مردم شریف ایران، آیتالله خامنه‌ای، و نیروهای مسلّح کشور
کشورعزیزمان لحظات خطرخیزی را می‌گذراند و دشمنان خارجی و بدخواهان داخلی جویای سوء‌استفاده از خواست‌های حق‌طلبانهٔ مردم بزرگوار ایران‌اند. زنان و جوانان ما برای احقاق حقوق مسلم شهروندی خود به اعتراض برخاسته‌اند. آنان از این‌که به بهانه‌های دینی محدودیت‌هایی نافیِ کرامت انسانی، از جمله حجاب اجباری و گشت ارشاد، علیه آنان اعمال میشود سخت به ستوه آمده‌اند. هم‌هنگام، مردم ما با مشکلات پُرشمار معیشتی، فساد فراگیر، ناکارآمدی مدیریتی، و تهدیدهای امنیتی از سوی دشمنان روبه‌رویند. در چنین وضعیتی، تداوم نظام اسلامی که برآمده از انقلاب مردم ایران بوده‌است، هر روز ناممکن‌ترمی‌نماید. امروز انقلابی را که مدّت‌هاست پیش‌بینی کرده بودم در حال وقوع است.
آقای خامنه‌ای، من سالیانی پیش هُش‌دار دادم و صریح گفتم و نوشتم که "اگر شما انقلاب نکنید، مردم انقلاب خواهند کرد." دریغ که به این مشاورت خیرخواهانه و خردپسندانه اعتنایی نشد تا این‌که کشور به وضعیت انقلاب مردم رسیده است. شاه فقید هم صدای انقلاب مردم را بسی دیر شنید، و از همین رو، هزینهٔ بزرگی را به خود و کشور تحمیل کرد. دردا که دیدگاه‌های وطن‌پرستانهٔ من در ارتباط با حل بحران با آمریکا، "دام برجام"، لزوم تقویت جامعهٔ مدنی، و نامناسب بودن حکومت دینی یک‌سره نادیده ماندند. در بیانیهٔ اخیرم در خصوص کشته شدن خانم مهسا امینی هم پیش‌نهاد دادم که حکومت شما هم‌راستا با خواست مردم ایران، بی‌درنگ حجاب اجباری را لغو و گشت ارشاد را جمع کند. بدا که باز هم این تدبیر خیرخواهانه و سنجیده ناشنیده ماند.
آقای خامنه‌ای، میدانم که هنوز درون بخشی از مردم ایران صاحب‌نفوذید. اما دریغا که با فرسایش اقتدار معنوی، برای حفظ نظام از نیروهای مسلّح کشورهزینه میشود. نگرانی امروز من این است که باز هم از نیروهای تحت فرمان شما علیه شهروندان معترض بهره گرفته شود. هم‌اکنون بخشی از این نیروها، از جمله نیروهای انتظامی، در برابر مردم ایستاده‌اند و شمار فزاینده‌ای از شهروندان جان باخته‌اند. ضایعه‌ای که به هیچ روی پذیرفته نیست. تحت هیچ شرایطی نشاید و نباید نیروهای نظامی، امنیتی، روحانی، و مذهبی کشور را علیه شهروندان ایران به خدمت گرفت.
آقای خامنه‌ای، شما رهبر جمهوری اسلامی و فرماندهٔ کلّ قوایید. نیروهای مسلح ایران هم زیر فرمان شما انجام وظیفه می‌کنند. حق شماست که این نیروها را برای دفاع از کشور، انقلاب، و امنیّت مردم بسیج کنید. اما رهبر، چه حقوقی و چه معنوی، اجازه ندارد نیروهای مسلح کشور را برای تاراندن مردم معترض ایران روانه کند. هم‌چنین حاکمان حق بهره‌گیری از روحانیان و نیروهای امنیتی و مذهبی کشور علیه شهروندان را ندارند. پاره‌آتشی را که بی‌تدبیران حاکم و دشمنان جمهوری اسلامی افروخته‌اند را درجا خاموش کنیم. امروز زمان "نرمش قهرمانانه و دلیرانه" در برابر مردم است و نه رویارویی با آنان. اکنون هنگام دل‌جویی پدرانه از جوانان ایران است و نه سرکوب ایشان. این خیزش را فرصتی برای ساختن ایرانی بهتر ببینید نه تهدیدی برای میهن و مردمان.
