کارگزاران و مریدان و طرفداران رهبرو پادشاه، رنگ و بوی رفتار و کردار آنان را بخود میگیرند. به تعبیر دیگر اخلاق و رفتار حامیان و طرفداران رهبر و پادشاه مثل یکدیگر است. مگر نه این است که بیش از چهل سال است که حکومت هر سئوال و نقدی را با حمله و داغ و درفش داده است؟!! به یاد دارم بعد از ملاقاتی که با قاسم سلیمانی داشتی در یک مصاحبه چه نظری در باره او دادی؟ یادت هست؟ گفتی سلیمانی اصلا روی زمین نیست در هواست (یا آسمان است) آری او در زمین نبود و اصلا درکی از زمینیان نداشت اگر داشت که ثروت مردم مظلوممان را به کام رهبران حماس و حزب الله و سوریان و حشد الشعبی عراق نمی‌ریخت!!! درست گفته‌اند که:
کبوتر با کبوتر باز با باز
کند همجنس با همجنس پرواز
از جنس خودشان بودی و هستی که در حد آنها پرواز می‌کنی و سیل مهاجران و هموطنان مظلوم ایران را که سالهاست رنج غربت را بدوش می‌کشند مشتی "آواره" میخوانی!! یادت هست؟ یا فراموشت شده؟.
بعد از آن تمام کنش‌هایت را تحلیل کردم! نه من بلکه همه مردم فرهیخته و با شعور و آگاه ما، میدانم بعد از بازگشت و کمی خلوت نشینی و مشاهده واکنش مردم و جوانان غیور کشورم از آنچه که در آمریکا (دشمن تو و رهبرانت!!!) که به راحتی در آنجا کنفرانس و فیلم و نمایش میگذارید! بر آن شدی تا به قول هموطنان اصفهانی ما " بر روی کارهایت ماله بکشی " و ادای مردمی بودن را در پست‌هایت درآوری! آری آن پستت که "به جای مردم مرا اعدام کنید" را هم دیدیدم! که البته بعد از گذشت ساعاتی آنرا هم حذف کردی! که لابد به حرمت روح قاسم سلیمانی که تنش در گور نلرزد چنین کردی؟!! و امروز هم دوباره افاضه‌ای از حلقومت پراکندی که " صدای من هم مانند مردم به گوش هیچ کس نرسید" " اگر میخواهد خونی بر زمین ریخته شود خون مرا بریزید خونم حلالتان"!!! پناه می‌برم به خدا، آقا پرویز! این گوی و این میدان! مگر چقدر با خیابانهای به خون آغشته جوانانمان در تهران و همه ایران فاصله داری؟ دوشادوش بچه‌های دهه هشتادی مان، همین فریاد را در کف خیابان بر سر حاکمان و سرکوبگران فرود آر که خونت حلالشان باد!! بیا نشان بده که خوی و خصلت درندگان را نداری و خونت واقعا بر دشمنانت حلال است! این فرزندان ایران و دهه هشتادی را با این رفتارهای پارادودکس نخ نما نمی‌توان فریب داد. به قول مولانا:
چون ضعیفی از خدا خواهد امان
غلغل افتد در سپاه آسمان
اینهمه ظلم و نابرابری به مردم مظلوممان در این چهل سال و اشک و آه پدران و مادران داغدیده از دهه شصت تا کنون غلغلی در آسمان افکنده است که نماد و نمود آن در فریاد و جسم و جان جوانان دهه هشتادی ما پدیدار شده و مطمئن باش که زمان اجرای سنت و نهیب الهی بر این قوم فرا رسیده است که فرمود: " و هر قومی را دوره‌ای و اجل معینی است که چون اجلشان فرا رسد لحظه‌ای پس و پیش نخواهد شد"
بیا به حرمت بچه‌های دهه هشتادی خودت باش و در واقعیت این زندگی "فیلم" بازی نکن.

داوود نمینی
از بچه‌های قدیمی جوادیه.