به‌نوشته تایم، از ابتدای قدرت‌گیری نظام جمهوری اسلامی، مدیریت منابع آب ایران فاجعه‌بار بوده است.

پروژه‌های سد‌سازی، حفر چاه‌های عمیق و سرمایه‌گزاری در کاشت محصولاتی که آب زیادی مصرف می‌کنند، از نمونه‌های سیاست‌های غلط و نابودگر محیط‌زیست در ایران معرفی شده است.

ناکارآمدی اقتصادی و مدیریت غلط جمهوری اسلامی، همراه با تغییرات آب‌وهوایی، به بدترین خشکسالی نیم قرن اخیر در سال ۲۰۲۱ منجر شد. خشکسالی که حتی بر اساس ارزیابی‌های نهادی امنیتی جمهوری اسلامی، می‌تواند عامل اعتراض‌های فراگیر سیاسی علیه نظام حاکم باشد.

آلودگی هوا و خشک شدن دریاچه ارومیه، از دیگر موضوع‌های زیست‌محیطی است که ظرفیت شکل‌گیری یا تشدید اعتراض‌های سیاسی علیه حاکمیت جمهوری اسلامی را دارد.

نشریه تایم به‌نقل از کاوه مدنی، پژوهشگر محیط‌زیست و منابع آب، نوشت: محیط‌زیست یک عامل وحدت‌بخش در میان مردم ایران است. به‌این معنا که وقتی یک تالاب بزرگ خشک می‌شود، همه مردم عصبانی می‌شوند درباره آن صحبت می‌کنند.

به‌گفته مدنی، محیط‌زیست مردم را گرد هم می‌‌‌آورد. به خاطر همین ویژگی‌ها است که فعالان و كنشگران محیط‌زیستی در ایران زیر فشار نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی قرار دارند.

به‌نوشته تایم، حتی اگر عوامل سرکوب جمهوری اسلامی بتوانند خیزش فعلی در ایران سرکوب کنند، انتظار می‌رود در تابستان آینده، همراه با خشکسالی‌ها و تشدید بحران آب، با موج تازه‌ای از اعتراض‌های سراسری مواجه شوند.