عبدالستار دوشوکی - ویژه خبرنامه گویا
هماهنگی و هم سوئی عجیب و مشکوکی بین رسانه های وابسته به سپاه نظیر تسنیم و فارس از یک سو و تلویزیون ایران اینترنشنال از سوی دیگر بوجود آمده است. تلویزیون ایران اینترنشنال در طی هفته های متوالی بصورت روزانه برای رسانه های رژیم غذای تبلیغاتی فراهم می کرد. این تلویزیون که بر طبق گزارش گاردین توسط عربستان سعودی بر پا شده است و هنرش آن است که با آرد کم نان کلفت درست می کند و همواره با قاطی کردن دوغ و دوشاب و یک کلاغ و چهل کلاغ خود را همانند خاله خرسه دایه مهربانتر از مادر برای حقوق زنان ایران و دموکراسی و سکولاریسم جا می زد و شب و روز ادعا می کند که رسانه های وابسته به نهادهای امنیتی رژیم متخصص دروغ پراکنی و تفرقه افکنی هستند و نباید حرف آنها را باور کرد, اکنون با طناب همان رسانه ها وارد چاه تفرقه شده و با استناد به نوار صوتی تقطیع شده و غیر قانونی و غیر اخلاقی اطلاعات سپاه برای از میدان بدر کردن "رقیب" دست به همان عمل غیر اخلاقی و ناشایست زده است که رویه دستگاه های امنیتی جمهوری اسلامی می باشد. به باور بنده باید شهامت اخلاقی داشت و در مقابل اینگونه تخریب های غیر حرفه ای, هدفمندانه و رقت انگیز موضع گیری کرد.
نگارنده بعنوان منتقد شناخته شده بی بی سی, حمله و فحاشی بی سابقه تلویزیون ایران اینترنشنال به بی بی سی و روزنامه نگار ارشد و محترم آن خانم رعنا رحیم پور را به دلایل مستدل زیر تقبیح می کنم. زیرا بدیهی ترین اصول اخلاقی و ژورنالیستی حکم میکند که نباید از دروغهای بریده بریده و تقطیع شده برگرفته از یک مکالمه خصوصی خانوادگی که بصورت غیر اخلاقی توسط اطلاعات سپاه ضبط شده است برای تخطئه و حتی حمله زشت و غیراخلاقی و ناجوانمردانه به "رقیب" استفاده کرد. آن هم تلویزیون وابسته به یک حکومت مرتجع, عقب مانده, ضدزن و مستبد نظیر ایران اینترنشنال که شدیدا انتقاد ناپذیر است و در خانه شیشه ای "اجنبی" زندگی می کند, نباید بسوی رسانه های دیگر و خانم محترم و مقتدری مثل رعنا رحیم پور نه تنها سنگ پرتاب می کرد بلکه با بی اخلاقی مطلق هزاران مخاطب خود و سایبری های رژیم را تشویق به پرتاب سنگ و تهمت و افترا و دشنام رزیلانه بکند.
عجبا بعد از اینکه بی بی سی فارسی تمام قد از تلویزیون ایران اینترنشنال در مقابل اتهامات جمهوری اسلامی مبنی بر تروریست بودن این رسانه و یا تهدید جانی دو روزنامه نگار آن دفاع کرد و حتی بصورت بی سابقه ای چندین روزنامه نگار تلویزیون ایران اینترنشنال را در برنامه های خبری بی بی سی دعوت کرد تا همدردی خود را با آنها نشان دهد, اسفا بلافاصله دو روز بعد تلویزیون ایران اینترنشنال با تمسک به پیراهن عثمان و نوار ضبط و تقطیع شده توسط نهادهای اطلاعاتی رژیم جواب همدردی های بی بی سی را به سبک کینه شتری عربستان سعودی داد و در گزارش های متعدد از جمله لینک ١ و لینک٢ بی بی سی را "وکیل مدافع شیطان" نامید ـ آن هم بر اساس ادعای سازمان اطلاعات سپاه که ظاهرا تلویزیون ایران اینترنشنال به صورت گزینشی ادعای آن را بلادرنگ پذیرفته است. تو گویی این توپی است که سازمان اطلاعات سپاه هوشمندانه به تلویزیون ایران اینترنشنال پاس داده تا آن را به دروازه بی بی سی بنشاند.
اگرچه سردبیر بخش خبر تلویزیون ایران اینترنشنال خودش معاون وزیر ارشاد بوده و مثل بسیاری از کارمندان فعلی این تلویزیون قبلا با بی بی سی همکاری می کرده, اما حیرت آور این است که این جماعت بنابه دلایلی حرف اطلاعات سپاه را به حرف همکار سابق خود ترجیح داده اند که به باور این قلم قدری مشکوک به نظر می رسد. بخصوص اینکه بی بی سی را به دلیل وابسته بودن به دولت بریتانیا مورد تمسخر و تخطئه قرار میدهد. چنین ادعای مضحکی از جانب رسانه مورد حمایت سعودی واقعا مرغ پخته را به خنده می اندازد.
