Monday, Jan 9, 2023

صفحه نخست » نامه سرگشاده مهرداد خوانساری به رهبر جمهوری

Khonsari.jpgدر سالگرد ۱۷ دیماه ۱۳۱۴آیت الله سید علی خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی

مهرداد خوانساری

خبرنامه گویا

نامه‌ای که پیش رو دارید هشداری در این حساس‌ترین روزها است که راه منتخب شما میتواند عبوری انسانی و اخلاقی از آن ها را رقم بزند.

امروز کار بجائی رسیده که مردم دیگر نه مجذوب قول های شما هستند و نه تسلیم سرکوب و خشونت بی امان شما و اطرافیانتان.

‌بعنوان شهروندی که هرگز در صف انقلابیون سال ۵۷ نبود و بیش از ۴۲ سال در رده های بالای صف مخالفین نظام فعالیت نموده و بعنوان کسی که در شرایط کنونی دارای کوچکترین ادعا یا توهمی برای کسب مقامات عالی در کشور نیست و تنها آرزویش استقرار یک حکومت ملی و مردمی است که ضامن سعادت ایرانیان و نسل های بعدی باشد و بس، شما را مخاطب قرار می دهم و به شما هشدار می دهم که تا دیر نشده و تغییرات و تحولات لازم و اجتناب ناپذیر در کشورمان متضمن هزینه های سنگین ناشی از هرج و مرج و خدای نخواسته جنگ داخلی نگردیده است، به خود آئید و بجای اتکا به شدت عمل و سرکوب، خودتان در زمستان زندگی‌تان،‌ راه مسالمت آمیز برای تامین مطالبات بحق جوانان و مردم گرفتار و بی پناه کشورمان را انتخاب کنید.

تردید نکنید که با گذشت بیش از ۱۰۰ روز از آغاز اعتراضاتی که تحت عنوان "زن، زندگی و آزادی" نه تنها در ایران بلکه در سراسر جهان طنین انداخته است،‌ نیروهای ملی و مردمی مرکب از زنان و مردان شجاع و جوانی که فداکاری های آنها تاکنون منجر به حداقل ۵۰۰ کشته و ۲۰ هزار بازداشتی گردیده است، دیگر نمی توان سر و ته مشکلات روزافزون کنونی را با اتکا به سرکوب و کشتار بیشتر خاتمه داد.

همچنین در شرایطی که اتفاق نظر و همسوئی در مخالفت همه جانبه با شما میان بیشتر نیروهای مبارز و کنشگران سیاسی، چه در داخل و چه در خارج از کشور به میزان قابل ملاحظه ای افزایش یافته است، همزمان ریزش در میان هواداران طیف انقلابی خودتان، درصد حامیان حکومتی شما و آنهائیکه منافع شان تنها در پرتو پشتیبانی از اوضاع و احوال بی حساب و کتاب و فاسد کنونی تامین می شود،‌ به حد اقل خود رسیده است. بنابراین، پیشنهاد می کنم تا با درک واقع‌بینانه و‌شجاعانه از واقعیات آشکار و غیر قابل انکار موجود، پیشقدم شوید تا در این ایام حساس و سرنوشت ساز، بتوان از الگوی طرح آشتی ملی به سبکی که در آفریقای جنوبی توانسته بود بدون خونریزی و برادرکشی شرایط انتقال از یک سیستم حکومتی منفور به یک حکومت مردمی را امکان پذیر سازد، استفاده نمود.

اتخاذ چنین گزینه ای در واقع، فهم تفاوت سرنوشتی است که در تاریخ معاصر جهان، میان رهبرانی چون «دکلرک» در آفریقای جنوبی و «قذافی» در لیبی وجود داشت؛ گزینه‌ای که تبعاتش شامل حال تمام نزدیکانشان نیز شد و آنها را نیز شریک این سرنوشت کرد.

این یک واقعیت غیر قابل انکار است که امروز دیگر نمی توان یا عقربه زمان را به گذشته بازگرداند و یا صرفا با اتکا به داشتن توان و اراده سرکوب، تداوم و بقای حکومت از هر لحاظ غیر محبوب و ورشکسته فعلی را تضمین نمود. واقعیت دیگر اینکه در پی آنچه که در این هفته ها مشاهده شده و به زبان آمده است، امکان اینکه فرزندتان و یا شخص دیگری ، علیرغم هر ترفندی که بکار گرفته شود، قادر به اینکه بعد از خودتان در مسند قدرت دوام آورد،‌ نخواهد بود.

پس بهتر این است که خودتان پیشقدم شوید، و دستور آزادی همه بازداشتی های هفته های اخیر و دیگر زندانیان سیاسی را از بند زندان و حصر صادر کنید و همزمان تشکیل کمیته ای مرکب از شخصیت های مورد احترام که بریده از جریانات و زیاده روی های کنونی هستند را اعلام کنید تا با چهره های سیاسی و اجتماعی منتقد و شناخته شده، به منظور رسیدن به یک نقشه راه معقول و کم هزینه برای گذار مسالمت آمیز از نظام موجود به یک نظام جدید مبتنی بر اراده ملی و حاکمیت مردم، وارد مذاکره وانجام اقدامات لازم شوند.

هر نوع اقدامی در این راستا، بی شک با رویکرد مثبتی در جامعه بین المللی روبرو خواهد شد و مهمتر اینکه از تنش های موجود میان ایران و غرب خواهد کاست، آنهم در زمانی که اتهامات ناشی از گرایش و نگاه بیش از پیش دولت شما به شرق (روسیه و چین)‌ و بخصوص تبلیغات تحریک آمیز و تکان دهنده مربوط به استفاده از پهبادهای مرگبار ساخت ایران توسط ارتش روسیه در جنگ اوکراین،‌ آنهم در اوضاع و احوال کنونی که به لحاظ عدم پیشرفت مذاکرات برجام،‌ خطر درگیری نظامی میان ایران و غرب و متحدانش در منطقه به ابعاد خطرناکی کشیده شده است.

در پایان، این تاکید لازم است که دیگر جای تردیدی باقی نمانده است که حکومت شما امروز دیگر دارای توانائی احیای مشروعیت قبلی اش را نه در انظار مردم ایران و نه در عرصه بین المللی دارد. به این ترتیب، بازگشت به شرایط حاکم در ایران قبل از آغاز اعتراضات اخیر به هیچ وجه میسر نخواهد بود. قدرت سیاسی در فردای ایران متعلق به مردم و اراده آنها در تعیین رهبرانشان خواهد بود.

شما می توانید با درک این واقعیت هزینه این انتقال اجتناب ناپذیر را به صورت مسالمت آمیزی به حداقل آن برسانید و یا با پر رنگ تر کردن مرزهای میان خود و توده ها،‌ این رویاروئی را تا انتها - علیرغم آگاهی به پیامدهای مرگبار آن برای خود و هوادارانتان و اینکه سرانجام، این مردم ایران هستند که برنده نهائی این درگیری خواهند بود،‌ دنبال کنید.

بر سر این دوراهی تاریخی، رسیدن به تصمیمی اخلاقی و انسانی و برابر با مصلحت و منافع همه ایرانیان را برای‌تان آرزو میکنم.

«زن،‌زندگی ، آزادی»

مهرداد خوانساری

۱۷ دیماه ۱۴۰۱



Copyright© 1998 - 2024 Gooya.com - سردبیر خبرنامه: [email protected] تبلیغات: [email protected] Cookie Policy