آقای خامنه‌ای، پیش‌نهاد می‌کنم در روزهای آینده، که مصادف با رحلت پیامبر اسلام و شهادت امامان ششم و هشتم شیعیان است، و به حرمت این ایّام، چند تدبیر راهبردی انجام دهید. در یک سخن‌رانی، و با یک "حکم حکومتی"، حجاب اجباری و گشت ارشاد را غیرقانونی اعلام کنید، و در همان خطابه، ضمن دل‌جویی از زنان و جوانان کشور و دل‌داری به خانواده‌های داغ‌دار، به نیروهای انتظامی که در برابر مردم ایستاده‌اند، فرمان دهید که به پادگان‌ها و پای‌گاه‌ها برگردند. خواهش‌مندم به مردم ایران اطمینان کنید. آنان به دشمنان ایران اجازه آسیب‌رسانی به کشورشان را نخواهند داد. آنان سینهٔ گشاده دارند و از این تدابیر شما برداشت ناصوابی نخواهند کرد. این برخورد شما بچشم مردم ایران، نه عقب‌نشینی، که رهبری حکیمانه است.
آقای خامنه‌ای، در کنار این تدبیرها، دو اقدام بس مهم و راهبردی دیگر نیز باید بی‌درنگ صورت پذیرد. از سپاهیان و ارتشیان وطن پرست و انقلابی کشور بخواهید در کنار مردم و نیروهای کارآزموده ادارهٔ اوضاع کشور را در دست گیرند. وضعیت ایران شتابان به‌سوی بی‌ثباتی ملّی، واپاشیدگی سرزمینی، و افزایش تهدیدات مرزی می‌رود. در چنین آشفته‌هنگامی، باید از نیروهای لشکری بیش‌ترین بهره را برد. و سرآخر، باید در نخستین فرصت به مردم ایران اطمینان دهید که شما خواهان ادامهٔ حکومت دینی نیستید، و این‌که به کمک وطن‌پرستان و نیروهای مسلح کشور، زمینهٔ گذار به یک نظام فرادینی را فراهم خواهید کرد. آیتالله خمینی از نظام شاهنشاهی دیرین ایران یک جمهوری اسلامی ساخت. شما اکنون فرصت داردید که از این جمهوری یک امپراتور تمدنی بسازید. اینگونه شما در تاریخ ایران به اوجی تازه خواهید رسید.
سپاهیان و ارتشیان غیور ایران، چشم‌انداز پیشاروی کشور ما سخت خطرناک است، و در چنین وضعیتی، هم‌کاری شما و مردم برای گذار از این "پیچ تاریخی" الزامی و از مهمترین وظایف و تعهدات شماست. دشمنان کشور دیری است جویای شکاف‌اندازی بی‌بازگشت میان شما و شهروندان بوده‌اند و علیه شما بسی دروغ پراکنده‌اند. متأسفانه در مواردی هم کام‌یاب بوده‌اند که شما را در تقابل با مردم ما بنشانند. امروز هم همین خائنان شما را از درآمدن به میدان مبارزه برای حفظ ایران و آزادی مردم آن بازمی‌دارند. لطفاً اعتنایی به آنان نکنید! این فرصتی تاریخی برای شماست که در کنار مردم و مورد مهر آنان قرار گیرید. مردمان ایران فرهنگی جوان‌مردانه دارند و شما همواره می‌توانید روی آنان حساب کنید.
