پس از شلیک موشک‌ها، در صورت موجود بودن مختصات دقیق هدف، موشک به طور خودکار به سمت آن پرواز کرده و پس از رسیدن به نزدیکی آن با روشن شدن دوربین فروسرخ دماغه‌اش وظیفه تطبیق محیط پیرامونی هدف با تصاویر ذخیره شده در حافظه خود دارد. پس از شناسایی دقیق هدف، به سمت آن ادامه مسیر داده و به آن برخورد می‌کند. در صورت موجود نبودن اطلاعات دقیق در رابطه با محل دقیق هدف، افسر کاربر تسلیحات در کابین عقب جنگنده‌های اف-۱۶آی خود با استفاده از فیلم فرستاده شده از سوی موشک کروز، آن را به سمت هدفش هدایت می‌کند. در این راستا جنگنده اف-۱۶آی مورد نظر باید در فاصله‌ای کوتاه با موشک بالغ بر ۸۰ کیلومتر بر فراز لبنان و در ارتفاعی بالاتر که امکان دریافت داده‌های ارسالی از موشک به هواپیما موجود است پرواز کند.

به نظر می‌رسد تنها سامانه‌های پدافند هوایی ارتش عربی سوریه مستقر در دمشق و حومه آن به دنبال حمله هوایی پنجشنبه‌شب اسرائیل فعال شده باشند. فیلم‌های منتشرشده در فضای مجازی حکایت از شلیک موشک‌های زمین به هوا توسط سامانه‌های «بوک ام ۲ئی» و «پانتسیر اس ۲ئی» نیروی دفاع هوایی سوریه به سمت موشک‌های کروز بود. این سامانه‌ها موفق به ساقط شدن تمامی موشک‌های کروز نشده و در نتیجه آن، موشک‌ها به محل نگهداری تسلیحات سپاه قدس در فرودگاه دمشق برخورد کردند.

چرا نیروی پدافند هوایی ارتش سوریه نتوانست موشک‌های کروز را شکار کند

پس از حمله هوایی، یکی از شهروندان دمشق به خیابان رفت و با لاشه بوستر موشک‌های زمین به هوای ۵۷ئی ۶ (57E6) شلیک شده توسط سامانه‌های پدافند موشکی ارتفاع پست ارتش عربی سوریه به سمت موشک‌های مهاجم در اطراف خانه‌اش مواجه شد. این موشک‌ها و در کل خانواده سامانه‌های پدافند موشکی پنتسیر جهت مقابله با اهداف پرواز کننده در ارتفاع پست به خصوص موشک‌های کروز و بمب‌های هوا به سطح در دهه ۱۹۸۰ میلادی در اتحاد جماهیر شوروی طراحی و ساخته ‌شده‌اند.

متعاقباً دقایقی پس از انجام حمله خبرگزاری دولتی سوریه، سانا ادعا می‌کرد که عمده موشک‌های کروز شلیک شده توسط جنگنده‌های اسرائیلی به سمت دمشق ساقط شدند اما در حقیقت فیلم‌های تهیه ‌شده توسط مردم محلی نشانگر موفقیت حمله هوایی بر علیه دست‌کم چهار نقطه از خاک سوریه بود. امری که در گذشته نیز مشاهده شده بود.

در جریان حملات نیروی هوایی اسرائیل به اهداف وابسته به سپاه قدس در خاک سوریه در سال ۱۳۹۶، تلفات موشک‌های کروز شلیک شده توسط جنگنده‌های نیروی هوایی اسرائیل پس از ورودشان به حریم هوایی سوریه قابل‌ توجه بود. شمار قابل‌ توجهی از موشک‌های کروز اسرائیلی شلیک شده توسط سامانه‌های پدافند موشکی پنتسیر اس‌۱ئی و اس‌۲ئی نیروی دفاع هوایی سوریه ساقط می‌شدند. این امر باعث افزایش هزینه حملات هوایی نیروی هوایی اسرائیل با استفاده از این موشک در سوریه شد زیرا نیروی هوایی اسرائیل جهت موفقیت در حملات هوایی‌اش باید دو برابر موشک‌های لازم جهت برخورد به اهداف را شلیک می‌کرد تا دست‌کم یک موشک برای هر هدف باقی بماند.

اما شرایط پس از مدتی تغییر کرد و تلفات موشک‌های کروز دلیله به سامانه‌های پدافند هوایی ارتفاع پست نیروی دفاع هوایی ارتش عربی سوریه کاهش یافت که نشان‌دهنده استفاده نیروی هوایی اسرائیل از یک راهکار جهت محافظت از موشک‌های کروز دلیله خود در جریان چنین حملات هوایی بود. این راهکار استفاده از موشک‌های کروز مشقی و همچنین مجهز به اخلالگر سامانه‌های پدافند موشکی است. موشک‌هایی که در کنار سامانه‌های جنگ الکترونیک تعبیه شده بر روی جنگنده‌های اف-۱۶ توانایی اخلال در عملکرد سامانه‌های پدافند موشکی افغانستان دارند.

به نظر می‌رسد که در جریان حمله هوایی شب گذشته نیروی هوایی اسرائیل به سوریه و به خصوص به فرودگاه بین‌المللی دمشق، این نیرو با شلیک و به پرواز در آوردن اهداف پرنده کاذب برفراز دمشق سامانه‌های پدافند موشکی نیروی پدافند هوایی ارتش عربی سوریه را به خود مشغول باشند. سامانه‌هایی چون پنتسیر اس ۱ و اس ۲ئی که در سال‌های اخیر موفق شده‌اند بسیاری از بمب‌های هدایت دقیق پرتاب‌شده از سوی جنگنده‌های اسرائیلی را ساقط کنند.

حمله هوایی پنجشنبه‌ شب نیروی هوایی اسرائیل به اهداف وابسته به سپاه قدس بار دیگر برتری نیروی هوایی اسرائیل در صحنه نبرد در سوریه به نمایش گذاشت. برتری‌ای که در نتیجه آن، نیروهای شبه‌نظامی وابسته به سپاه قدس در سوریه محتمل تلفاتی شدید شده و تاسیسات زیربنایی‌شان شامل پایگاه‌ها و کارگاه‌های ساخت تسلیحاتشان و همچنین انبارهای تسلیحاتشان چندین مرتبه مورد هدف قرار گرفته است. حمله هوایی اسرائیل به چهار نقطه در سوریه می‌تواند حاوی پیامی هشدارآمیز برای رژیم جمهوری اسلامی باشد و همچنین عاملی جهت اخلال در روند ارسال و ذخیره‌سازی تسلیحات متعلق به سپاه قدس در مناطقی دورتر از دمشق است.