از نزدیک به ۲۰۰ کشور جهان و ۵۰ کشور دارای اکثریتِ‌ مسلمان رعایت حجاب شرعی تنها در امارت اسلامی افغانستان و جمهوری اسلامی ایران برای تمامی زنان الزامی است و در صورت عدم رعایت برای آن مجازات تعیین شده است.

مسلمانانی که در این دو کشور با اجبار حجاب شرعی مواجه‌اند، تنها ۷٫۸% از کل مسلمانان جهان را به خود اختصاص می‌دهند و ۹۲٫۲% از مسلمانان جهان با چنین قانونی سر و کار ندارند.

به عبارت دیگر، قانون الزام حجاب شرعی برای همگان نه تنها در کل دنیا بلکه در میان مسلمانان نیز در اقلیت محض قرار دارد و از پایگاه اجتماعی بسیار ضعیفی برخوردار است.

تدوین قوانین و مقررات پی در پی حجاب در ایران هیچ‌گاه به اهداف خود نرسیده، بلکه خسارات زیادی را بر پیکر جامعه ایران وارد کرده است.

بررسی سابقه تعدیل اسلامی‌سازی در قانون‌ گذاری در جمهوری اسلامی نشان می‌دهد الزام زنان ایرانی به رعایت حجاب از استناد به احکام شرعی عبور کرده و به فصل جدیدی تحت عنوان قانون‌گذاری‌های هویت‌محور رسیده است.

آیا زمان آن نرسیده که قانونی که در جهان اسلام جایگاهی ندارد و اجرای آن با تهدید عمومی و ترساندن مردم از فناوری‌های پیشرفته و ابزارهای هوشمند همراه شده مورد بازبینی واقع شود؟