به مراکز درمانی مجهز، باعث به وجود آمدن مشکلات شدید جسمی در زندانیان می‌شود.
«امید کوکبی» و «علیرضا رجایی» دو زندانی سیاسی و عقیدتی هستند که در ایام زندان به بیماری سرطان مبتلا شدند. کوکبی، دانشجوی دکترای فیزیک «دانشگاه تگزاس»، که سال ۱۳۸۹ برای دیدار خانواده به ایران رفت، بازداشت و به ده سال زندان محکوم شد. او سال ۱۳۹۵، در زندان به سرطان کلیه مبتلا شد و پس از جراحی و خارج کردن یکی از کلیه‌هایش از زندان آزاد شد.
علیرضا رجایی روزنامه‌نگار و از فعالان سیاسی ملی‌مذهبی است که سال ۱۳۹۰ به اتهام عضویت در گروه‌های ملی‌مذهبی و تبلیغ علیه نظام زندانی شد. او در زندان به سرطان سینوس مبتلا شد. برادر رجایی در مصاحبه با «روزنامه اعتماد» درباره ابتلای علیرضا رجایی به سرطان گفته بود: «روند رشد سرطان و ابتلای وی [به این بیماری] تقریباً از اسفند ماه سال ۹۳ آغاز شد. علیرضا رجایی ابتدا در قسمت فوقانی فک خود احساس درد داشت که با مراجعه به بهداری زندان و خوردن مسکن تا اندازه‌ای حل شد، اما در خرداد ماه سال ۹۴ توده‌ای از سینوس وی بیرون آمد.
در همان زمان پنج مرتبه از سوی بهداری زندان، اعزام به خارج از زندان برای اسکن و عکس‌برداری تجویز شد که این اجازه داده نشد، تا آبان ماه سال ۹۴ که وی از زندان آزاد شد.
در آبان ماه ۱۳۹۴ پس از آزادی از زندان پزشکان تشخیص دادند که او به سرطان سینوس دچار شده‌است. او روند درمانی خود را با ۴ دوره شیمی‌درمانی سنگین و به دنبال آن ۳۵ جلسه رادیوتراپی سپری کرد. با این حال بیماری او عود کرد و در نهایت پزشکان مجبور شدند روز یک‌شنبه ۵شهریور۱۳۹۶ طی یک عمل سنگین ۱۴ساعته، [او را] مورد جراحی قرار دهند که در اثر این عمل جراحی یک چشم وی تخلیه و بخشی از صورت و فک او برداشته شد.»
حالا خانواده‌های شارمین میمندی‌نژاد، نسرین ستوده، بهنام محجوبی و محمد نوری‌زاد نگران وضع جسمانی عزیزان‌شان هستند.
زید آبادی از چه چیز سخن می گوید؟ مجتبی واحدی
شرکت داروسازی دانمارکی چه رازهایی در ایران دارد؟
