سادات به کسانی گفته می‌شود که بر اساس شجره‌نامه خانوادگی از طرف پدری از نسل هاشم «جد پیامبر اسلام» باشند، توضیح اینکه قبیله هاشم از تبار عرب بوده‌اند، اضافه گویی و از واضحات است، بنابراین وقتی مدیری بالا‌رتبه در یک بخشنامه اداری دستور می‌دهد به قشر خاصی از دانش‌آموزان که از تبار «عرب قبیله هاشم» هستند، هدیه داده شود، مرتکب عملی نژادپرستانه شده است... و در دستگاه عریض و طویل جمهوری اسلامی هم احدی یافت نمی‌شود، که به این کار معترض شود، چه بسا افراد بسیاری متوجه این عمل غیرانسانی شده‌اند منتهی از خط قرمزهای این حکومت ایدئولوژیک آگاهند و به خوبی می‌دانند دستگاه قضایی جمهوری اسلامی بابت مخالفت با طرح تبلت هدیه به «سادات» می‌تواند آنها را متهم به جرم «سب‌النبی» کند و به راحتی برایشان حکم اعدام صادر نماید.
جامعه ایران در چند سال اخیر در برهه‌های مهم نشان داده‌اند مطیع بی چون و چرای حکومت نیستند و حاضر نمی‌شوند تن به مناسبت‌های حکومتی بدهند، برای ایرانیان ۱۳ آبان معنایی متفاوت از حکومت دارد...
جامعه ایران ۱۳ آبان ۱۴۰۰ را روز «محمد موسوی‌زاده» دانش آموز ۱۱ ساله بوشهری می‌نامند که «سید» هم بود، اما به دلیل نداشتن گوشی هوشمند به زندگی خود پایان داد، چرا که حتی از بخشنامه کذایی تبلت هدیه هم سهمی نداشت...
برای ایرانیان ۱۳ آبان ۱۴۰۰ روز «حسین محمد زهی» است، دانش‌آموز ۱۳ ساله سیستان و بلوچستانی که در اعتراضات سراوان با شلیک مستقیم نیروهای امنیتی رژیم جان داد، روز «نیکیتا اسفندانی» دانش‌آموز ۱۴ ساله، «پژمان قلی پور» دانش‌آموز ۱۸ ساله، «محسن محمدپور» دانش‌آموز ۱۷ ساله، «محمد طاهری» دانش‌آموز ۱۷ ساله و ده‌ها دانش‌آموز دیگر که در آبان خونین سال ۱۳۹۸ توسط نیروهای حکومتی در خیابان‌ها به ضرب گلوله به قتل رسیدند.
۱۳ آبان روز همه دانش‌آموزانی‌ست که به دلیل بی‌مبالاتی حاکمان جمهوری اسلامی و فقر حاکم در جامعه، به جای مدرسه و پشت نیمکت، پشت چراغ قرمزهای جای جای ایران مشغول به کار هستند...
دیر نیست روزی که تقویم ایران زمین به دست ایرانیان نوشته می‌شود و آن زمان در روز دانش‌آموز، جامعه ایران، دروغ‌های حکومت جمهوری اسلامی را خط زده و نام و نشان دانش‌آموزان را ثبت می‌کنند.

سپیده حجامی