آمدی لب بام قالیچه تکاندی، قالیچه گَرد نداشت خودت را نماندی
هرگاه هموطنی از رژیم جمهوری اسلامی انتقاد بکند, اصلاح طلبان و فعالان ملی مذهبی که اکثر رسانه های فارسی زبان خارج از کشور را در اختیار خود و دوستانشان دارند, بلافاصله با شگرد جابجایی و زیرکی خاص عکس العمل نشان می دهند و با دادن آدرس اشتباهی به رژیم گذشته حمله می کنند که بعله رژیم پهلوی نیز چنین و چنان کرده است تا به نوعی پرده پوشی و توجیهی باشد بر جنایات حی و حاضر رژیم فعلی.
آخرین نمونه آن مقاله حسن یوسفی اشکوری تحت عنوان "بیسوادی مأموران امنیتی و توهمات آنان در دو نظام پیشین و کنونی" می باشد که در جواب یک هموطن بهایی نوشته شده است. هموطن بهایی ما مدعی شده بود که مامور امنیتی جمهوری اسلامی از فرط بیسوادی و بلاهت با دیدن نوشته قیمت کتاب یعنی "بها: ۷۵ ریال", اعلام کرده: "ایناها! این هم کتاب بهائیت". جناب آقای حسن یوسفی اشکوری که ظاهرا این توهین به "نظام مقدس" را بر نمی تابد, درصدد خنثی کردن آن بر می آید. ایشان نمی توانند به هموطن بهایی حمله کنند و نه اینکه از رژیم و مامورین امنیتی و ولایی دفاع کنند. اگرچه شخصا معتقدم شاید هموطن بهایی ما شوخی کرده. چون "قیمت" یا "بها" در کنار عدد و ریال را حتی بیسوادترین بیسوادها هم می دانند.
آقای حسن یوسفی اشکوری که از این توهین آزرده خاطر شده, بلافاصله به رژیم پهلوی و ساواک حمله کرده که آنان نیز بیسواد بودند. و مثال هایی را از تفتیش و توقیف کتابهای خود عرضه می کند. ایشان تعجب می کنند که چرا مامورین ساواک از فرط بیسوادی و نادانی کتاب "عدل الهی" (بخوان "عدل خمینی") اثر مرتضی مطهری (حاصل عمر خمینی, بنا به گفته خود خمینی) را توقیف کردند. و نتیجه می گیرد که مامور ساواک شدیدا بیسواد بوده و نمی دانسته که تراوشات فکری امثال مرتضی مطهری برای مملکت سودمند هستند و در آینده ای نه چندان دورتر "سودمندتر" ثابت خواهند شد. بنده هرگز از عملکرد ساواک دفاع نکرده و نخواهم کرد. اما تاریخ خطرناک بودن افکار ارتجاعی امثال مطهری را ثابت کرده است. آیت الله مطهری علاوه بر افکار شدید زن ستیز, مراسم چهارشنبه سوری و نوروز را نحس و ارتجاعی و خرافی لقب داده بود, و اگر زنده می ماند به احتمال زیاد این نوع مراسم باستانی را ممنوع و غیر شرعی اعلام می کرد.
حال گذشته از عملکرد ساواک در کلیت خویش, اما مشخصا این مامور ساواک که کتاب مطهری را توقیف کرده بود, نه تنها بیسواد نبوده بلکه بصیرت و دوراندیشی وی بی نهایت بیشتر از امثال بنده و یوسفی اشکوری بوده است. در نتیجه این تشبیه و تمثیل توجیهی آقای یوسفی اشکوری قیاس مع الفارق است و بس! و بقول آن ضرب المثل معروف: " آمدی لب بام قالیچه تکاندی، قالیچه گَرد نداشت خودت را نماندی"
علی تهرانی نیا
