۲

" بیانیه۱۴ نفر"خردادماه سال ۱۳۹۸ منتشر شد. این بیانیه نخستین حرکت سیاسی و مدنی‌ای بود که طی سه دهه اخیر با حضور و فعالیت علنی سیاسی، مدنی و صنفی تهیه کنندگان آن، خواست و مبارزه برای دگرگونی‌های سیاسی و اجتماعی بنیادین درجامعه، " لغو نظام ولایت فقیه" و " گذر کامل از جمهوری اسلامی" را مطرح کرد.
امضاءکنندگان بیانیه ۱۴ نفر ازکنشگران سیاسی، مدنی و صنفی، و اکثر آنان ازمعلمان مبارزشهر مشهد (حلقه معلمان مشهد) و فعالان جنبش صنفی معلمان هستند. اینان سربازان و جانبازان میدان جنگ، مبارزان عرصه‌های مختلف صنفی و مدنی، تحمل کنندگان رنج محرومیت‌های مختلف فردی و خانوادگی و اجتماعی، و قربانیان زندان و شکنجه‌اند. این ۱۴ نفر با بیان شفاف و صریح مواضع سیاسی وطرح خواست‌ها و هدف‌ها نشان داده‌اند که شفافیت و صراحت در حرکت‌های فراحزبی و سازمانی، همراه با اقدام در بستری ملی و به عنوان عناصری از یک جنبش ملی، حتی با تعدادی اندک می‌تواند تاثیرگذار و منشاء اثر شود و مورد حمایت وسیع مردم قرار گیرد، تاثیرگذاری و حمایتی که با فاصله گرفتن از فرقه گرائی وفرقه گرایانِ سیاسی و ایدئولوژیک رو به فزونی داشته است. اینان خردمندانه و جسورانه برابرِ حکومتی جاهل و جانی ایستاده‌اند.
در سند پرارزش و ماندگار" بیانیه تکمیلی ۱۴ نفر" آمده است:
..."هموطنان گرامی
ما چهارده تن، بی هیچ واهمه و پروایی، جمهوری اسلامی را نظامی برآمده از قوانین استبدادی می‌دانیم و با نشانه رفتن دقیق
مبانی و مظهر مفاسد این نظام که همانا "قانون اساسی" و جایگاه ولی فقیه و" رهبری "ست، خواستار مطالبات بر حق خود و بخش وسعی از مردم خویشیم.
به بیانی واضح تر، ما با کلیت این حکومت و حاکمیت و همه نهادها و قوای آن مخالفیم و معتقدیم هیچ راهی برای بازسازی و
نوسازی این رژیم وجود ندارد.
. ما چهارده تن، در پی "گذار کامل" و مسالمت آمیز از این رژیم "ایران ویران کن"، و در پی برپایی انتخاباتی آزاد هستیم
ما نیز در آرزوی برخورداری حکومتی دموکراتیک و سکولار بوده که اعلامیه جهانی حقوق بشرسر لوحه مجلس آینده‌اش
برای تدوین و تبیین مدرنترین قانون اساسی عصر حاضر باشد.
پس، آنچه که ما چهارده تن با انتشار نخستین بیانیه‌ی خویش در پی آن بوده و هستیم، یک مطالبه فراجناحی برای عبور
". کامل از نظام جمهوری اسلامی بوده و متعلق بهمه آزادیخواهان راستین با هر گرایش سیاسی و عقیدتی است
....

۳

انتشاراین بیانیه به شکل جمعی و با روشی که تدوین کنندگان این بیانیه اتخاذ کردند، و نیزحرکتی که بعد از انتشار این بیانیه شاهد بوده‌ایم، تجربه‌ای تازه و اقدامی متفاوت بوده است.
پس از انتشاراین بیانیه حمایت‌های گسترده از خواست‌های مندرج در بیانیه و تدوین کنندگان آن در خارج و داخل کشورابعادی گسترده و دورازانتظاریافت. واکنش حکومت اسلامی نیز قابل پیش بینی بود. حکومت اسلامی از همان روزهای آغازین انتشار بیانیه دست به کار شد. شایعه پراکنی، اتهام زنی و تخریب امضاء کنندگان بیانیه، ایجاد رعب و وحشت، تهدید و ضرب و شتم، فشار بر خانواده‌های ۱۴ نفر، بازداشت و زندانی و شکنجه کردن اکثرافراد این مجموعه و گروه‌های ۱۴ نفر، به ویژه ۱۴ تن از بانوان کنشگر سیاسی و مدنی شروع و شدت یافته است. با این احوال با گذشت بیش از دوسال ازانتشاراین بیانیه و فشارهای ماموران امنیتی و یورش حکومت و دستگیری‌ها و زندانی کردن‌ها مبارزه آنان از درون و بیرون زندان باهمراهی حامیان آنان در داخل و خارج از کشورادامه یافته است.
درحال حاضر اکثرافراد جمع ۱۴ نفر نخست، و تعدادی از جمع ۱۴ نفراز زنان کنشگر سیاسی و مدنی، و حامیان آنان در زندان هستند. پیش از دستگیری‌ها گفتند که زندان ادامه راهی ست که برگزیدند و مبارزه درزندان و از زندان ادامه خواهد یافت. تردید‌ی نیست که درداخل کشور ۱۴ نفرهای دیگر، به ویژه نسل جوان، راه آنان را ادامه داده و خواهند داد. ما نیز در خارج از کشوربه عهد و پیمانی که با این عزیزان بسته‌ایم وفادارخواهیم ماند.
من بر این باوربوده و هستم که: فعالیت و مبارزه‌ی حاصل ازتدوین و انتشار بیانیه ۱۴ کنشگر سیاسی و مدنی، یک جنبش سیاسی آزادیخواهانه و عدالت جویانه را بنیان گذاشته است. اثر بخشی و اعتبار این بیانیه را نه فقط اصول و خواست‌های آزاد اندیشانه، آزادیخواهانه و عدالت جویانۀ مندرج دراین بیانیه، که شجاعت و جسارت مدنی و عقلانی تدوین کنندگان و خانواده‌های آنان، و زنان و مردانی که به حمایت از این بیانیه برخاسته‌اند، تضمین کرده‌اند.