در چند هفته گذشته در سازمان ملل متحد در رابطه با ایران ( جمهوری اسلامی ) برغم تمامی نقض حقوق بشر و اعتراض ها، کشتارها و اعدام های بی وقفه، پُست ها و امکاناتی را در اختیار جمهوری اسلامی قرار داده اند:
۱ ایران از سوی رییس شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد به ریاست «مجمع اجتماعی شورای حقوق بشر» منصوب شده است.
۱.۱ رییس شورای حقوق بشر فراموش کرده است که جمهوری اسلامی به دلیل نقض فاحش و مستمر حقوق بشر گزارشگر ویژه دارد که تا کنون هم جمهوری اسلامی اجازه ورود به این گزارشگر را نداده است.
۱.۲ رییس فعلی شورای حقوق بشر فراموش کرده است که در ۲۴ نوامبر ۲۰۲۲ نشست اضطراری در مورد نقض حقوق بشر در ایران به دست آمران و عاملان جمهوری اسلامی تشکیل داده شده بود که با بالاترین رای جمهوری اسلامی محکوم شد و کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل در مورد سرکوب معترضان در ایران آغاز به کار کرده است.
۱.۳ شورای حقوق بشر فراموش کرده است که در ۱۴ دسامبر ۲۰۲۲ در اقدامی بی سابقه و با رای اکثریت جمهوری اسلامی از کمیسیون مقام زن در سازمان ملل متحد اخراج شد.
۲ ایران ( جمهوری اسلامی ) به عنوان نایب رئیس «مجمع عمومی» در هفتاد و هشتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد انتخاب شده است!
۲.۱ ریاست هفتاد و هشتمین دوره مجمع عمومی با کشور ترینیداد و توباگو می باشد.
۲.۲ تعدادی از ۲۱ معاون و نایب رییس هفتاد و هشتمین نشست عبارتند از: کنگو- گامبیا- مراکش- سنگال- ازبکستان- سریلانکا و...،
۲.۳ سرنوشت سازمان ملل و ۱۹۳ کشور عضو در این نشست چه خواهد بود را باید در انتظار باشیم.
۳ ایران (جمهوری اسلامی) در سازمان ملل متحد به سمت گزارشگر «کمیته خلع سلاح و عدم اشاعه» مجمع عمومی و عضو هیئت رئیسه این کمیته انتخاب شده است!
۳.۱ مجمع عمومی سازمان ملل متحد فراموش کرده است که پهبادهای جمهوری اسلامی برای مردم اوکراین جهنم را به واقعیت تبدیل کرده است.
۳.۲ مجمع عمومی سازمان ملل متحد فراموش کرده است که جمهوری اسلامی چگونه با سلاح های مختلف ومرگبار منطقه و جامعه جهانی را همواره مورد تهدید دارد.
۳.۳ مجمع عمومی سازمان ملل متحد فراموش کرده است که با بالاترین رای و اکثریت آرا پارلمان اروپا سپاه پاسداران جمهوری اسلامی را اُرگانی تروریستی اعلام کرده است.
۳.۴ مجمع عمومی سازمان ملل متحد فراموش کرده است که اوکراین هم سپاه پاسداران جمهوری اسلامی را اُرگانی تروریستی اعلام کرده است.
۴ سازمان ملل متحد در ایران برای یک برنامه ۵ ساله در رابطه با چارچوب همکاری توسعه پایدار سازمان ملل متحد (UNSDCF) با جمهوری اسلامی قرارداد بسته است که اهم آن عبارتند از:
• مدیریت بهداشت عمومی
• تاب‌آوری اجتماعی - اقتصادی
• حفظ محیط زیست، مدیریت یکپارچه منابع طبیعی و پاسخ‌گویی به تغییرات اقلیمی
• کاهش و مدیریت بلایای طبیعی
• کنترل مواد مخدر
تصور نمی کنم نیازی باشد که در موارد پنج گانه بالا و سابقه و عملکرد جمهوری اسلامی توضیح بیشتری داده شود.
تصور میکنید بنیانگذاران سازمان ملل متحد، امروز، چه تصویری از نهالی که کاشته اند دارند؟
در رابطه با طنز تلخ این انتصابات و با توجه به اینکه سازمان ملل متحد باید رهبری و داور تمامی کشورهای جهان باشد ما ایرانی ها شعار طنز آلودی داریم که می گوییم «داور پول گرفته؟» که البته در این مورد بطور قطع صادق نخواهد بود ولی باید بدنبال منافع سازمان ملل متحد در چنین تصمیم هایی باشیم.
در رابطه با مسائل فوق یک سوال بسیار مهم و اساسی وجود دارد، و آن اینست که «ما» - اپوزیسیون - کجا هستیم؟
آیا همچنان به دنبال تشکیل شورائی جدید و منشوری که ... هستیم؟
فراموش نکنیم هیچ کدام از ابر قدرت ها و بازیگران بین المللی و منطقه ای مانند عربستان و اسرائیل ...، از منافع خودشان برای منافع ملی ما چشم پوشی نکرده و نخواهند کرد و ما را که امید به آنها بسته ایم تنها مورد استفاده خود قرار خواهند داد.
کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من
ایران فرزندانش را صدا کرده است پاسخگویش باشیم.
حسین لاجوردی
یادهایم را گم کرده‌ام! امیر کراب