سپاهیان و ارتشیان ایران‌بان، بیانیه‌های شما را در پشتیبانی از نیروهای انتظامی کشور خواندم. قابل انتظار است که شما از آنان حمایت کنید، امّا حمایت شما از این نیروها باید مشروط به خویشتن‌داری آنان در برابر شهروندان باشد. هشدار من هم به نیروهای انتظامی کشور این است که دست خود را بیش از این به خون زنان و جوانان ما نیالایند. واما آن‌چه مایهٔ خرسندی و امیدواری من شد، لحن بیانیه‌های راهبردی شما بود که تهی از تهدید و ارعاب، و سرشار از صلابت و اقتدار بود. آن‌چنان که می‌دانید، دیرزمانی است از عاشقان نیروهای مسلح کشور بوده‌ام و با آنانی هم که با شما دشمنی کرده‌اند، با صراحت و شجاعت مبارزه کرده‌ام. افتخار دارم که همیشه در کنار شما ایستاده‌ام. امروز نیز کماکان شما را فخر ایران‌زمین، نمایندهٔ شکوه و سرفرازی کشور، و نگه‌بان امنیت و یک‌پارچگی سرزمینی میهنمان میدانم.
سپاهیان و ارتشیان والای ایران، لطفاً مرا خیرخواه و دوست‌دار خود بدانید و به مشاورت من اعتماد کنید. امروز زمان اندیشیدن راهبردی شما، و گوش سپردن به عاقلان و وطن‌پرستان است. با نظر به همهٔ جوانب بحران کشور، بر این رأی و پیش‌نهادم که در راستای مصالح عالی ایران و ایرانیان اداره و مهار امور کشور را در دست گیرید و نگذارید ایران‌ستیزان موجب فروپاشی کشور کهنسال و تمدن‌آفرین ما شوند. روشن است که درآمدن شما به این میدان می‌باید در راستای پشتیبانیِ ازمردم ایران و فراهم‌آوری زمینه‌های شایسته برای رفع مشکلات آنان و پیش‌رفت شتاب‌ناک کشور باشد. شما نیک آگاه‌اید که زنان و جوانان ما از زندگی در محدودیت و فلاکت رنج میبرند. آنان به میدان داری شما برای امید به آینده‌ای بهتر سخت نیازمندند. آینده‌سازان ایران را باید بسرعت توانمند و امیدوار کرد.
سپاهیان و ارتشیان دلیر ایران، خاطرجمع باشید که ورود مقتدرانه و میهن‌پرستانهٔ شما در این برههٔ شکنندهٔ تاریخی مورد استقبال مردم ایران، کارآفرینان و نخبگان کشور، نیروهای سیاسی واقع‌نگر وعمل‌گرا، و فن‌سالاران میهن‌دوست خواهد بود. تشکیل یک دولت نیمه‌نظامی در هم‌راهی با نمایندگان واقعی و وطن‌پرست ایرانیان ناگزیر شده‌است. یکی از کلیدی‌ترین وظایف این "دولت گذار" به یک ایران نوین خروج رهبران دینی کشور از حکومت و تقویت جای‌گاه آنان در سپهر سیاسی، معنوی، و مدنی کشور است. این قولی بود که بنیادگذار جمهوری اسلامی به مردم ایران داده بود. در قامت پاس‌داران آن انقلاب، شما این وعده را به یاری رهبر انقلاب و روحانیان بلندپایهٔ کشور تحقّق بخشید. گذار از حکومت مذهبی در ایران بایسته و ناگزیر گشته‌است.
سپاهیان و ارتشیان رشید ایران، افتخار دارم به شما اطمینان دهم که خودم و همراهانم از شما حمایت می‌کنیم و در جهت تقویت اعتماد میان شما و مردم ایران از تمام توانمان بهره خواهیم برد. نیز اطمینان می‌دهم که با کمک شما، مشکلات روابط کشورمان با آمریکا و دیگر کشورهای رقیب یا دشمن را با حفظ کامل منافع و مصالح کشور در اسرع وقت حل کنیم و بیش‌ترین حمایت‌های ملّی و بین‌المللی را برای شما در راستای ساختن ایرانی توسعه‌یافته و مردم‌سالار بیافرینیم.
