رادیو بین‌المللی فرانسه - در ادامه سرکوب سیتماتیک بهائیان ایران و چندین دهه سیاست‌گذاری‌هایی که این اقلیت مذهبی را از جنبه‌های مختلف زندگی محروم کرده است، مقامات جمهوری اسلامی تصمیم گرفته‌اند اجازه کفن و دفن شایسته را نیز از بهائیان صلب کنند. جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل متحد، روز پنجشنبه ۲۲ آویل/دوم اردیبهشت با انتشار یک اعلامیه مطبوعاتی نوشته است که بهائیان از دفن مردگان‌شان در بخشی گورستان خاوران منع شده‌اند.
شش هفته پس از انتشار بیانیۀ مطبوعاتی مشترک فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر و جامعۀ دفاع از حقوق بشر در ایران در مورد برنامه گذاری جمهوری اسلامی برای تشدید سرکوب بهائیان، جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل متحد با انشتار یک اعلامیه مطبوعاتی نوشته است که مقامات ایران دفن متوفیان بهائی را در بخشی از گورستان خاوران ممنوع اعلام کرده‌اند.
هر چند بهائیان طی چهار دهه گذشته برای کفن و دفن فوت‌شدگان خود در گورستان‌های اغلب شهرهای ایران با مشکلات زیادی روبرو بوده‌اند اما در سال‌های اخیر، آزار و اذیت‌های سیتماتیک علیه آن‌ها افزایش یافته است.
بر اساس اعلامیه مطبوعاتی جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل متحد، مقامات بهشت زهرا بهائیان را «از به خاک سپردن عزیزان‌شان در محلی که پیش از این در گورستان خاوران تهران به آن‌ها اختصاص داده شده بود، منع کرده‌اند.»
اعلامیه مطبوعاتی جامعه جهانی بهائی تخریب و هتک حرمت گورستان بهائیان در ایران را بخشی از سیاست دیرینۀ حکومت جمهوری اسلامی می‌خواند و تاکید دارد که این اقدامات برای آزار و سرکوب بهائیان صورت می‌گیرد.
مطالب بیشتر در سایت رادیو بین‌المللی فرانسه
یک روز پیش از انتشار این اعلامیه مطبوعاتی، سیمین فهندژ، سخنگوی جامعه جهانی بهائی در دفتر سازمان ملل در ژنو با انتشار توییتی اعلام کرد که نمایندگان بهشت زهرا می‌خواهند بهاییان را مجبور کنند درگذشتگان خود را در بخش گورهای دسته‌جمعی خاوران به خاک بسپارند.
پیش از این ممنوعیت، بهائیان از دست‌رفته‌گان خود را در بخشی از گورستان خاوران که به «گلستان جاوید» معروف است، دفن می‌کردند. سیمین فهندژ می‌گوید در حالی که گلستان جاوید آرامستان خاوران «حداقل برای ۵۰ سال آینده جا دارد»، بهائیان از دفن متوفیان‌شان در این بخش منع شده‌اند.
سیمین فهندژ به خبرگزاری حقوق بشری هرانا گفته است که نمایندگان بهشت زهرا، بهائیان را مجبور می‌کنند «اموات خود را در محل گورهای دسته‌جمعی خاوران و یا در لابلای قبور سابق بهائیان که گنجایش یک قبر را نیز ندارد دفن کنند». با این وجود، نمایندگان بهشت زهرا مدعی هستند که بخش گورهای دسته‌جمعی آرامستان خاوران «به طور کامل تخریب و تخلیه شده است».
سخنگوی جامعه جهانی بهائی در دفتر سازمان ملل همچنین افزود: «سال‌ها قبل بخشی از آرامستان خاواران توسط حکومت جهت دفن اموات بهائیان در نظر گرفته شده بود. علیرغم اینکه پیشنهاد خرید زمین مذکور از سوی جامعه بهایی نیز ارائه شد با این حال مسئولان جمهوری اسلامی با این موضوع مخالفت کرده و بابت دفن هریک از اموات به صورت جداگانه وجه قبور توسط بهائیان تهران پرداخت می‌شد».
وی تاکید کرد: «با تخریب و یا مصادره بسیاری از گورستان‌های بهائی در این چهار دهه، بهائیان رنج بی‌حرمتی به عزیزان از دست رفته را بارها لمس کرده‌اند و نمی‌خواهند دیگران این رنج را بچشند. کفن‌ودفن و انجام مراسم خاکسپاری مطابق با آداب‌ورسوم و اعتقادات مذهبی، از حداقل حقوق شناخته شده انسانی است.»
دیان علائی، نمایندە جامعە بین‌المللی بهائی در سازمان ملل نیز دربیانیه روز پنجشنبه تصریح کرد: «بهائیان برای همە درگذشتگان احترام قائلند و با توجه به اینکه جامعە بهائی طی دهه‌های متوالی با هتک حرمت گورستان‌های خود روبرو بوده است، نمی‌خواهد با دفن عزیزان خود در محل سابق خاکسپاری دیگران، هیچ فرد دیگری همان درد را تجربه کند.»
مقامات بهشت زهرا در حالی بهائیان را مجبور می‌کند که متوفیان خود را در بخش گورهای دسته‌جمعی آرامستان خاوران دفن کنند که این بخش به‌عنوان سند کشتارهای دهه ۶۰، هنوز اجازه تحقیق و تفحص نیافته است. بخش گورهای دسته‌جمعی آرامستان خاوران در جریان اعدام‌های گسترده که بین سال‌های ۱۳۶۰ الی ۱۳۶۷ رخ داد، ایجاد شد و محل دفن بسیاری از اعدام شدگان آن زمان است.
سازمان‌های حقوق بشری و بازماندگان سرکوب‌ها و اعدام‌های گسترده دهه شصت، بخش گورهای دسته‌جمعی خاوران را سند جنایات جمهوری اسلامی ایران می‌دانند. آن‌ها که خواستار حفظ گورهای دسته‌جمعی خاوران هستند، این مکان را محملی برای دادخواهی و کشف حقایق حوادث ناگوار آن زمان محسوب می‌کنند.
وب سایت بیداران در این مورد نوشته است: «خاوران باید بماند. این مکان گواه است، شهادت می‌دهد بر جنایتی که در دهه ۶۰ و کشتار ۶۷ بر دگراندیشان رفت. برای خانواده‌های خاوران و نیز همه اعدام شدگان، این قطعه خاک مکان سوک است، مکان آشنایی‌ها، همدلی‌ها و همراهی‌ها. مکان یادآوری است و سندی دادخواه».
به نظر می‌رسد که مقامات جمهوری اسلامی ایران با ممنوعیت بهائیان از دفن عزیزان‌شان در گلستان جاوید خاوران و مجبور ساختن آن‌ها به خاکسپاری درگذشتگان‌شان در بخش گورهای دسته‌جمعی آرامستان خاوران می‌خواهند با یک تیر به دو نشان بزنند؛ سرکوب بهائیان ایران و محو آثار اعدام‌های دهه شصت.
