چه خردگرا و پراگماتیک بهاره هدایت مینویسد که "بسیار محتاطانه از مدل‌های تجربه شده، محقق، پایدار، و موفقِ موجود در جهانِ امروز الگوبرداری کنیم... ". البته پروژۀ "ایران در حرکت" کپی یک به یک از الگوی فرانسوی آن نیست، زیرا مانند آن به ایجاد حزبی منتهی نمیشود. این حرکت هیچگونه جهت گیری، مرامنامه، منشور، پرچم و سمبل بخصوصی نخواهد داشت بجز نام ایران که بمیهن و ملیت ما مربوط است. به جریان "ایران در حرکت"، هر ایرانی از هر حزب، گروه، قشر یا طیفی میتواند بپیوندد بدون اینکه از گروه خود خارج شود یا آرمانهای ایدئولوژیک خود را ترک نماید. هر لحظه هم میتواند از آن خارج شود. در حقیقت این جریان یک لیست انتخاباتی است و بجز شرایط انتخاباتی متعارف در دنیا مانند ملیت و سنّ بالای ۱۸ سال، هم برای انتخاب کنندگان و هم برای انتخاب شوندگان، هیچگونه خط قرمزی ندارد، وهیچ معنی دیگری در آن مستتر نیست. بنابراین اگر ما یک فرمِ درخواستِ (اپلیکیشنِ) دیجیتال برای شرکت در انتخابات با حافظۀ چند میلیون رکوردی بنام "ایران در حرکت" از طریق یک نرم افزار تولید کنیم، میتوانیم به جمیع ملتِ واجد شرایط ایرانی، این امکان را بدهیم که آن فرم را برای شرکت در انتخابات پر کنند. حال ممکن است برای افرادی این سوال پیش آید که چگونه ممکن است مبارزان ایرانی در کنار کسانی در یک جریان قرار گیرند که دستشان بخون مردم اغشته است. پاسخ آن ساده است. چون آنها هم ایرانی هستند و حق رای دارند. در یک سیستم سیاسی دموکراتیک گزینش خودی و کنار گذاشتن غیرخودی جائی ندارد و بوی استبداد میدهد. باید احساسات را کنار گذاشت و خرد مبنا و عملگرا پیش رفت. اصل تساوی شهروندان در مقابل قانون همه جا و برای فرد فرد ایرانیان نیز صادق خواهد بود و این ما هستیم که باید ساختار فکری خود را که متأثر از استبداد حاکم است، تغییر دهیم.

خانم بنیادی گرامی، در اینجاست که نقش شما در این مقطع زمانی، جلوه گر میشود. زیرا شما میتوانید با پلتفرم خود از جریان "ایران در حرکت" حمایت کنید. بدین معنی که مقرر نمایید در وبسایتتان۳) بخش جدیدی تعبیه شود بنام "ایران در حرکت". هر ایرانی، چه در داخل و چه در خارج از کشور، با کلیک روی این بخش از سایت شما، فرم درخواست برای شرکت در انتخابات را می‌یابد و در صورت تمایل آنرا پر میکند. این فرم که بصورت یک رکورد در حافظۀ بانک نرم افزار "ایران در حرکت" ضبط میشود، بهتر است بزبان فارسی و انگلیسی بوده و شامل این فیلد‌ها باشد: شمارۀ ردیف که شمارۀ فرد متقاضی هم خواهد بود و از طرف نرم افزار بطور خودکار داده میشود و قابل تغییر هم نیست. اسم و اسم خانوادگی، اسم مستعار، محل اقامت، ملیت، تاریخ تولد، شمارۀ شناسنامه (کارت ملی، گذرنامه یا سندی شبیه آن) و ملاحظات در مورد کسانیکه مایل به کاندید شدن در یکی از نهادها هستند.

در اینجا ممکن است عده‌ای سر تکان دهند و فکر کنند تحت این شرایط هیچ ایرانی حاضر نیست در این جریان شرکت کند. باین هموطنان باید بگویم که اگر از قشر خاکستری ایرانیان کسی مایل نباشد با دادن مشخصات خود از طُرُق مخفی به منبعی مطمئن، یکهزارم ریسک زنان و جوانانی را بنماید که بخیابان میروند و اعضای بدن و حتی جان خود را بخطر میاندازند، در زندانها شکنجه میشوند، اعتصاب غذا میکنند و یا بیگناه اعدام میشوند، این فرد شایستگی تعیین سرنوشت ملت و مملکت را ندارد و مستحق همان رژیمی است که بر او مسلط است.

