پرداخت تسهیلات این چنینی از مجلس اول سابقه داشته است و موضوع جدیدی نیست، اما در مجالس اصول‌گرای هفتم،‌ هشتم و یازدهم این روال عادی تبدیل به یک رسوایی شده است. شاید به این دلیل که این مجالس از ابتدا با شعارهای دهن‌پرکن «ساده‌زیستی» و ادعای مقابله با فساد و حل مشکلات اقتصادی بر سر کار می‌آیند و همین موضوعات اتفاقا پاشنه آشیل آن‌ها می‌شود.

از سوی دیگر به این دلیل که این مجالس وارد موضوعات سیاسی نمی‌شوند و با حاکمیت درگیری ندارند، بیشتر به حاشیه‌های این چنینی شناخته می‌شوند تا درگیری‌ها و رقابت‌های سیاسی.

از جمله پیش از شکل‌گیری مجلس ششم، برخی از اصلاح‌طلبان اعلام می‌کردند که حقوق و تسهیلات دریافتی نمایندگان موضوعاتی حاشیه‌ای است و عملکرد آن‌ها مهم است. مدت کوتاهی پس از شکل‌گیری مجلس نیز اتفاقاتی مانند اصلاح قانون مطبوعات و دیگر طرح‌های سیاسی مطرح شد و مجلس به این اتفاقات شناخته می‌شد. مجلس دهم نیز هر چند قدرت مجلس ششم را نداشت، اما به ویژگی‌های سیاسی خود شناخته می‌شد تا شعار ساده زیستی.

ژست ساده‌زیستی، پاشنه آشیل مجلس کنونی

مجلس اصول‌گرای یازدهم اما با ژست‌های مبارزه با فساد و ساده‌زیستی بر سر کار آمد و عملا خود نگاه‌ها را به این سمت جلب کرد. شعار مجلس برای مبارزه با فساد البته یک فرار رو به جلو بود، چرا که این مجلس بیش از مجالس دیگر متهم به فساد بود. پیش از این سابقه نداشت که روسای مجلس قبل از ریاست در فضای عمومی به فساد مالی گسترده متهم شوند و پرونده قضایی رسمی داشته باشند، اما «محمدباقر قالیباف» پیش از ریاست مجلس به دلیل اقداماتش در شهرداری و نیروی انتظامی متهم به فساد بود.

فهرست اصول‌گرایان مجلس نیز از سوی برخی از نامزدهای حذف‌شده اصول‌گرا از جمله «حمید رسایی» فهرست اسپانسرها خوانده می‌شد. رسایی «عزت‌الله اکبری تالارپشتی»، نماینده مجلس یازدهم، را اسپانسر فهرست اصول‌گرایان معرفی کرده و او را به فساد متهم کرده بود. «حبیب‌الله بوربور»، دیگر اسپانسر اصول‌گرایان، نیز متهم به فساد بود.

در این فضا گروهی از نمایندگان اصول‌گرا برای فرار از این اتهامات، پروژه حذف «غلامرضا تاجگردون» را با ژست مقابله مجلس با فساد کلید زدند؛ پروژه‌ای که هر چند در عمل موفق شد، اما موضوع فساد در مجلس را عیان‌تر کرد. یکی از حاشیه‌ها علیه تاجگردون نیز خودروی او بود و اینک این موضوع درباره کل مجلس خبرساز شده است.

انتخاب «مهرداد بذرپاش» به ریاست دیوان محاسبات با وجود اتهام‌های مطرح درباره او عملا پاتکی بود که خود مجلس به رای منفی خود درباره اعتبارنامه تاجگردون زد. پس از آن نیز موضوع تسهیلات نمایندگان، تیر آخری به شعارهای مبارزه با فساد و ساده‌زیستی نمایندگان بود.

اینک وضعیت به گونه‌ای شده است که روزنامه کیهان به دفاع از نمایندگان مجلس پرداخته و حاشیه‌های مطرح‌شده درباره تسهیلات پرداخت‌شده به نمایندگان را به اصلاح‌طلبان نسبت داده است.

این روزنامه در گزارش خود نوشت: «مدعیان اصلاح‌طلبی جنجال‌سازی برای فرار به جلو، فرافکنی و کتمان فجایع به بارآمده از ناکارآمدی و بی‌کارنامگی‌شان در دولت یازدهم و دوازدهم و مجلس دهم را با حمله و عقده‌گشایی علیه مجلس یازدهم و با اسم رمز دنا پلاس و واکسن آنفلوانزا ادامه می‌دهند.»

این روزنامه از این نگران است که مجلس شکل‌گرفته با رد صلاحیت اصلاح‌طلبان و تبلیغات گسترده اصول‌گرایان،‌ هنوز سه‌ ماهه نشده، گرفتار حاشیه‌های فساد شده است. هر چند مجلس کارکرد گذشته را ندارد، اما همچنان یک نماد است و برای اصول‌گرایان یک ستاد برای انتخابات ریاست‌جمهوری آینده.

ریشه بخشی از حاشیه‌های مجلس نیز با انتخابات ریاست‌جمهوری آینده مرتبط است. در این میان نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری بدون این که ردپایی به جا بگذارند، علیه یکدیگر فضاسازی می‌کنند. نمونه این اتفاقات را می‌توان در سخنان «پرویز فتاح»، رییس «بنیاد مستضعفان»، جست‌و‌جو کرد.

محمدباقر قالیباف برای ریاست مجلس نیز رقبایی داشت که در نهایت به نفع او کنار رفتند. از جمله «علیرضا زاکانی» پیش از شکل‌گیری مجلس از رقابت کنار رفت و در نهایت به ریاست مرکز پژوهش‌ها رضایت داد.

وزرای «محمود احمدی‌نژاد» نیز در مرحله بعد رقیب قالیباف شدند، اما آن‌ها نیز رقابت را به صحن نبردند. هر چند با حاشیه‌های تسهیلات نمایندگان، کل مجلس هدف قرار می‌گیرد، اما این اتفاقات بیشتر به نام قالیباف و هیئت‌رییسه مجلس نوشته می‌شود و اگر نامزد احتمالی انتخابات باشند، بر حضور یا عدم حضورشان تاثیر می‌گذارد. از این رو می‌توان تا انتخابات ریاست‌جمهوری، انتظار افشای فسادهای دیگر در مجلس و سایر نهادها را داشت.