بعد از توضیحات سرکار خانم وزیر اطلاعات اسراییل خطاب به ۳۲ نماینده مجلس اسراییل که خواهان تجزیه ایران و حمایت از جمهوری آذربایجانِ الهام علی یف بودند، ۲۵ نفر از این نمایندگان با توضیح این که متوجه موضوع تجزیه نبوده اند امضای شان را پس گرفتند، یک نفر دیگر احتمالا امروز و فردا امضای اش را پس خواهد گرفت، و شش نفر باقی مانده به خاطر لجاجت با دولت نتانیاهو و مخالف بودن با آن بر سر امضای شان مانده اند و خواهند ماند.
تا اینجای کار خوشبختانه، موضوع -دستکم برای من- فیصله یافته است و ما این پس گرفتن امضاها را به فال نیک می گیریم.
یک توضیح کوتاه هم برای آینده،،، حضور شخصیت های سیاسی جهان، که هنوز به میزان تعصب ایرانیان نسبت به «تمامیت ارضی» کشورشان آگاهی ندارند عرض می کنم و آن این که به قول شاهزاده رضا پهلوی، «کشور ایران» معبد ماست و ما خواهان بیرون آوردن آن از چنگال آخوندهایی هستیم که ۴۴ سال تمام این معبد را برای چپاول ثروت به نفع خود و اسلام شخم زده اند و رو به نابودی برده اند. بعد از رهایی این معبد مقدس، ما ایرانیان باید تلاش کنیم این معبد را بازسازی کنیم که خواهیم کرد.
بر سر این معبد و حتی خشت کوچکی از آن نه تنها معامله ای با کسی نداریم، بلکه حتی گفت و گو بر سر این خشت را جایز نمی دانیم و در مورد این اصل اساسی ملی و غیر قابل تغییر، با هیچ کس، حتی به اندازه ی توضیح موضوع بحث نداریم.
در طول تاریخ، از سرزمین ایران، بسیار کَنده اند و برده اند و نصیب خود ساخته اند ولی دیگر اجازه نخواهیم داد میلی متری از این سرزمین کم شود.
مبارزه ی جانانه با عراقی هایی که خواهان دست اندازی به این سرزمین بودند، در دورانی که همزمان از طرف داخل، آخوندها مشغول زدن و بستن و کشتن ایرانی ها بودند، یکی از دشوار ترین مراحل تاریخ ایران بود که ایران دوستان و مردم دوستان باید در آن واحد با دو طرف داخلی و خارجی مبارزه می کردند که کردند و هم ایران را از تعرض عراقی ها نجات دادند و هم از مبارزه با حکومت نکبت و عوامل آن حتی در جبهه های جنگ چیزی کم نگذاشتند.
امیدواریم کشورهای خارجی، اهمیت این موضوع را دریابند و تصور نکنند که با سوءاستفاده از موقعیت به وجود آمده در اثر مبارزه ی مردم با حکومت مستقر فعلی می توانند این تقدس را رنگ باخته فرض کنند و خواهان منافع ی که با منافع ملی ما در تضاد است باشند.
سخنرانی مسیح علینژاد در مراسم سازمان ملل