خانم بنیادی گرامی، در این لیست "ایران در حرکت" که امیدوارم شما دستور تعبیۀ آنرا در وبسایت خودتان بدهید، بهتر است ابتداء بیش از یک میلیون ایرانی ثبت نام کنند تا تعداد رأی دهندگان واقعی منهای آراء باطله اقلا بیک میلیون برسد. البته رسیدن به دو میلیون ثبت نام هم چندان دشوار نیست. زیرا اگر شما خودتان و بتوصیۀ شما دیگر افراد گروه ۸ نفره با انتشار یک تویت و یک استوری در شبکه‌های اجتماعی خود، هشتگ #ایران_در_حرکت را در رسانه‌ها فراگیر کنید و هر زمانی که فرصت دارید، از فالوورهای خود و جمیع ملت ایران بخواهید که با این هشتگ از طریق شبکه‌های اجتماعی باین جریان بپیوندند و دیگران را هم تشویق باین اقدام نمایند، این هشتگ با شیبی سریع، ترند خواهد شد. همینطور امیدوارم که کلیۀ گروههای سیاسی، مدنی و صنفی و سایر گروهها، چه مذهبی چه غیرمذهبی، چه چپ و چه راست و میانه رو، چه جمهوریخواه و یا سلطنت طلب، از هواداران خود بخواهند در این فرم دیجیتال نامنویسی کنند. زیرا اگر این جریان براه افتد، بقول معروف کسی که دیر بیآید، تاریخ او را مجازات خواهد کرد.

افزایش اعتماد به انتخابات موقت

مشروعیت (لجیتیمسیِ) نسبی برای انتخابات موقت با شرکت یک میلیون ایرانی احراز میشود، زیرا در این صورت میتوان گفت مشت نمونۀ خروار است و این یک میلیون رأی، معرف رأی واقعی ملت ایران است. ولی اعتماد بین المللی هنگامی افزایش مییابد که انتخابات تحت نظارت نهادی از سازمان ملل قرار گیرد. بدین ترتیب که در نرم افزار مربوط به لیست انتخاباتی "ایران در حرکت" ارسال کپی رأی هر فرد به سازمان ملل الزامی باشد، وگرنه ارسال درخواست شرکت در انتخابات ممکن نباشد. در این مورد جاوید رحمان که از سوی سازمان ملل بعنوان گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران انتخاب شده و اقدامات جمهوری اسلامی علیه مردم ایران را مصداق "جنایت علیه بشریت" خوانده، میتواند باین پروژه کمک مؤثری کند، در صورتیکه او نظارت این انتخابات موقت را بپذیرد. خانم بنیادی گرامی، از طریق سخنرانیهای شما میدانم که شما با این حقوقدان بین المللی که در دانشگاه برونل لندن تدریس میکند، در تماس هستید. لذا خواهش ِ شما از جاوید رحمان برای نظارت این انتخابات وزن دیگری دارد. اگر او هم نظارت این فرآیند را در حوزۀ اختیاراتش نداند، شما را راهنمائی خواهد کرد که با کدام نهاد سازمان ملل در این مورد تماس بگیرید.

در اینجا مایلم یکبار دیگر تکرار کنم که چرا من، شما و مقالۀ شما را اینقدر حائز اهمیت میدانم و بآن پاسخی چنین طولانی میدهم. گاهی در جراید نزدیک به رژیم میخوانم که از نوشته‌های شما بفارسی، غلط املائی میگیرند و تسلط شما را بزبان فارسی موضوعه میکنند. اولا این مطلب کاملا طبیعی است برای کسیکه فامیلش بعلت جوّ خفقان در میهنمان از ایران مهاجرت کرده و از شیرخوارگی در انگلستان بزرگ شده است. ثانیا شما در مقابل رئیس جمهور و وزیر امور خارجۀ رژیم که نه توان صحبت به فارسی و نه بانگلیسی را دارند و آبروی ایران را در محافل بین المللی برده‌اند، چنان زبان انگلیسی را سلیس، سریع، روان و بی لحجه صحبت میکنید که کمتر ایرانی خارج رفته نیز قادر است بگرد شما برسد. ثالثا تراوشات ذهنیت اجتماعی و حقوق بشری شما چه ربطی بزبان دارد؟ بهر زبانی میتوان از حقوق زنان و جوانان دفاع کرد. صرفا محتواست که حائز اهمیت است، نه فرم و زبان آن. اغلب فراموش میشود که شما یک فرد عادی نیستید. نازنین بنیادی یک نهاد است، یک نهاد حقوق بشری و یک شخصیت بین المللی معروف و محبوب با امکانات وسیع. او خود این مقالۀ جامع را نوشته است، حتی اگر منشی او آنرا عبارتبندی کرده باشد، مغز او و تراوشات ذهنی آنرا که از وی نگرفته است. همان فردیکه آن مقاله را فرموله کرده، حتی در صورت لزوم پاسخ طولانی مرا هم برای او خواهد خواند، ولی باز این نازنین بنیادی است که تصمیم میگیرد چه عکس العملی بآن نشان دهد. با عرض معذرت از مخاطبین ارجمند از طولانی شدن مقاله بعلت توضیح واضحات و مقولات بدیهی امیدوارم که اکنون دلائل من در بخش اول این پاسخ برای بینظیر بودن جایگاه و مقالۀ نازنین بنیادی روشن شده باشد.

