رادیو پیام اسرائیل - رئیس جمهوری ایالات متحده پس از گفتگو با نخست وزیر اسرائیل، و در یک همایش رسانه ای مشترک در کاخ سفید، قاطعانه گفت که او به اسرائیل تعهد می دهد که نخواهد گذاشت به مرحله تولید بمب اتمی برسد. پرزیدنت بایدن در این سخنان خود، حتی گامی به پیش گذاشت و گفت: «ایالات متحده، هرگز اجازه نخواهد داد رژیم ایران اتمی شود».
به سخنی دیگر، رئیس جمهوری کنونی آمریکا، تنها از زبان خود سخن نگفت، بلکه تعهد کرد که دولت های آینده ایالات متحده نیز چنین اجازه ای را به حکومت ایران نخواهند داد.
سپاهی علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت رژیم ایران، این سخنان را "غیرقانونی" خواند و ادعا کرد که اگر آمریکا به گفته او "چنین غلطی بکند"، خیلی زود از کرده خود پشیمان خواهد کردید.
ادعای این "غیرقانونی" بودن رهبر یک کشور در حالی بیان می شود که رژیم ایران رکورد عملیات غیرقانونی، نه تنها در کشورهای همسایه، بلکه در داخل کشور را نیز علیه شهروندان زیر پا گذاشته است.
این واکنش شمخانی مهم نیست. حتی واکنش علی خامنه ای نیز اهمیت ندارد که گفت : «آمریکا همیشه خود را طلبکار می داند». او هم در گذشته بارها هشدار داده بود که اگر ایالات متحده به اقدامی علیه رژیم ایران دست بزند، سخت تنبیه خواهد شد.
اما از دیدگاه اسرائیل، این گفته های بایدن تا چه حد می تواند عملی و قابل اعتماد باشد و اگر عملی نشد، اسرائیل چه باید بکند؟
نفتالی بنت سخنان پرزیدنت بایدن را با اهمیت توصیف کرد. رئیس جمهوری ایالات متحده، در کنار بنت و روبروی دوربین های فیلمبرداری گفت که اگر تلاش های دیپلماتیک کنونی بی نتیجه بماند، ایالات متحده گزینه های دیگر را مورد بررسی قرار خواهد داد.
پرسش آن است که او از کدام "گزینه ها" سخن می گوید؟ مسلما حمله نظامی نمی تواند یکی از گزینه های برتر باشد، آن هم در ایامی که ارتش آمریکا با احساس شکست افغانستان را ترک گفته و آمریکا نمی خواند در جنگ دیگری درگیر شود، به ویژه با رژیم ایران که قدرت موشکی و گروه های مزدور آن در خاورمیانه را نباید دست کم گرفت.
علاوه بر این، حمله نظامی می تواند شماری از تاسیسات اتمی و حتی شاید همه آن ها را نابود کند، ولی موفق نخواهد شد دانش و تجربه ای را که اندوخته شده از میان ببرد و حکومت ایران می تواند دیر یا زود به برنامه های اتمی باز گردد.
همراهان نفتالی بنت در سفر به واشنگتن، از طرح جدیدی شامل وارد آوردن ضربات پی در پی علیه رژیم ایران سخن گفته اند که "ضربات قطره ای مرگبار" توصیف شده است.
از جزئیات این برنامه خبری در دست نیست و مقامات آمریکای هنوز آن را به دقت بررسی نکرده و دیدگاه خود را بیان نداشته اند.
چنین ضرباتی در گذشته، یعنی تا هنگام آغاز مذاکرات برجامی بین پرزیدنت اوباما و رژیم ایران ادامه داشت و در دوران پرزیدنت ترامپ نیز از سر گرفته شد. ولی هیچ یک نتوانست از شتاب رژیم به سوی غنی سازی بالا و تولید فلز اورانیوم بکاهد.
ولی اگر همین عملیات ایذایی به طور سیستماتیک جریان یابد، آیا رژیم ایران بیکار خواهد نشست و یا به واکنشی دست خواهد زد که ممکن است به بروز جنگ کشانده شود - همان جنگی که دولت ایالات متحده شدیدا از آن دوری می جوید!، تاکتیکی
از سوی دیگر، ارگ اسرائیل ناچار به حمله مستقل شود، بهتر است که از موافقت ایالات متحده و کمک های دیپلماتیک، لجستیک و حتی استراتژیک ایالات متحده برخوردار گردد.
فرض مقامات حکومت ایران آن است که حتی اگر اسرائیل به تنهایی دست به اقدام بزند، رژیم ایران دولت آمریکا را نیز به سهیم بودن در آن متهم خواهد ساخت و منافع آمریکا نیز به خطر خواهد افتاد.
نگرانی شدید اسرائیل آن است که رژیم ایران تا آستانه تولید بمب هسته ای پیش رود و در آنجا متوقف گردد و در انتظار فرصت مناسب باشد.
اگر رژیم این تاکتیک را در پیش گیرد، ظاهرا بمب هسته ای نساخته، ولی همیشه می تواند به تهدیدهای سیاسی و جنگی خود در مورد پتانسیل اتمی ادامه دهد. در چنین صورتی، ظاهرا اسرائیل از توجیه حمله نظامی احتمالی محروم خواهد شد، ولی خطر و تهدید نظامی از جانب رژیم ایران همچنان بر فراز خاورمیانه سایه افکن خواهد بود.
