یکی از زنان ترنس بازداشتی که اخیرا آزاد شده و ترجیح داده است نامش فاش نشود، به «ایران‌‌ایر» می‌گوید: «بعد از بازداشت، همه ما را لخت کردند و همه لباس‌های‌مان را درآوردند. با این کار ما را تحقیر می‌کردند. وقتی متوجه شدند که ترنس هستم، رفتارشان با من بدتر هم شد. مدام به من نزدیک می‌شدند، توهین می‌کردند و فحش‌های جنسی می‌دادند. می‌خواستند با فشار از من اعتراف بگیرند که هم‌جنس‌گرا هستم و این را در پرونده‌ام ثبت کنند. چندین بازجوی مختلف مرا بازجویی کردند. همه بازجوها و حتی افرادی که ما را از سلول به اتاق بازجویی می‌بردند، مدام به بدنم دست می‌زدند. از پشت خودشان را به من می‌چسباندند و این‌گونه به من تعرض می‌کردند. یکی از ابزارهایی که برای ترساندن استفاده می‌کردند، این بود که مدام تهدید می‌کردند اگر همکاری نکنی، به تو تجاوز می‌کنیم.»

به گفته او، در روزهای بازداشت، اقلیت‌های جنسی و جنسیتی علاوه بر کتک و تعرض جنسی، فشار روانی زیادی را تحمل می‌کنند: «من را از بقیه افراد جدا کرده بودند و این موضوع شرایط را برایم بسیار دشوارتر می‌کرد.»

او شب دستگیری را این‌طور روایت می‌کند: «چند نفر از افرادی که در تظاهرات بودند و ظاهری عادی مثل دیگر مردم داشتند، حتی ظاهرشان، ظاهر معمول افراد لباس شخصی نیز نبود، ما را در کوچه‌ای گیر انداختند و شروع به حرف زدن کردند و اجازه ندادند که برویم. در این فاصله با پلیس تماس گرفتند و این‌طور توانستند ما را دستگیر کنند.»

نگرانی سازمان‌های حقوق بشری کردستان درباره افرادی است که پس از دستگیری، خبری از آن‌ها نیست. فعالان رنگین‌کمانی کردستان از دستگیری زن هم‌جنس‌گرایی خبر می‌دهند که بیش از ۴۰ روز است که هیچ‌کس خبری از او ندارد. خانواده برای یافتن این زن بسیار تلاش کرده‌اند اما راه به جایی نبرده‌ و نتوانسته‌اند او را پیدا کنند.

موضوعی که شرایط را بیشتر دشوار می‌کند، این است که به دلیل اتفاقات و وضعیت پیش‌ آمده برای برخی از اعضای جامعه رنگین‌کمانی، فضا در بین اعضای این جامعه نا‌امن و نگران‌ کننده‌ است.

خبرهای رسیده از افرادی که دستگیر شده‌اند، باعث نگرانی آن‌هایی‌ شده است که در تجمعات شرکت می‌کنند.

علاوه بر این، فشاری که نیروهای امنیتی برای همکاری به این افراد می‌آورند، جو را نا‌آرام و ناامن کرده است. هرچند خود این افراد تمایلی به همکاری با نیروهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی ندارند اما تهدید به دستگیری و آشکار کردن هویت جنسی و جنسیتی‌شان برای خانواده، فشار روانی زیادی را به آن‌ها تحمیل می‌کند؛ خانواده‌هایی که خود یکی از مشکلات بزرگ اعضای جامعه رنگین‌کمانی هستند. اخبار به قتل رسیدن برخی از اعضای جامعه رنگین‌کمانی به دست خانواده و نزدیکان پس از آشکار شدن هویت جنسی و جنسیتی آن‌ها در چند سال گذشته، شاهدی برای این موضوع هستند.