امکانات و راههای انتقال مشخصات

هر ایرانی در تمام جهان میتواند با ثبت نام خود در این لیست دیجیتال در انتخابات مجلس مؤسسان موقت شرکت کند. هم بعنوان انتخاب کننده و هم بعنوان انتخاب شونده، اگر در این لیست در قسمت ملاحظات بآن اشاره کند. بدیهی است که جملۀ ایرانیان داخل کشور نیز امکان کاندید شدن را دارند. حتی کسانی که در زندان هستند، میتوانند یک نماینده در خارج از کشور معرفی کنند تا بنیابت از آنها در جلسات آنلاین مجلس مؤسسان موقت و بعدها احتمالا در پارلمان موقت حضور پیدا کند. همین کار را هم کسانی میتوانند انجام دهند که مایلند صرفا بعنوان انتخاب کننده در انتخابات شرکت کنند ولی میخواهند نامشان مخفی بماند. در هرمحله‌ای میتوان دفاتر محضر قابل اعتمادی یافت که محضر دار مایل بهمراهی با این خیزش ملی باشد. این دفاتر میتوانند لیستی تهیه کنند از مشخصات ایرانیانی که مایل به شرکت در انتخابات هستند بانضمام نماینده‌های آنها در خارج از کشور و مشخصاتشان. این لیست را که محضردار در چند نسخه تایید و مهر و امضاء میکند، میتواند یک مسافرِ با خود باروپا بیآورد و با پست سفارشی هم بشما و هم به جاوید رحمان بفرستد. البته همین کار را با ایمیل هم میشود کرد، زیرا انتقالِ داده‌های مربوطه از طریق "خط رمز پایان به پایان" انجام میگیرد و کاملا محرمانه است. در این مورد به دو مقاله میتوان رجوع کرد. اول مقالۀ خسرو خدیوی تهرانی که لینک آن در پانویس این نوشته، ذکر شده. دوم مقاله‌ای بنام "تلاش ایرانی‌های شاغل درغول‌های تکنولوژی برای کمک به معترضان"۴) در بارۀ روش نگارش "چت امن" که از سوی خبرگان نرم افزاری و کد نویسان ایرانی برای حمایت مبارزین هموطن تولید شده، و این افراد در شرکتهای بزرگ نرم افزاری مانند گوگل و مایکروسافت مشغول بکارند. این میهن پرستان خبره با سرمایه "شخصی" در پی یافتن راه‌های ابتکاری، حتی ارسال پیامک بین دستگاه‌ها بدون نیاز به اینترنت، برای کمک به معترضان در داخل کشور هستند و در این مورد نقش محوری دارند. در همین مقاله آمده که سوندار پیچای، مدیر اجرایی آلفابت، شرکت مادر گوگل، در آغاز اعتراضات ایران پس از مرگ مهسا امینی به کارمندان ایرانی خود گفته بود که از "حمایت کامل" برخوردار هستند. ولی بعدها معلوم شد که تحریم‌های آمریکا عامل بازدارنده در قبال این حمایت هستند. مایک ایساکوویتز، از رؤسای گوگل، از کنگره خواسته بود با دولت بایدن برای تضمین دسترسی ایرانیان به ابزارهای حیاتی ارتباطی همکاری کند. ولی سیاست فعلی آمریکا موجب احتیاط و خودداری این شرکتهای بزرگ در این همراهی با مبارزین است. آنها تاکید دارند که ابهامات قانونی ناشی از تحریم‌ها علیه ایران دست آن‌ها را عملا بسته است. لذا اکثر مهاجران ایرانی‌الاصل کارمند گوگل که در حال تلاش برای کمک به هموطنان خود هستند، به دلیل نگرانی، هم از بابت رژیم ایران و هم از سوی کمپانی، در خفا به این اقدامات مشغول هستند. با اینهمه، اظهارات امیدوار کننده‌ای هم از سوی این ایرانیان میهن پرست وجود دارد. مثلا فرج اعلایی، یکی از سرمایه‌گذاران فناوری در منطقه سیلیکون وَلی کالیفرنیا، در این زمینه گفته که صدها داوطلب از ایرانیان مهاجر در جهان آماده سرمایه‌گذاری و کمک در عرضه فناوری به هم‌میهنان خود هستند. و یا ماهنی شایگان‌فر، یکی از دانشمندان کامپیوتر و تحلیل‌گر ارشد گوگل در سیلیکون ولی میگوید که روزی ۳۰ بار در اینستاگرام پست درباره اعتراضات ایران قرار می‌دهد، در حالی که در گذشته فعالیت زیادی در فضای مجازی نداشته است.
یک روش دیگر نیز برای ارسال مشخصات افراد بسیار بسیار با احتیاط وجود دارد که از تمام متدهای ذکر شده ایمن تر است، و آن انتقال مشخصات از طریق دستگاه فکس میباشد. در هر محل یک خانواده میتواند یک دستگاه فکس تهیه نموده و مشخصات هم محلیهای خود را به خانم بنیادی و جاوید رحمان فکس کند. این نوع انتقالِ داده‌ها قابل کنترل نیست و در تمام دنیا معتبر است.

