شاهزاده رضا پهلوی در حال حاضر اصلی‌ترین رهبر و نماد این جریان ملی‌گرا است و هر روز بر قدرت، نفوذ و محبوبیت او در جامعه ایران افزوده می‌شود. گرایش رو به گسترش مردم ایران به هویت ملی و بازسازی و بازنمایی دورانی که حالا به آن افتخار می‌کنند و آن را ازدست‌رفته می‌بینند، به رقیبی جدی در برابر هویت مذهبی تبدیل شده که روحانیون شیعه حاکم بر ایران آن را نمایندگی می‌کنند و ترویجش می‌دهند.

مردم ایران از این هویت مذهبی که برآمده از سنت و آموزه‌های سفت و سخت دینی است و با ارزش‌های نوین جهانی در تضاد کامل است، روز‌به‌روز بیشتر فاصله می‌گیرند و با دو هویت ملی و جهانی پیوند بیشتری پیدا می‌کنند. این امر با نگرانی عمیق مقام‌های جمهوری اسلامی همراه شده است.

علی خامنه‌ای از سال‌ها پیش، از یک سو این گرایش روزافزون به هویت ملی و بازگشت به دوران پهلوی را «ارتجاع» می‌داند و از سوی دیگر، تلاش می‌‌کند این جریان را به نام «ایران»، «ایرانی» و «ملی‌گرایی» بیش از گذشته به خدمت نظام ایدئولوژیک خود در آورد.

راهبرد اتهام‌زنی به مردم مخالف جمهوری اسلامی به عنوان «تجزیه‌طلب» از محوری‌ترین راهکارهای نظام به منظور تحریک مردم ایران برای فاصله گرفتن از اعتراض‌ها و جریان قدرتمند خواستار عبور از کلیت نظام مستقر است. این سیاست در بطن خود قصد دارد با بزرگ‌نمایی «تجزیه‌طلبی» و متهم کردن معترضان به تلاش برای فروپاشی مرز‌های سرزمینی ایران، مردم را نگران ایران پس از جمهوری اسلامی کند.

در این میان، شاهزاده رضا پهلوی به مهم‌ترین نماد همبستگی ملی و انسجام سرزمینی جریان مخالف جمهوری اسلامی تبدیل شده و حالا علی خامنه‌ای تمام تلاش خود را به کار گرفته تا به هر شکل که شده است، این جریان ملی‌گرا را مصادره و پشتیبان نظام جمهوری اسلامی معرفی کند.

اتاق فکری که این راهبرد را به خامنه‌ای ارائه کرده است، امید دارد با این سیاست شکست‌خورده و ناکام بتواند در درجه نخست شاهزاده رضا پهلوی را از میدان به در کند و در مرحله بعد، این جریان قدرتمند را به نفع هویت مذهبی و نظام ایدئولوژیک مستقر مصادره کند.