بیژن اشتری

حتما خبر را شنیده‌اید. آمریکا هزاران تفنگدار دریایی خود را روانه خلیج فارس کرده است. ظاهراً به بهانه محافظت از نفتکش‌ها و کشتی‌های تجاری کشورهای عربی در برابر حملات احتمالی نیروهای جمهوری اسلامی.‌ قضیه به نظرم جدی‌تر از این حرف‌هاست.این حرکت در واقع مقدمه‌ای است بر یک برنامه بزرگ‌تر برای مهار جمهوری اسلامی در لحظه موعود. اگر نگاهی به اوضاع منطقه بکنید پی می‌برید که تحولات بنیادینی در راه است. اسرائیل و عربستان در آستانه رسیدن به یک توافقند و ظاهراً آمریکا پذیرفته است که پیمانی شبیه ناتو با کشورهای عربی برای محافظت از امنیت و تمامیت ارضی آن‌ها منعقد کند.

در این پیمان دشمن اصلی جمهوری اسلامی است و بند اصلی پیمان هم آمریکا را ملزم و متعهد می‌کند که در صورت حمله جمهوری اسلامی به هر کشور عضو پیمان، به طرفداری از این کشور وارد درگیری نظامی با جمهوری اسلامی شود. حالا سوال اینجاست که آیا آمریکا واقعا آمادگی ورود به جنگ نظامی با جمهوری اسلامی را دارد یا خیر؟ پاسخ به این پرسش در گروی تحلیل‌های دولت آمریکا از شرایط جاری است. جنگ‌هایی که آمریکا تاکنون کرده یا از نوع «انتخابی» بوده یا از نوع«ضروری». جنگ‌های نوع اول جنگ‌هایی‌ست که آمریکا انتخاب دیگری جز جنگ هم داشته، اما جنگ را انتخاب کرده است. مثل جنگ ویتنام، جنگ دوم خلیج فارس و جنگ افغانستان. اما جنگ‌های ضروری جنگ‌هایی بوده که آمریکا هیچ انتخابی جز جنگ نداشته و به اصطلاح جنگ ضرورت داشته است، مثل جنگ جهانی دوم، جنگ کره و جنگ اول خلیج فارس.