اسم مستعار را صرفا انتخاب کنندگان میتوانند برای خود گُزیده و در فیلد مربوطۀ این فرم وارد نمایند. زمانیکه هموندانِ با نام مستعار در سایت "ایران در حرکت" مثلا در مورد قانون اساسی جدید اظهار نظر میکنند، میتوانند از اسم مستعار خود استفاده نمایند. نحوۀ عملی آن باین صورت است که مشخصات فرد مزبور ابتداء بتأیید محضر میرسد، سپس این تاییدیه از طُرُق مخفی ذکر شده هم بشما، خانم بنیادی گرامی، و هم به جاوید رحمان فرستاده شود. در نتیجه این اسم مستعار هم در آرشیو "ایران در حرکت" و هم در نهادی از سازمان ملل محفوظ است. اگر اسم مستعاری، مثلا ایکس، بوسیلۀ چند نفر انتخاب شود، نرم افزار "ایران در حرکت" بطور خودکارباین اسامی تکراری شمارۀ ردیف میدهد. حال اگر فردی در سایت "ایران در حرکت" کامنت بگذارد و بجای اسم خود ایکس-۵ ببیند، متوجه میشود که نام مستعار جدید او دیگر ایکس نیست، بلکه ایکس-۵ است. البته انتخاب شوندگان این امکانات را نخواهند داشت، زیرا ملت باید آنها را دقیق و با اطلاعات کافی بشناسد.

هموطنانی هم که توان خواندن و نوشتن ندارند ولی مایلند در انتخابات شرکت کنند، میتوانند از اطفال خود و یا دوستان و فامیل کمک بگیرند. این مشخصات چون بفارسی و انگلیسی است، نیاز به ترجمه و تصدیق ندارد و در صورت لزوم در خارج از کشور از سوی مترجمین رسمی ترجمه و تایید میشود.

زمان دوران گذار و تمهیدات اولیۀ پروژه

طبق این پروژه، زمان دوران گذار از آغاز راه اندازی سایت "ایران در حرکت" بطور عملی شروع میشود، ولی طول آن تا سرنگونی رژیم قابل پیش بینی نیست و بستگی به شدت و حدّت اقدامات دولت موقت دارد. طول مدت گذار در دوران پساسرنگونی را نیز در بخش چهارم این پاسخ مورد بررسی قرار خواهم داد.

حال یک "برنامه‌ی سیاسی" را که خواست بهاره هدایت است، در اینجا ارائه میدهیم. با فرض اینکه شما خانم بنیادی گرامی، پروژۀ "ایران در حرکت" را راه اندازی میکنید، میپرسیم که چه تمهیداتی باید در آغاز کار انجام گیرد؟ به باور من، شما بعنوان بنیانگذار این حرکت، و جاوید رحمان بعنوان ناظرِ آن، شایستگی احراز نقش هیأت امنای این نهاد را دارید. و توصیۀ بعدی من اینست، بدلائلی که در بخش اول پاسخم در ارتباط با بی طرفی نسبی و مقیاس کمِ حرف وحدیثها ذکر کردم، بهتر است که گلشیفته فراهانی و علی کریمی را هم به همراهی و همکاری در این هیأت دعوت کنید. و لطفا به انتقادات هم گوش ندهید، اگر کسی اظهار کرد: باز چند هنرپیشه و فوتبالیست وارد میدان سیاست شدند. آنها توجه نمیکنند که شما فعال حقوق بشر هستید و نه سیاستمدار و سیاستگذار. ادعای رهبری مردم را هم ندارید. شما خودتان می‌نویسید: "هدفمان رهبری مردم ایران نبود، که منعکس کردن و تعقیب اهداف‌شان با تاثیرپذیری بیشتر و دست‌جمعی بود". هموطنان خوشبین ما میدانند که شما شخصیتهای معروف، محبوب و تأثیرگذارهستید و این موقعیت بسیار مهم است! شما، گلشیفتۀ گرامی و علی عزیز خوب میدانید که در کنار جاوید رحمان وظیفۀ نظارت بر روند انتخابات درست و صالحانۀ "ایران در حرکت" را خواهید داشت و آرمانها و افکار ایدئولوژیک شخصی خود را وارد این جریان نمیکنید. و درست بهمین دلیل شما چهار نفر مناسبترین شخصیتهای محبوب و بیطرف برای انجام این رسالت ملی هستید.

