به‌گفته او، بررسی‌های سیستماتیک قبلی هیچ تأثیری را از طریق ویتامین D2 بر کاهش مرگ‌و‌میر ناشی از سرطان نشان نداد، اما تأثیر ویتامین D3 بر مرگ‌و‌میر ناشی از سرطان مشخص بود.

برای این مطالعه، محققان داده‌ها و یافته‌های ۱۴ مطالعه را تجزیه‌و‌تحلیل کردند. تیم تحقیقاتی دریافتند مرگ‌و‌میر ناشی از سرطان در شرکت‌کنندگانی که روزانه ویتامین D3 مصرف کردند، ۱۲ درصد کاهش یافت.

علاوه‌ بر ‌این، دکتر شوتکر و تیمش دریافتند که افراد ۷۰ ساله و بالاتر که روزانه ویتامین D3 مصرف می‌کنند بیشترین سود را از این درمان می‌برند. این فواید همچنین در افرادی که قبل از تشخیص سرطان، مصرف روزانه ویتامین D را به‌صورت پیشگیرانه شروع کرده‌اند، دیده شده است.

به‌گفته دکتر شوتکر، از آنجایی که خطر ابتلا به سرطان از سن ۵۰ سالگی به بعد شروع به افزایش می‌کند، او شخصاً از ۵۰ سالگی به بعد بیماران را از نظر دریافت مکمل ویتامین D بررسی می‌کند.

ویتامین D یک ویتامین ضروری برای سلامت استخوان‌ها، اطمینان از عملکرد صحیح سیستم ایمنی، کاهش التهاب و رشد طبیعی و عملکرد صحیح عضلات است.

یک فرد به‌طور معمول ویتامین D را یا از خوردن غذاهای سرشار از ویتامین D، مکمل‌ها یا از قرارگرفتن در معرض خورشید به‌دست می‌آورد.

غذاهایی که به‌طور طبیعی سرشار از ویتامین D هستند عبارتند از:

انواع خاصی از غذاهای دریایی از جمله ماهی قزل‌آلا و کنسرو ماهی تن، زرده تخم‌مرغ، جگر گاو، آبمیوه‌ها، لبنیات و محصولات غنی‌شده با ویتامین D.

دو نوع اصلی ویتامین D وجود دارد:

ویتامین D2 بیشتر در غذاها و مکمل‌های گیاهی یافت می‌شود.

ویتامین D3 عمدتاً از طریق قرار‌گرفتن در معرض نور خورشید و خوردن برخی غذاهای حاوی گوشت به‌دست می‌آید.

در‌ حال ‌حاضر، متوسط مصرف روزانه توصیه‌شده ویتامین D برای اکثر افراد بین ۴۰۰ تا ۸۰۰ واحد بین‌المللی (۱۰ تا ۲۰ میکروگرم) است.

رشد چربی در اطراف عضلات؛ قاتل خاموش بزرگسالان

به‌خوبی شناخته شده است که تجمع چربی در شکم ناسالم است، اما یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که شکل موذیانه‌تری از چربی وجود دارد که می تواند حتی خطر مرگ را افزایش دهد.

به‌نوشته نشریه پزشکی Web MD و براساس یافته‌های یک مطالعه منتشرشده در مجله Radiology، به‌نظر می‌رسد چربی‌هایی که به ماهیچه‌های شما نفوذ می‌کنند، خطر مرگ را به‌طور چشمگیری افزایش می‌دهند.

در طول این مطالعه، محققان مشکلاتی مانند حملات قلبی، سکته مغزی و آنوریسم را در طی یک دوره پیگیری حدود ۹ ساله پیگیری کردند.

از نزدیک به ۹ هزار بزرگسال سالم در این مطالعه، ۵۰۷ نفر در طول دوره پیگیری جان خود را از دست دادند و میوستئاتوز در ۵۵ درصد از افرادی که فوت کردند وجود داشت.

محققان دریافتند عضله چرب؛ وضعیتی به‌نام میوستئاتوز، با افزایش ۱۵.۵ درصدی در خطر مرگ در بزرگسالان سالم مرتبط است. این عارضه در واقع می‌تواند به‌اندازه دیابت نوع ۲ و سیگار خطر مرگ را افزایش دهد.

به‌گفته دانشمندان دانشکده پزشکی و بهداشت عمومی دانشگاه ویسکانسین در مقایسه با چربی عضلات، به نظر می‌رسد چاقی خطر مرگ افراد را تنها ۷.۶ درصد افزایش می‌دهد، بیماری کبد چرب این خطر را تا ۸.۵ درصد و تحلیل‌رفتن عضلات آن را تا ۹.۷ درصد افزایش می‌دهد.

به‌گفته محققان، میوستئاتوز توسط پزشکان اغلب نادیده گرفته می‌شود و اکثر آنها برای تخمین چربی بدن بر شاخص توده بدنی (BMI) تکیه می‌کنند.

محققان گفتند، BMI نمی‌تواند نمایش دقیقی از ترکیب بدن ارائه کند، زیرا افراد با BMI در محدوده سالم و حتی افراد لاغر می‌توانند مقادیری از چربی اضافی در عضلات داشته باشند.

اما رمز ‌و‌راز چربی ماهیچه‌ای. انباشته‌شدن چربی در عضلات با افزایش سن و با آتروفی عضلات افزایش می‌یابد، هرچند دلیل این اتفاق به‌درستی مشخص نیست، اما کارشناسان می‌گویند ژنتیک ممکن است تا حدی آن را توضیح دهد. مطالعات قبلی نشان داده بود که سطوح بالای نفوذ چربی داخل عضلانی خطر نارسایی قلبی را افزایش می‌دهد.

با‌این‌حال مطالعات نشان می‌دهد که ورزش می‌تواند به کاهش چربی عضلانی در بین افرادی‌که در معرض خطر چاق‌شدن هستند، کمک کند.