جهنم فراموش شده؛ بند زنان زندان بوشهر به روایت سپیده قلیان
ایران وایر - سپیده قلیان، فعال مدنی که مدتی قبل به زندان بوشهر تبعید شده و هم‌اکنون در مرخصی استعلاجی به سر می‌برد در حساب کاربری خود در توییتر با شرح نقض حقوق بشر در بند زنان زندان مرکزی بوشهر، این زندان را «جهنمی فراموش‌شده» خواند و نوشت: «زنان زندانی این بند به جرم زن بودن و زندانی بودن تحت وحشیانه‌ترین شکنجه‌ها و ضدانسانی‌ترین شرایط ممکن نگهداری می‌شوند.»
او با اشاره به رفتار زندانبانان با زنان محکوم در این زندان نوشته است که از وقتی به‌آنجا منتقل شده هر طور که می‌توانسته و به هر جا که می‌شناخته از «وحشت و توحش» این زندان نوشته است و حضور در این زندان را «ایستادن در میان چهاردیوار از جنس سنگ و فریاد زدن» توصیف کرده است.
او در شرح شکنجه‌های روحی زندانیان از زندانی زن اهل افغانستانی نوشته که همراه فرزندش از دست طالبان فرار کرده و حالا چون زندانبانان فرزند او را حاصل رابطه‌ای خارج از ازدواج می‌دانند او را رنج می‌دهند. سپیده قلیان نوشته است: «کودکِ زهرا در هواخوری بند نسوان، به دستور مسئول اندزرگاه كفن‌پيچ شده؛ تنها برای اینكه احمد بترسد و شب زودتر بخوابد.»
او در این رشته توییت از اعمال فشار مضاعف بر زندانیان زن در این زندان به دلایل جنسیتی سخن گفته و نوشته است قانون حجاب اجباری برای زنان زندانی بوشهر، «در سطحی فراتر از آنچه‌که در برخی زندان‌ها مرسوم است، اجرا می‌شود.»
👈مطالب بیشتر در سایت ایران وایر
به گفته سپیده قلیان چادر و پوشش کامل در صف آمار و راهرو و هواخوری اجباری است و زنان زندانی در هر جایی جز تخت خواب باید حجاب داشته باشد.
این فعال مدنی در روایتی هولناک از بهره‌کشی جنسی ماموران از برخی زندانیان زن نوشته است که با هماهنگی «مسئول بند» برای ارائه خدمات جنسی و صیغه در اختیار « ماموران زندان و زندانیان جرایم مالی» قرار می‌گیرند.
سپیده قلیان تایید کرده است که تاکنون ۲۰ مورد از موارد نقض حقوق زنان زندانی در زندان مرکزی بوشهر را بصورت کتبی به گوش مقامات و مسئولان زندان رسانده اما جز «سکوت» پاسخی دریافت نکرده است.
این فعال مدنی مواردی همچون «تهدید به معاینه‌ی آلت تناسلی در برابر تمام پرنسل و زندانی‌ها، ضرب و شتم زندانی، قرنطینه‌ی زندانی، آوردن گارد و شكنجه و تعرض، قطعی تلفن، ملاقات و لغو مرخصی» را از جمله تبعات اعتراض زندانیان زن به شرایط اسفبار این زندان نام برده و نوشته است: «در سیاه‌چال بوشهر هرگونه سرپیچی و سرکشی از اوامر خشن و غیرانسانی اداره‌کنندگان زندان برابر است با مچاله‌شدن بیشتر و بیشتر در این برزخ که نه صدایی به بیرون دارد و نه چهره‌ای.»
اینجا جایی است نزدیک آخر دنیا:
-- sepideqoliyan (@sepideqoliyan) September 9, 2021
بند نسوان زندان مرکزی بوشهر. سال گذشته و هنگامی که به این زندان تبعید شدم، می‌دانستم که با جهنمی فراموش‌شده مواجه خواهم شد،اما سبعیت جاری در این زندان حتی در خیالاتم هم نمی‌گنجید. زنان زندانی این بند به جرم زن بودن و زندانی بودن تحت وحشیانه‌ترین/1 pic.twitter.com/vsOrZvT44t
سپیده قلیان نیز پیشتر و در زمان بازداشت در زندان سپیدار اهواز با نوشتن مشاهدات و تصویرسازی از آنچه در زندان دیده بود درباره زندانیان زن عرب گمنامی که در بدترین شرایط در این زندان محبوس بودند اطلاع رسانی کرده بود.
او در کتابی با عنوان «تیلاپیلا خون هورالعظیم را هورت می‌کشد»، در ۱۹ روایت، از بازداشتگاه اطلاعات اهواز و زندان سپیدار این شهر، تصویری دقیق و در عین‌حال تلخ از تجربه اسارت ارایه داد. قلیان در این روایت‌ها، علاوه بر نشان دادن چهره سرکوب، از سرنوشت نام‌هایی روایت کرد که در انکار و فراموشی روزگارشان می‌گذشت.