پس از تعبیۀ فرم انتخاباتی "ایران در حرکت" در سایت شما تنها کاری که انجام میشود تبلیغ از طرف تمام شخصیتها و گروهها بین فالوورهایشان برای شرکت در این حرکت و بصورت کمپینی وسیع برای نامنویسی در این لیست است که خود منهم فقط بعنوان انتخاب کننده جزء اولین کسانی خواهم بود که در این جریان شرکت میکنند. هنگامیکه تعداد نامنویسی به صد هزار رسید، این اعضاء صد هزارنفره ازبین خود، "ایرانیان دارای مهارت" را که شما تاکید کرده بودید، برای امور اجرائی و کامپیوتری انتخاب میکنند که آنها سازماندهی انتخاباتهای بعدی را بعهده میگیرند. البته این افراد باید خودرا دربخش "ایران در حرکت" از سایت شما معرفی نمایند، سابقه و تجربۀ کاری خودرا بنویسند و در ابتداء افتخاری کار کنند (وضع مالی این حرکت را شرح خواهم داد). مهم اینست که هموندان "ایران در حرکت" این افراد را قبل از انتخاب، کاملا دقیق بشناسند. این کارکنان نباید همه در یک محل باشند و از طریق نرم افزار میشود حوزۀ اختیارات آنها را نسبت به تجربیات و مهارتهایشان در بانک داده‌های "ایران در حرکت" محدود کرد. همانطور که قبلا ذکر شد، خبرگان زیادی از ایرانیان با مهارتهای کاممپیوتری وجود دارد که مایل به همکاری با مبارزین ایرانی هستند.

زمان انتخابات مجلس مؤسسان موقت

خانم بنیادی گرامی، انتخاب مجلس مؤسسان پس از سرنگونی رژیم بیشتر حالت رؤیاپردازی و وعدۀ سر خرمن دارد، بویژه در شرایطی که بقول بهاره هدایت میدان اعتراضات مردم بمیدان جنگ بدل شده است. تسلیحات وسیع و تجهیزات عظیم رژیم، بیشتر بر علیه "دشمن" داخلی است، زیرا امکان خیزشهای پی در پی و منتهی شدن آن بانقلاب سراسری بیشتر از حملۀ آمریکا بایران است. مگر لشکر کشی رژیم بر علیه مردم در سالگرد قتل مهسا، دختر مظلوم ایران را ندیدیم؟ حال فرض کنیم بدلائلی که تا بحال بسیار عمیق تحلیل شده است، مردم واقعا رژیم را برانداختند و از گروههای جمهوریخواه یا مشروطه طلب سیاستمداری برهبری رسید که من شخصا بحسن نیت چنین رهبری هیچگونه شکی ندارم. ولی فکر میکنید پس از براندازی رژیم یک دموکراسی پایدار در ایران احراز خواهد شد؟ مثل روز روشن است که این رهبر دموکرات مجبور میشود متوصل باستبداد گردد. چند صد مثال در این کانتکست برایتان بیاورم تا مثنوی هفتاد من کاغذ شود؟ مگر روح الله خمینی نمیگفت "میزان، رای ملت است" و چند صباحی هم مطبوعات را آزاد گذاشت. چرا پس از چند هفته دستور داد: "بشکنید این قلمها را"، بدانشگاهها حمله کرد و این نهادهای فرهنگی را بست که منهم یکی از قربانیان این نوع "انقلاب فرهنگی" بودم. یک مطلب آخر در این ارتباط: آن حزب اللهیانی که شبها در خیابانها فریاد میکشند، اگر سر تمام زن و بچه‌هایمان را هم ببریم، نمیگذاریم که شماها روی کار بیآئید. این افراد بعد از سرنگونی رژیم هم وجود دارند و با اتحاد و ارتباط از طریق مساجد با رهبر جدید همان رفتاری را خواهند کرد که با شاه فقید نمودند. اگر حتی مردم آزادیخواه و دموکرات هم بر علیه آنان برخیزند، به هرج و مرج کشیده میشود و جنگ داخلی آغاز میگردد. در نتیجه رهبر آزادیخواه و دموکرات جدید یا مجبور میشود ایران را ترک کند و یا دست بخشونت زند. بنا بر این با وضع اضطراری کنونی راهی جز کشیدن جمیع ملت بپای صندوق رأیِ دیجیتال قبل از سرنگونی و برپائی انتخابات مجلس مؤسسان در محیط نسبتا آزاد خارج از میهنمان وجود ندارد. من مطمئنم که این انتخابات بعد از براندازی فقط بسود عوامفریبان خواهد شد!