مردم شریف ایران، از جمله مخالفان وطن‌پرست جمهوری اسلامی، کشور ما لحظات خطرناکی را سپری می‌کند. زنان و جوانان ما بِحَق ناراضی و معترض‌اند و حقوق شهروندی و انسانی خود را می‌طلبند. شوربختانه، حاکمان به‌جای پاسخ‌گویی بسزا به این خواست‌های سراپا مشروع، در جهت سرکوب این اعتراضات گام برداشته، و هم‌چنان در آن راستا اقدام می‌کنند. این برخورد قهرآمیز با مردم کشور سخت ناپذیرفتنی است و ما باید با تمام توان در کنار مردم بایستیم. هم‌زمان نیز باید این اعتراض‌ها و مطالبه‌های عادلانه را هوش‌مندانه تدبیر کرد و نگذاشت که راه به بی‌راهه برند. از این منظر است که درآمدن نظامیان و نخبگان کشور به صحنه برای سامان دادن اعتراضات بسوی یک گذار سازنده و امن را حیاتی میدانم.
مردم بزرگوار ایران، نگذارید دگربار تجربهٔ تلخ گذارهای نامعقول و ویران‌گر گذشته تکرار شود، و با یک انقلاب کور، شیرازه‌های سرزمین کهنسال ما از هم بگسلد، و دوباره دهه‌ها به عقب فرولغزیم. فروپاشی و حتّا جنگ داخلی احتمال وقوع بالایی دارد و آنانی که این خطر را بدرستی در نمییابند سبب ساز فاجعه خواهند شد. به‌رغم حضور یک رهبری منسجم و قوی در انقلاب ۱۳۵۷، نتیجه‌ای که به بار آمد بسی خارج از انتظار همگان بود. این بار در نبود یک رهبر دل‌خواه اکثریت مردم، وضعیت یک انقلاب جدید و روی‌دادهای فردای آن بی‌تردید وخیم‌تر خواهد شد. واقع‌بینی و عمل‌گرایی دو رکن یک گذار ایمن به‌سوی یک ایران نوین است. امروز باید با خرد و حکمت اندیشید و نه با زور بازو. یک انقلاب نیندیشیده و لگام‌گسیخته این بار کشور ما را نابود و دشمنان ما را شاد خواهد کرد.
مردم آزاده ایران، و مخالفان وطن‌پرست جمهوری اسلامی، لطفاً از این طرح گذار به یاری نظامیان کشور حمایت کنید. من صادقانه امیدوارم که آیت الله خامنه‌ای و روحانیان عالی‌رتبهٔ کشور نیز پذیرای این طرح باشند. با ریزش مشروعیت حاکمان و نبود رهبری در میان معترضان، نیروهای نظامیان ما تنها گزینه یک گذار امن و هدایت‌شدهٔ کشور به‌سوی یک ایران نوین شده اند. میدانم که برخی از شما نگران دیکتاتوری نظامیان‌اید. اما با اندک توجه به تجربیات گذار در دیگر کشورها در این چند دهه گذشته، خواهید دید که این نگرانی اساس چندانی در جهان نوین ندارد. افزون بر آن، آن‌چه البته سخت بدتر از دیکتاتوری نظامی است، فروپاشی کشور است که به سود هیچ گروه و نیرویی نیست. بپذیریم که نه شما و نه نظام اسلامی گزینه بهتری از این طرح گذار ندارید. لطفاً از این طرح حمایت کنید تا دگربار کشورمان، این سرزمین کهن و جاویدان، فرصت بدل شدن به ایران نوین را از دست ندهد. پاینده ایران!
هوشنگ امیراحمدی، استاد ممتاز
دبیرکل سازمان آبان و هموند سامانیان
یکم مهرماه ۱۴۰۱