بنده بارها برای کار به عربستان سعودی سفر کرده ام و قریب به سی سال پیش برای مدتی در شهر جده عربستان زندگی کرده ام و با فرهنگ کینه توزانه و زمخت و بدوی آنها آشنا هستم که حتی فرق بین "ماشین سواری" و "شترسواری" را هم نمی دانستند. عربستان حکومتی است که روزنامه نگاران و منتقدان ملایم خود مانند جمال خاشقچی را با بیرحمی تمام قیمه قیمه می کند و یا روحانیون شیعه مثل شیخ نمر باقر النمر را به دلیل انتقاد گردن می زند. یا در یک روز بیش از هشتاد انسان را گردن میزند, حال به تمسخر گرفتن سیستم بریتانیا توسط مواجب بگیر رسانه چنین حکومتی واقعا مضحک و بی مایه و تهوع آور است.
این روزها این رسانه تحت حمایت آل سعود, نه از حُب علی که از بغض معاویه ظاهرا برای حقوق مساوی زنان و مخالفت با حجاب اجباری و مطالبه دموکراسی, کاسه داغ تر از آش شده است. همانگونه که ظاهرا داعش برای حمایت از قیام "زن زندگی آزادی" به شاهچراغ شیراز حمله کرد. با عرض معذرت باید گفت: "خر خودتی". مخصوصا برای من ء بلوچ که دهه ها شاهد کمک بی وقفه عربستان به ارتش جنایتکار پاکستان برای سرکوب و کشتار بیرحمانه مردم بلوچ در ایالت بلوچستان پاکستان بوده ام. هزاران هزار بلوچ بیگناه با کمک مالی عربستان و ارتش خبیث پاکستان ناپدید شدند و اجساد مثله شده هزاران بلوچ بعد از ناپدید شده قهری در کوه و دشت و بیابان پیدا شدند. حال عربستان برای بلوچ ایرانی اشک تمساح می ریزد و هرگز حتی کوچکترین اشاره ای به کشتار مردم بلوچ در پاکستان نکرده و نمی کند.
ویدئوهای فحاشی و مملو از توهین تلویزیون ایران اینترنشنال در اینستاگرام تا به این لحظه مجموعا بیش از سه میلیون بیننده داشته و هزاران نفر از سایبری های رژیم از این فرصت طلایی سود جسته و با نظرات مشمئز کننده و تفرقه آمیز خویش بصورت هدفمندانه ای آتش بیار معرکه بین این دو رسانه مخالف شده اند. آتشی که دود آن به چشم ملت ایران می رود و سود آن به جیب همان دستگاهی که نوار تقطیع شده خانم رعنا رحیم پور را بعنوان غذای تبلیغاتی بصورت غیر مستقیم در اختیار امثال ایران اینترنشنال قرار داد. آنچه که خانم رحیم پور گفت یک نظر شخصی و مکالمه خصوصی بود که خیلی از ماها در مکالمات خصوص خود بسیاری از "چیزها" را می گوئیم. اما آنچه که تلویزیون ایران اینترنشنال می گوید ورود به یک جنگ علنی و تمام عیار رسانه ای علیه بی بی سی به نیابت از رسانه های سپاه, و دقیقا یک بازی زشت و غیر اخلاقی عامدانه در زمین جمهوری اسلامی برای ایجاد تفرقه و فراهم آوردن پلاتفرم برای توهین وقیحانه به یک روزنامه نگار محترم زن است. این شد حمایت تلویزیون سعودی از جنبش زنان؟
وانگهی نشان دادن خانم رعنا رحیم پور با حجاب زمانی که در ایران بود, و لقب دادن آن بعنوان "حجاب ریا" توسط بخش خبری تلویزیونی که سردبیر خبر آن معاون وزیر ارشاد بوده ـ آنهم در ایام سیاه "یا روسری یا توسری" و زدن پونز به پیشانی زنان و دختران بی حجاب واقعا شرم آور است. وانگهی تا همین چند سال پیش, حتی در مناظره با خود بنده, ایشان شدیدا طرفدار شرکت در انتخابات ریاست جمهوری بودند و اصلاحات را تنها گزینه می دانستند. حال چه اتفاقی افتاد که ١٨٠ درجه چرخیده اند یا چرخانده اند, والله العالم. خنده دار تر اینکه تلویزیون ایران اینترنشنال به سبک جمهوری اسلامی انتقاد بعضا بجا و مشفقانه به خود را "حمله به خیزش انقلابی مردم" قلمداد می کند. زیرا متوهمانه خود را تنها صدای مردم می داند. وای بر ما که رسانه سعودی شده است صدای زنان و قیام ملت ایران. وای بر ما. کلام آخر اینکه به مسئولین ایران اینترنشنال نصیحت می کنم از این شیوه تفرقه افکنی, حقیرانه و نابخردانه دست بردارند. باید گفت به کجا چنین شتابان؟ بقول سعدی من آنچه شرط بلاغ است با تو میگویم تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال.
عبدالستار دوشوکی
مرکز مطالعات بلوچستان ـ لندن
لینک ١ : https://www.instagram.com/tv/Ck1Rm4PL-6Q
لینک ٢: https://www.instagram.com/p/Ck0qhxhtkZ2
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مقاله، نظر نویسنده بوده و الزاماً بازتاب دیدگاه خبرنامه گویا نیست