حال اگر شما ااجازه دهید که فرم رجیستر کردن ایرانیان در لیست انتخاباتی "ایران در حرکت" بعنوان جزئی از پلتفرم شما در صفحۀ آنلاینتان تعبیه شود، تمام این پروسه‌های انتخاباتی قبل از سرنگونی رژیم عملی است. زیرا هر ایرانی در تمام جهان میتواند با ثبت نام خود در این لیست، کاندید نمایندگی در مجلس مؤسسان موقت شود. همانطور که ذکر شد، کلیۀ ایرانیان داخل کشور نیز امکان کاندیداتوری دارند. حتی کسانی که در زندان هستند، میتوانند یک نماینده در خارج از کشور معرفی کنند تا بنیابت از آنها در جلسات آنلاین مجلس مؤسسان موقت و بعدها اگر انتخاب شد، در پارلمان موقت آنلاین هم حضور پیدا کند.

نحوۀ انتخابات مجلس مؤسسان موقت

شاید بهتر باشد برای اجتناب از طولانی شدن این پاسخ این قسمت را بصورت سؤال و جواب تلگرافی انجام دهم:
۱- چه کسانی کاندیدهای عضویت در مجلس مؤسسان موقت خواهند بود؟ پاسخ: همانطور که ذکر شد، افرادی که در فیلد ملاحظاتِ فرم انتخاباتی "ایران در حرکت" خود و یا نمایندۀ خود را بعنوان کاندید معرفی کنند.
۲- از چه زمانی این انتخابات آغاز میگردد؟ پاسخ: از زمانی که تعداد هموندان "ایران در حرکت" از یک میلیون بگذرد.
۳- چه نهادی انتخابات را مدیریت میکند؟ پاسخ: هیأت اجرائی منتخب "ایران در حرکت" که از طرف حد اقل صد هزار هموند این جریان با اکثریت مطلق (بیش از پنجاه هزار رأی مثبت برای هر نفر) انتخاب شده باشد.
۴- این کاندیدها را مردم چگونه خواهند شناخت؟ پاسخ: پس از شروع انتخابات، هیأت اجرائی یک حجم مساوی از کلمات و مکان برای متن و تصویر کاندیدها در سایت "ایران در حرکت" در اختیارشان قرار میدهد، تا خود و سوابق سیاسی/حقوقی خود را به انتخاب کنندگان معرفی کنند. انتخاب کنندگان هم میتوانند نظر خود را در بارۀ کاندیدها ابراز دارند. شرایط نزاکت و عفت کلام هم از سوی هیأت اجرائی تعیین خواهد شد.
۵- تعداد نمایندگان مجلس مؤسسان موقت چقدر خواهد بود؟ پاسخ: ضابطه، تعداد رأی مثبت مردم است. هر کس که اکثریت مطلقِ رأی هموندان "ایران در حرکت" را بدست آورد، شایستگی ورود به مجلس مؤسسان موقت را دارد. یعنی اگر یک میلیون نفر رأی دهند، هرکاندیدی که بیش از پانصد هزار رای بیاورد، انتخاب شده است.
۶- طول مدت انتخابات چقدر است؟ پاسخ: از طرف هیأت اجرائی "ایران در حرکت" تعیین میشود که احتمالا معدلی از طول متعارف، برای رقابتهای انتخاباتی و زمان رأی گیری در کشورهای با نظام دموکراسی خواهد بود. البته بعلت وضع اضطراری دیاسپورای پراکندۀ ایرانیان در دنیا و ساعات مختلف در کشورهای جهان بهتر است که خود انتخابات در دو یا سه روز انجام گیرد.

