بی‌تفاوتی در قبال رنج دیگران
سخنرانی ايلی ويزل، ترجمه توانا
مفهوم «گناه» میان باورمندان مذهبی مفهومی برجسته است. شهروندان مذهبی همیشه مراقب هستند مرتکب گناه نشوند. اما یکی از بازماندگان هولوکاست در یکی از دیدگاه‌های خود این مفهوم را از چارچوب مذهبی آن بیرون می‌کشد و می‌گوید آنچه بزرگترین گناه است، بی‌تفاوتی در قبال ظلم و ستم و رنج دیگران است.
ایلی ويزل از بازماندگان هولوکاست، نويسنده، استاد دانشگاه، فعال سیاسی و برنده جايزه نوبل است. او در رومانی متولد شده است و نازی‌ها او را به اردوگاه‌های کار فرستادند. او در کتاب «شب» تجربه خود از وقایع هولناک اردوگاه‌های کار را روایت کرده است.
ویزل در سخنرانی‌اش در کاخ سفید در سال ۱۹۹۹ با عنوان «مخاطرات بی‌تفاوتی» گفت: «بی‌تفاوتی هميشه دوست دشمن است، چون به تجاوزگر سود می‌رساند» و تاکید کرد تجربیات او، وی را به این درک رسانده است که: «خاموش و بی‌تفاوت ماندن بزرگترین گناه است».
این درک عمیق از لزوم کمک به دیگران و عدم سکوت در قبال رنج دیگران برای ما ایرانیان که تمامیت‌خواهی را از نوع مذهبی آن تجربه می‌کنیم اهمیت ویژه‌ای دارد.
آیا تاکنون به این فکر کرده‌ایم که به رنج اقلیت‌های مذهبی در ایران، رنج دین‌ناباوران و خداناباوران اهمیت داده‌ایم یا خیر؟ یا اینکه در قبال ستمی که بر آنان می‌رود، بی‌تفاوت بوده‌ایم؟
