اگر هنوز به جهان دیگر و بهشت و جهنم معتقد هستید این مطلب را نخوانید. شما لابد فکر می کنید که دنیای دیگری هست و بدکارانِ روی زمین بعد از مرگ، روانه ی جهنم خواهند شد و هزاران سال در آتش جهنم خواهند سوخت و عذاب خواهند کشید.
این خیال خام را گذشتگان برای ترساندن مردم از انجام کارهای بد در ذهن ها پرورده اند و امروز «خوشبختانه» می بینیم که مبلغان این طرز تفکر، خود از پلید ترین مردمان روی زمین هستند.
اگر این طرز تفکر یک آفتابه دزد را باید بترساند یا یک دروغگو یا یک کلاه بردار را، طی ۴۰ سال گذشته به چشم دیده ایم که بانیان بهشت و جهنم و دنیای دیگر، خود دزدان ارقام کلان و دروغگوهای خانه خراب کن و کلاه برداران بی رحم و شقی بوده اند و از جهنمی که وعده اش را به بدکاران می داده اند، ذره ای نترسیده اند.
اما روی سخن ما با کسانی ست که هر چه هست را همین جهان ما می دانند و مرگ را پایان انسان ها.
پس تکلیف تبهکاران این دنیا چه خواهد شد؟
اگر ما در روی زمین این پلیدان را به مجازات شایسته خود نرسانیم، این ها تمام عمرشان به بدکاری خود ادامه خواهند داد و بعد هم مثل یک موجود ارزشمند به شکلی با شکوه به خاک سپرده خواهند شد.
شاید در آینده جسد متعفن این ها به دست مردم خشمگین از خاک بیرون کشیده شود و به زباله دان تاریخ افکنده شود ولی آیا این برای جنایاتی که در طول زندگی شان کرده اند مجازاتی در خور است؟
قطعا نه.
آن جسد چیزی نخواهد فهمید و آیندگان هم از چنین مجازاتی درسی نخواهند گرفت.
جنایتکاران حکومت نکبت، یک به یک در حال سقط شدن هستند، و دست ما کوتاه است از مجازات آن ها.
دست ما کوتاه است از آن ها تا ردیف شان کنیم و باقی مانده ی عمرشان، بیلی کلنگی به دست شان بدهیم، تا عوض تمام خرابی هایی که به بار آورده اند، دست کم خاکی شخم بزنند و کاری مفید در حد وجود بهیمی شان انجام دهند.
اگر این ها بدون مجازات می روند، و در طول زندگی نکبت بار شان به ریش ما مردم می خندند، این تنها از بی عملی ماست.
رفتن این ها، بی آن که مجازات شوند، قطعی ست، ولی آیا این کافی ست؟
به جنایت های آیت خداوند بر روی زمین، محمد یزدی، قاضی القضات حکومت اسلامی، نگاهی بیفکنید، یقین دارم، از رفتن بی مجازات او افسوس ها خواهید خورد....
