سخت تر و جانکاه تر از دردِ از دست دادن فرزند، دردی نیست. خمینی وخامنه ای و گَله ی مزدوران شان این درد در سرزمین ما افشاندند و کاشتند.

با داس مرگ " زیبا ترین فرزندان آفتاب و باد" درو کردند تا شاید تاریکی و سکون ماندگار کنند. خواسته اند خود و یا سایه شوم و لجن گونه شان بر سفرۀ سورعزای عزیزانمان بنشینند تا سرشارتر از لذتی بهیمی شوند، اما کورخوانده اند.

مادران و پداران داغدارنوحه و زاری و ناله و پُرسه به "مولودی" بَدَل کرده اند وبا قلبی پاره پاره و جگری سوخته به خواست فرزندان برمزارشان موسیقی پخش کرده اند، آوازخوانده اند و رقصیده اند. رنگین چشم های مهربانی و عشق وصیت کرده اند که نخواهند بخشید آن کس که در سوگ آن ها قران بخواند و نماز بگزارد.

حس می کنی جلاد غلظتّ تُف را به چهرۀ ننگین ات؟
..................
رقص پدرِ فرزین معروفی در روز تولد فرزین- فزرین از مانا نامانِ" جنبش زن، زندگی، آزادی" ست.
برگرفته از فیس بوک مسعود نقره کار
www.facebook.com/massoud.noghrehkar.1