تدوین قانون اساسی موقت

مجلس مؤسسان موقت میتواند قانون اساسی دوران مشروطه را پایه قرار دهد، عیوب آنرا حذف کند و محاسن مدرن را بآن وارد نماید و یک قانون اساسی موقت تدوین کند که عصر مدرن و خواستهای مبارزین انقلاب زن_زندگی_آزادی در آن برجسته شود و بنظر من - صرفا بعنوان مثال! - نکات مهم زیر در آن جای گیرد:

۱- کلیه قوای نظامی و انتظامی پس از پیروزی انقلاب، مطلقا تحت فرمان پارلمان موقت خواهند بود. تعیین حقوق این قوا، تصویب اضافه حقوقها، اخراج، تعویض پست و یا ترفیع افسران، همه درقلمرو اختیارات پارلمان خواهد بود. یعنی پارلمان، فرماندۀ کل قواست و این نهاد حتی در شرایط اضطراری و حرکات ضد انقلابی و موارد احتمالی حملۀ کشورهای خارجی بعلت هرج و مرج انقلاب، طی جلسات غیر علنی تصمیم گیری میکند. این حوزۀ اختیارات پارلمان برای گروههای سپاهی و بسیجی نیز، اگر منحل نشده باشند، صادق است. دولت هم همان دولت موقت میماند و مجری مصوبات پارلمان خواهد بود. ارتش آلمان نیز ارتشی پارلمانیست. ولی در الگوی "ایران در حرکت" یک قدم فراتر نهاده شده تا امکانات سوء استفاده از رهبر دولت، چه رئیس جمهور و چه پادشاه، پس از سرنگونی رژیم سلب شود.

۲- کلیه شبکه‌ها، رسانه‌ها و مطبوعات دولتی، مطلقا درقلمرو اختیارات پارلمان منتخب است. در اینجا هم مانند ارتش، تعیین حقوق کارمندان و غیره، حتی انتصاب و انفصال مدیران این نهادهای مطبوعاتی باید از طرف پارلمان تصویب شود. این قانون نیز از سوء استفاده‌های مستبدانه رئیس دولت وقت در تبلیغات یکطرفۀ خلاف واقع و شستشوی مغزی اجتماع جلوگیری میکند.

۳- شفافیت کلیه درآمدها و اعانه‌ها برای این پروژه که از سوی پارلمان نیز حسابرسی میشود. و درصورت کشف موردی از سوء استفاده مالی، اختلاس و کلاه برداری، پارلمان خدمات مجری مربوطه را فورا به تعلیق در میآورد تا جرم یا بیگناهی او در دادگاههای قضائی کشوری که وی در آن اقامت دارد، باثبات برسد. در دوران گذار پس از پیروزی انقلاب نیز این اختیارات برای پارلمان موقت پای برجای خواهد ماند، تا از طریق انتخابات سراسری مجلس موسسان جدید انتخاب گردد.

۴- دولت موقت صرفا بنام ملت و بر قانون اساسی جدید سوگند یاد میکند.

۵- قانون اساسی موقت، پارلمان موقت و دولت موقت پس از براندازی نیز به قدرت و اعتبارخود باقی خواهند ماند، تا زمانیکه اکثریت مطلق نمایندگان بادامۀ آن رای دهند. انتخابات سراسری از سوی تمام ملت برای تشکیل مجلس موسسان و تدوین قانون اساسی دائمی، زمانی صورت میگیرد که با تقاضای یک سوم نمایندگانِ پارلمان موقت در این مورد رای گیری شود و دو سوم نمایندگان بآن رای مثبت دهند.

۶- در حین تدوین قانون اساسی موقت، اصول آن مرحله به مرحله در سایت "ایران در حرکت" منتشر و مورد بحث و ابراز نظر - فقط بین نام نویسان این حرکت - قرار میگیرد تا دیگران با نامهای مستعار به سمپاشی برآن نپردازند. سپس برای تصویب نهائی به همه پرسی گذاشته میشود. در این همه پرسی هم صرفا اعضاء این حرکت حق رای دارند. ایرانیانی هم از قشر خاکستری که گله داشته باشند، بحق آنها اجحاف شده، بهتر است که همت کنند و نام خود را در این حرکت ثبت نمایند که در آن صورت کامپیوتر بلافاصله امکان شرکت در رأی گیری را بآنها میدهد. زیرا این نوع انتخابات برای کلیۀ آحاد ملت ایران کاملا آزاد است. مانند تمام انتخابات در دنیا کلیۀ شهروندان واجد شرایط آن کشور حق رای دارند و در آنجا هم گاهی اکثر شهروندان بپای صندوق رأی نمیروند.

