*
*
*
یک هواپیمای آمریکایی از قطر سران طالبان را به کابل آورد
چهل و دو سال پیش یک هواپیمای فرانسوی رهبر طالبان را به تهران آورد
این بار، بدون اینکه نقاره بزنند یا دهل بزنند
مانند یک اتفاق پیش پاافتاده در روزهای گذشته
یک خواننده، یک خبرنگار، یک خلبان،
یک طنزنویس، یک شاعر، یک گوینده،
همگی محکوم به مرگ شده‌اند
طناب طالبان دور گلوی همه‌شان تابیده است
*
اما زن که باشی ترا به جرم زن بودن
به جرم فراتر رفتن، به جرم بال پرواز گشودن
ترا بر فراز بام ارگِ جمهوریت سنگسار می‌کنند
طالبان دیگرگون شده‌اند، بیشتر عمل می‌کنند و کمتر حرف می‌زنند
طالبان دانشجوی دختر در رشته تئاتر را دیگر نمی‌پذیرند، طالبان دبیرستان‌های دخترانه را می‌بندد
طالبان در جاده جلوی اتومبیل پزشک را به بیمارستان می‌گیرد و مانع کارش می‌شود
طالبان در خلال بیست سال بسیار تغییر کرده است،
دیپلماسی طالبان سازش از بالا و سرکوب از پایین را به کار می‌گیرد
طالبان با تجربه بیست سال آموزش در خفا با خود به میدان آمده‌اند
دختربچه‌ای زار میزد و مادرش را می‌خواست، طالبان دختربچه به همسری و بردگی می‌بردند
زنی را در آتش انداختند و سوزاندند، دستپختش را نپسندیده بودند
زنان را گفتند شما آزادید، اما در محدوده، «اس. اس. لامی»
زنان کارمند با حجاب را به اداره راه ندادند
زنان کارمند را گفتند «فعلاً» در خانه بمانید
آری، طالبان متفاوت شده است. مانند پپسی با کولا
زنان نیمی از جامعه هستند که به پستو می‌رود
زنان، مادران، همسران، خواهران و دختران شما هستند
چهارده قرن در خانه ماندن کافی نبود؟ باز شما از میان زباله‌های قرون بیرون ریختید؟
تا یک بار دیگر با حذف زن و شعر و موسیقی و هنر و کلام،
آزادی و انسانیت به عصر توحش برگردد؟
چهارده قرن بربریت و خشونت کافی نبود؟
دوباره شما دیوصفتان در میان مردم رها شدید؟
تا کی؟
چه کسی شما را به بند خواهد کشید؟
*
مهستی شاهرخی
تولد دردناک دوره‌ای جدید در تاریخ، کورش عرفانی
در رثای "دشمن"! هوشنگ اسدی
