اولین بار قرارداد ۲۵ ساله جمهوری اسلامی، با چین زمانی مطرح شد. که نماینده اوباما، در مسقط پایتخت عمان، گفتگوهای ابتدایی آمریکا، با نماینده خامنهای، در خصوص مهار برنامههای اتمی رژیم را، آغاز نمود. در ادامه مذاکرات و فراز و نشیبهای مربوطه، ماشین تبلیغاتی رژیم، موضوع قرادادهای فیمابین، با روسیه، در دریای کاسپین و تمدید قراردادهای چهار ساله، به بیست ساله راهبری، از جمله استفاده روسها، از پایگاههای نظامی و بعدها، بنادر جنوب کشوررا نیز، به آنتن رسانههای جمعی داد.
اکنون در آستانه مذاکرات برجامی در وین و نشست قریب الوقوع شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی (قبل از نشست مزبور و دیداررئیس آژانس از تهران و گزارش نهایی وی باین شورا) جمهوری اسلامی، با مطرح کردن موضوع واگذاری میدان بزرگ گازی چالوس، به روسیه، آن هم، با سرمایه گذاری چین، بار دیگر این پیام را، میدهد. که اگر آمریکا و متحدیناش، نمیخواهند، جمهوری اسلامی بیش ازین به چین و روسیه نزدیک شده و تبدیل به ابزاری، علیه منافع غرب، در منطقه و جهان گردد. در نشست وین (و قبل ازآن در اجلاس شورای حکام) سرسختی ننموده و امتیاز بدهند.
اما بنظر میرسد. پافشاری و همت جمعی جمهوریخواهان و حتی تعدادی از دموکراتها، در کنگره و نیز برخی رسانههای متکی به افکار عمومی، به عدم امتیاز دهی به رژیم، در برجام و طرح همزمان مسایلی چون: جنگهای نیابتی، موشکی، تهدید اسرائیل، تروریسم، حقوق بشرو..، درین گفتگوها، برعکس زمان اوباما و برجام اول، نتیجه این مذاکرات را، به سمت آن تحولی گرایش نخواهند داد. که جمهوری اسلامی، از آن انتظار دارد. از جمله اخبار روزانه و تحلیلهای رسانههای اروپائی و آمریکائی حاکی است. که: آزموده را آزمودن خطاست و نباید بیگدار به آب زد و باین رژیم فرا ایدئو لوژیک هرج و مرج طلب، که همواره در حال انجام ترفندهای علیه جامعه جهانی است، امتیاز داد. در نتیجه، این بار مذاکرات برجامی، بآن شکلی که در زمان اوباما، به آسانی آغاز و به سادگی، به سرانجام رسید، نخواهد شد و رژیم به آن اهدافی که، در برجام اول، رسید نائل نشده و با گفتگوها و برجام سخت گیرانه تری، مواجه خواهد گردید.
با توجه به اعتراضات عمومی، که هم اکنون در گوشه و کنار کشور، از سوی قشرهای مختلف ملت، جریان و ادامه دارد و خشم و نفرت عمومی، که در جامعه ایران علیه جمهوری اسلامی، تشدید و نهادینه شده، انجام تعهدات برجامی، یا رد آن، به نجات رژیم، در دامی که خود گسترده، نخواهد انجامید. تکلیف رژیم، درمیدانهای میلیونی و تداوم مبارزه، تا مرحله پیروزی نهایی، تعیین خواهد شد.
نتایج فاجعه بار استراتژی وقت کشی رژیم، کورش عرفانی
نگران با من استاده سحر، ن. و. قلم