انتخابات پارلمان موقت

پس از اینکه قانون اساسی موقت از طریق همه پرسی پذیرفته شد، مجلس مؤسسان موقت انتخابات پارلمان موقت را راه اندازی میکند که اعضاء آنهم از طریق لیست "ایران در حرکت" مانند نمایندگان مجلس مؤسسان انتخاب میشوند. پس ازآن مجلس مؤسسان موقت منحل میگردد و پارلمان موقت بعنوان تنها نهاد مقتدر و منتخب شروع بکار میکند و بعنوان اولین اقدام، انتخاباتِ مجلس سنای موقت را برنامه ریزی مینماید، اگر این نهاد موقت در قانون اساسی موقت پیش بینی شده باشد.

انتخابات سنای موقت در صورت تایید لزوم آن از سوی مجلس مؤسسان موقت

تشکیل مجلس سنا هم که صد در صد انتخابی نه انتصابیست میتواند، صرفا بعنوان مثال!، باین صورت انجام شود که از فعالان اصناف ایرانی که در لیست "ایران در حرکت" ثبت نام کرده‌اند، از هر صنفی چند نفر خود را برای سنای موقت کاندید کنند. و همۀ شهروندانی که در لیست "ایران در حرکت" ثبت نام کرده‌اند بآنها رأی بدهند. هر کاندیدی از هر صنف که بیشترین رأی را آورد، بعنوان نمایندۀ آن صنف به سنای موقت ورود پیدا میکند. در حقیقت مانند آلمان که نخست وزیران منتخب هر ایالت بعنوان نمایندۀ آن بخش در سنا میباشند، اینجا هم نمایندگان منتخب اصناف این وظیفه را بعهده میگیرند. البته کاملا بعنوان مثال از طرف من، زیرا تعیین ساختار سنای موقت هم در حوزۀ اختیارات مجلس مؤسسان موقت میباشد.

تشکیل دولت موقت

رئیس دولت موقت را تمام هموطنان ثبت شده در لیست "ایران در حرکت" انتخاب میکنند که با همکاری جاوید رحمان مشروعیت بین المللی خواهد یافت. زیرا کلیۀ ایرانیانِ داخل و خارج از کشورامکان شرکت دراین انتخابات را داشته‌اند. لینک این لیست قبل از انتخابات به همۀ رسانه‌های فارسی و افراد مشهور فرستاده میشود. و این وظیفۀ ملی رسانه‌ها و شخصیتهاست که برای آگاهی همۀ ملت این لینک را بطور رایگان در سایت خود منتشر کنند.

هنگامیکه رئیس دولت موقت انتخاب شد، میتواند چند شخصیت کاردان را بعنوان وزرای موقت به پارلمان پیشنهاد کند (مثلا نسرین ستوده را بعنوان وزیر دادگستری که قبل از سرنگونی رژیم، طرح اصلاحات سیستم حقوقی ایران آزاد را بریزد) و پارلمان باید باین وزرا رأی اعتماد بدهد و سنای موقت هم باید آنها را تایید کند. سازمان ملل هم ناظر تمام این پروسه‌ها خواهد بود. باین ترتیب این فرآیند انتخاباتی چنان جنبۀ رسمی بخود میگیرد که دولت موقت، بدیلی جدی برای دولت رژیم حاکم میشود و پیشرفت مبارزات در سطح بین المللی بطور تصاعدی افزایش مییابد.

چالشهای مالی

شکی نیست که یک چنین دستگاه انتخاباتی نیاز به بودجۀ مالی دارد. ولی برای اینکه اصولا چنین جریانی آغاز گردد، بهتر است که در ابتداء تمام کسانی که با این حرکت همکاری میکنند، آنرا یک وظیفۀ ملی بدانند و انتظارات مالی نداشته باشند.

پس از راه افتادن این حرکت اولا صندوق اعانه تشکیل میشود که طبقۀ مرفه ایرانی بآن کمک کند. بنا بر نقل قولهائی که قبلا انجام شد، سرمایه‌داران زیادی از ایرانیان مهاجر وجود دارند که مایل بچنین حمایتهائی به هم‌میهنان خود هستند. ثانیا گروههای سیاسی میتوانند برای تفهیم آرمانهای خود به ملت، آگهی هائی در سایت "ایران در حرکت" منتشر کنند و هزینۀ آنرا بپردازند. ثالثا شرکتهای خصوصی میتوانند در پلاتفرمی که دارای میلیونها مخاطب هست، جهت اطلاع رسانی برای محصولات و خدمات جدید خود آگهی دهند. البته کلیۀ دریافتها و پرداختها ماهانه در سایت "ایران در حرکت" جهت اطلاع عموم منتشر خواهد شد.

سیاوش سهراب
_______________________________
۱) https://news.gooya.com/2022/12/post-71695.php
۲) https://news.gooya.com/2023/01/post-72132.php
۳) www.nazaninboniadi.com
۴) https://www.radiofarda.com/a/32233577.html