-سرنوشت انقلاب ۱۴۰۱چه خواهد بود؟
-آن چه در ۱۴۰۱ اتفاق افتاد، انقلاب نبود، اعتراض بود. رویدادهایی مثل انقلاب فرانسه، انقلاب روسیه، انقلاب ایران، که منتهی به براندازی حکومت های پیشین و استقرار حکومت جدید می شود، انقلاب نامیده می شود.
-حکومت اسلامی چگونه سرنگون خواهد شد؟
-مطابق قانون کهنه و نو، این حکومت زمانی که قدرت بازسازی و اداره ی خود را نداشته باشد، و اکثریت مردم «واقعا» خواهان جایگزین شدن حکومت نو باشند، این حکومت مثل «تمام» حکومت های جهان جای خود را به حکومت نو خواهد داد.
-با انقلاب یا خود به خود؟
-یک حکومت، به دو صورت «سرنگون» می شود:
با براندازی
با فروپاشی.
با بر اندازی، باید انقلاب صورت بگیرد و حکومت به «خواست و اراده»ی مردم و برنامه ریزی مشخص قبلی سرنگون شود.
با فروپاشی، حکومت از درون فرو خواهد ریخت و خواست و اراده ای برای فرو ریختن آن وجود نخواهد داشت. اتفاقاتی هم که در انتهای عمر حکومت مستقر می افتد، اگر چه شبیه به انقلاب خواهد بود، اما انقلاب برنامه ریزی شده مردم نیست.
-آیا خواست اکثریت مردم و گروه های سیاسی برای بر انداختن حکومت به تنهایی باعث سقوط آن می شود؟
-خیر. حکومت هم باید توانایی و میل به ماندن را از دست بدهد.
-نقش گروه ها و شخصیت های سیاسی در بر انداختن حکومت چیست؟ آیا این گروه ها می توانند انقلاب «ایجاد» کنند؟
-خیر. ماشین جامعه بسیار عظیم و سنگین است و به سختی به حرکت در می آید اما قدرت مهیب و باور نکردنی دارد. این ماشین باید در اثر فراهم آمدن شرایط خاص که عوامل بسیار متعددی دارد، به راه بیفتد و هیچ گروه و حتی به هم پیوستن تمام گروه ها با هم مثلا در یک جبهه، نمی تواند انقلاب به راه بیندازد.
-آیا شدت یافتن فقر و فلاکت مردم به تنهایی می تواند موجب وقوع انقلاب شود؟
-خیر. بالاترین میزان فقر و فلاکت هم به تنهایی نمی تواند موجب وقوع انقلاب شود. این که می گویند در چنین شرایطی مردم چیزی برای از دست دادن نخواهند داشت غلط است. مردم نمی خواهند زندگی خودشان و وابستگان شان را حتی در بدترین شرایط زندگی از دست بدهند.
-پس نقش گروه ها و شخصیت ها در سرنگون کردن حکومت چه خواهد بود؟
-گروه ها و شخصیت ها ابتدا باید، هدف از بر انداختن حکومت فعلی را «به دقت» و «صراحت» مشخص کنند و دقیقا بگویند که به جای حکومت فعلی، چه حکومتی با چه برنامه هایی می خواهند. وقتی ماشین جامعه به راه افتاد، بر اساس این هدف، و برنامه هایی که متناسب با قدرت و ضعف حکومت از پیش تعیین کرده اند، ماشین جامعه را برای رسیدن به آن هدف «هدایت» کنند.
-هدایت به چه صورتی خواهد بود؟
-ما سه دوره در تغییرات اساسی سیاسی کشور خواهیم داشت:
دوره ی جنگ با حکومت مستقر
دوره ی بعد از سقوط حکومت مستقر
دوره ی ساختن حکومت جدید
در دوره ی جنگ، ما نیاز به رهبر و مدیرانی تحت نظارت رهبر داریم که اهل جنگ باشند و برنامه ریزی جنگی کنند.
در دوره ی بعد از سقوط، ما نیاز به رهبر و مدیرانی داریم که با پس ماندگان حکومت پیشین از یک طرف، و مخالفان و دشمنان حکومت جدید و برنامه هایش همزمان مقابله کنند.
در دوره ی ساختن حکومت جدید هم نیاز به رهبر و مدیرانی خواهد بود که اهدافی را که قبلا در برنامه هایشان مطرح کرده اند دنبال کنند.
مهم دانستن تفاوت ماهوی در هدایت جامعه در هر یک از این سه دوره است مثلا در دوره ی اول به شکل دوره ی سوم عمل کردن عین جهالت است. در جاده ی کوهستانی مانند اتوبان راندن نشان حماقت است.
-نقش اتحاد گروه ها چیست؟
-چیزی که در وقوع انقلاب و هدایت آن کلا اهمیتی «ندارد»، اتحاد میان گروه هاست.
اتحاد گروه ها زمانی اهمیت می یابد که آن ها نماینده قشر عظیمی از جامعه باشند که در گروه های پنج شش نفره ی ما حتی یک گروه هم چنین نمایندگی یی ندارد.
شرایط در هم پیچیده ی اجتماعی که برای بر انداختن حکومت فراهم شود، مردم خود به خود با هم خواهند بود و اتحاد طبیعی برقرار خواهد شد و کسی از دیگری در خیابان در مورد افکار سیاسی او نخواهد پرسید.
این گروه های مخالف هستند که به خاطر داشتن هدف، و برنامه ی خاص خودشان، دارای اختلاف طبیعی هستند و هرگز نخواهند توانست به شکل واقعی با یکدیگر متحد شوند و این امری طبیعی ست. متحد شدن شان هم اثری بر جامعه میلیونی نخواهد داشت.
-نقش رویدادهای خاص در وقوع انقلاب چیست؟
-رویدادهای خاص به تنهایی نمی توانند جامعه را به طرف انقلاب سوق دهند. وقتی جامعه آماده ی مشتعل شدن است، رویداد خاص حکم جرقه ای را دارد که این اشتعال را انجام می دهد. این رویداد می تواند به طرز باور نکردنی، ساده و بی اهمیت باشد. اساس،،، آماده ی اشتعال بودن جامعه است که به صدها عامل در صدها شکل و ترکیب بستگی دارد....
ادامه دارد....
