عنوان فیلم Coda از به هم پیوستن حروف اول عبارت Child of deaf adults "فرزند یک زوج کر و لال" درست شده و قصه یک دختر نوجوان از یک خانواده ماهیگیر است که پدر و مادر و برادرش هر سه کر و لالند و او بعنوان تنها فرد شنواى خانواده مسئولیت سنگین رفع مشکل آنان در خارج از خانه را به دوش دارد. گفتنى است که هر سه بازیگرى که نقش پدر و مادر و برادر دخترک قصه را بازى مى کنند در واقعیت هم کر و لال هستند و آنکه نقش مادر را بازى کرده، "مارلى ماتلین"، همان بازیگرى است که سى و شش سال پیش در نوجوانى به خاطر بازى در فیلم "بچه هاى خداى کوچکتر" برنده جایزه اسکار شده بود.
قصه از جائى به حرکت در مى آید که یک معلم موسیقى به استعداد و علاقه دخترک در آواز خوانى پى میبرد و مصرانه او را به کار مى کشد تا در امتحان ورودى هنرکده موسیقى شرکت کند. اوج قصه آنجاست که در جلسه امتحان ورودى، با این که ورود خانواده ممنوع است پدر و مادر کر او براى دیدن آواز خوانى دخترشان به سالن امتحان مى آیند و دخترک وقتى متوجه حضور غیرمنتظره‌شان در بالکن مى شود شعر ترانه‌اش را با زبان اشاره ى کر و لالها برایشان مى خواند (گمان نمى کنم چشمى باشد که در این لحظه از فیلم تر نشود.)

«کودا»، ساخته سیان هدر

این که نوشتم البته نه قصه فیلم و نه حتى خلاصه آن است بلکه فقط دعوتى است از خواننده این مطلب براى دیدن این فیلم خوش ساخت و بسیار انسانى.
و اما، مراسم اسکار امسال تنها براى مجرى سیلى خورده تلخ نبود. زوج هنرمند اسپانیولى، "خاویر باردم" و "پنه لوپه کروز" هم شب خوشى نداشتند. آن دو جزو نامزدهاى بهترین بازیگران مرد و زن در نقش هاى اصلى بودند که دست خالى ماندند. اهل فن شانس زیادى براى "پنه لوپه کروز" نمى دیدند اما براى "خاویر باردم" به خاطر بازى بسیار چشمگیرش در فیلم زیباى "ریکاردو بودن" شانس بالائى در اسکار امسال پیش بینى مى کردند که او در نهایت آن را به "ویل اسمیت"، همان بازیگر سیلى زن، واگذاشت!
و ماجراى نامزدى "پنه لوپه کروز" هم شنیدنى است. او به خاطر بازى در فیلم "مادران موازى" ساخته "پدرو آلمادوار"، مطرح ترین سینماگر اسپانیائى، نامزد اسکار بهترین بازیگر زن در نقش اصلى شده بود آن هم در حالى که خود فیلم در هیچ بخشى حتى بخش سینماى بین المللى - که نام جدید بخش فیلمهاى غیرانگلیسى زبان است - نامزد نشده بود!
"مادران موازى" را شاید بتوان ناموفق ترین فیلم "پدرو آلمادوار" در دو دهه اخیر دانست؛ نه صرفا به خاطر عدم حضورش در اسکار که به خاطر عدم موفقیتش در جشنواره سینمائى "گویا" که به اسکار اسپانیا شهرت دارد. این فیلم در مراسم جوائز "گویا"ى امسال علیرغم نامزدى‌اش در هشت رشته - به خاطر سابقه درخشان کارگردان و بازیگرش - به هیچ یک از جوائز دست نیافت.
اگر تمرینات سنگین نمایش پربازیگر تازه‌ام "مارش جمهورى" این فرصت را از من نمى گرفت در مورد این فیلم که به اعتقاد من سوژه اى بسیار بدیع ولى پرداختى سخت ضعیف دارد مطلبى مستقل مى نوشتم.