۵۸۰۰ نفر از کسانی نیز که در سال ۲۰۲۰ ملیت آلمانی گرفتند، از آفریقا آمده بودند،‌ به ویژه از مراکش و البته از اریتره، اتیوپی، سومالی، نیجریه، گینه ، کامرون و کنگو.

بسیاری از این مهاجران و پناهجویان اگرچه در زمان مرکل توانستند وارد آلمان بشوند و ملیت آلمانی دریافت کنند، از مواضع اخیر محافظه کاران در مورد مهاجرت و البته سیاست خارجی ناامید شده‌ا‌ند.

دشمن اصلی مهاجران و پناهجویان در آلمان، حزب راست افراطی «آلترناتیو برای آلمان» است؛ اما اتحاد احزاب دموکرات مسیحی و اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن نیز دوست مهاجران و پناهجویان به حساب نمی‌آید.

محافظه‌کاران خواستار تسریع اخراج و ترک خاک پناهجویانی هستند که با درخواست پناهندگی‌شان موافقت نشده یا جرمی را مرتکب شده‌اند. نگاه آنها به فرایند پذیرش مهاجران نیز کاملا اقتصادی و تجاری است. و صرفا موافق پذیرش پناهندگی آن دسته از مهاجرانی هستند که در چرخه اقتصادی کشور می‌‌توانند جایگاهی را اشغال کنند و در واقع به «درد» می‌خورند. آنها همچین اصرار دارند بسیاری از کشورهای مبدا مهاجرت «امن» شناخته شود که این یعنی پناهندگی مهاجران از این کشورها نباید پذیرفته شود.

به تازگی نظرسنجی‌ای در مورد انتخابات آلمان میان اعضای یک گروه مهاجر سوری به آلمان در فیس بوک برگزار شد. از آنها پرسیده شده بود اگر امکان شرکت در انتخابات را داشتند به کدام حزب رای می‌دادند؟ انتخاب اول اکثر پاسخ‌دهندگان حزب سوسیال‌دموکرات (SPD) بود. پس از سوسیال‌دموکرات‌ها، سبزها در جایگاه دوم قرار گرفتند. و جایگاه سوم: گزینه «انتخابات برای من مهم نیست.»

حزب سوسیال‌دموکرات، در برنامه انتخاباتی خود در مقایسه با رقیب اصلی خود روی خوش‌تری نسبت به مهاجران و پناهندگان نشان داده‌ است. سیاست مهاجرتی آنها اگر به اندازه چپ‌ها (حزب چپ یا «دی لینکه») باز و گشوده نیست، در عین حال مهاجرت را منبعی برای غنای فرهنگی و اجتماعی کشور می‌داند. این حزب می‌خواهد شرایط دریافت اقامت را برای کسانی که در جامعه آلمان ادغام شده‌اند تسهیل کند و البته اجازه بدهد پناهجویان راحت‌تر بتوانند اعضای خانواده خود را به آلمان بیاروند. سوسیال‌دموکرات‌ها همچنین مخالفان برخوردهای امنیتی و پلیسی و شکار و پس‌راندن قهری مهاجران در مرزها و آب‌ها هستند.