ابتکار در حمل و نقل عمومی باید برای همه، از جمله افراد دارای معلولیت و افراد مسن، قابل دسترسی باشد. همچنین فضاهای عمومی قابل دسترس برای همه از جمله معلولان و اشخاص مسن، ساختمان‌های عمومی قابل دسترسی مانند مدارس، بیمارستان‌ها و ادارات دولتی، فن‌آوری‌های اطلاعات و ارتباطات قابل دسترس برای همگان و نهایتا رسیدن به طراحی جهانی که یک رویکرد طراحی است که هدف آن قابل دسترس کردن محصولات، خدمات و محیط برای همه از جمله افراد دارای معلولیت است. دولت ایران می‌تواند طراحی جهانی را در ساخت زیرساخت‌های جدید و نوسازی زیرساخت‌های موجود رعایت کند.

در این زمینه سازمانهای زیر باید تلاش کنند: وزارت راه و شهرسازی، وزارت مسکن و شهرسازی و وزارت ارتباطات و فن‌آوری اطلاعات.

برای توسعه زیرساخت‌ها مشارکت‌های دولتی و خصوصی می‌تواند موثر باشد. PPP: مشارکت خصوصی- عمومی در بسیاری از کشورهای جهان مورد توجه است. در ایالات متحده، چندین ایالت برای ارائه پروژه‌های زیربنایی، مانند جاده‌ها، فرودگاه‌ها و ساختمان‌های عمومی، مشارکت خصوصی-عمومی را اجرا کرده‌اند. در کانادانیز PPP ها برای توسعه زیرساخت‌ها، به‌ویژه در بخش حمل و نقل استقبال کرده است. پروژه‌هایی مانند جاده‌های عوارضی، پل‌ها و سیستم‌های ترانزیت شامل سرمایه‌گذاری و تخصص بخش خصوصی بوده است.

PPP ها در موارد زیر کارآمدی دارند: حمل و نقل، انرژی، آب و فاضلاب، ارتباطات از راه دور، زیرساخت‌های اجتماعی مانند مدارس، بیمارستان‌ها و سایر تأسیسات زیرساخت اجتماعی استفاده کرد. در ایران موسسات زیر می‌توانند نقش اساسی در به کارگیری بخش خصوصی داشته باشند: وزارت دارایی و امور اقتصادی برای تقویت مشارکت‌های دولتی و خصوصی، کمیسیون ملی سرمایه‌گذاری (در صورت ایجاد)، کمیته‌های ‌مشارکت عمومی-خصوصی: ایجاد کمیته‌ها یا نهادهای اختصاصی برای ارزیابی و اجرای پروژه‌های مشارکت عمومی-خصوصی و وزارتخانه‌های مرتبط با بخش‌های خاص.

چهار: پشتیبانی SMEs:

بنگاه‌های کوچک و متوسط (SMEs) ستون فقرات اقتصاد ما را تشکیل می‌دهند. ابتکار مهم در این رکن دسترسی به منابع مالی است. برای مثال صندوق ضمانت اعتباری کره جنوبی (KODIT) ضمانت‌های اعتباری را به شرکت‌های کوچک و متوسط ارائه می‌دهد و به آنها کمک می‌کند وام‌های بانک‌ها و مؤسسات مالی را تضمین کنند. در مالزی نیز مؤسسات تأمین مالی اختصاصی مانند SME Bank و Credit Guarantee Corporation مالزی ایجاد کرده است تا حمایت مالی و ضمانت‌هایی را برای SME ها فراهم کند. این امر موجب ابتکار عمل در حوزه‌های گوناگون اقتصاد می‌شود. از جمله شرکت‌های کوچک و متوسط در بخش تولید، تامین مالی خرد، بدهی، سهام، کمک‌های مالی، سرمایه‌گذاری‌های خطرپذیر، کشاورزی، گردشگری، شرکت‌های کوچک و متوسط در بخش فن‌آوری نرم افزار، سخت افزار، و سایر محصولات و خدمات.

دولت آزاد ایران آینده و بخش خصوصی می‌توانند گام‌هایی برای بهبود دسترسی به منابع مالی برای SMEها بردارند. این مراحل عبارتند از: کاهش نرخ بهره، ترویج منابع تأمین مالی جایگزین و ارائه آموزش‌های مالی. در ایران آینده سازمانهای زیر می‌توانند عهده‌دار این مسئولیت باشند: بانک مرکزی ایران، وزارت دارایی و امور اقتصادی، وزارت صنعت، معدن و تجارت(صمت)، وزارت کشاورزی، وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و وزارت فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات.

‌ساده‌سازی نظارتی: ساده‌سازی فرآیندهای نظارتی برای کاهش بار اداری در این مورد کارآمد است. برای مثال امارات متحده عربی اقداماتی را برای ساده‌سازی رویه‌های نظارتی و کاهش زمان و هزینه شروع یک کسب و کار انجام داده است. دولت طرح «محیط دوستی سرمایه‌گذار» را معرفی کرد که شامل ساده‌سازی فرآیندهای صدور مجوز و ارائه مشوق‌ها به شرکت‌های کوچک و متوسط است.

چند نمونه از شرکت‌های کوچک و متوسط در ایران که می‌توانند از ساده‌سازی نظارتی بهره ببرند: شامل شرکت‌های کوچک و متوسط در بخش تولید، طیف وسیعی از کالاها، از جمله غذا، نوشیدنی، پوشاک و ماشین‌آلات را تولید می‌کنند. شرکت‌های کوچک و متوسط در بخش کشاورزی، شرکت‌های کوچک و متوسط در بخش گردشگری و فن‌آوری. اقداماتی که در ایران می‌توان برای ساده‌سازی نظارتی انجام داد: کاهش تعداد مقررات، ساده‌سازی مقررات موجود، ارائه راهنمایی و حمایت از SMEها، استفاده از فن‌آوری برای خودکارسازی فرآیندهای انطباق.

موسسات زیر در ایران می‌توانند این عمل را انجام دهند: وزارت امور اقتصادی و دارایی از طریق آسان و مختصر کردن مقررات تجاری، وزارت صنعت، معدن و تجارت(صمت) از طریق ساده‌سازی نظارتی، وزارت کشاورزی، وزارت ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگری، وزارت فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات برای ساده سازی مقررات بخش فن‌آوری، به‌ویژه مربوط به حفاظت از داده‌ها و حریم خصوصی.

ظرفیت‌سازی و ارائه آموزش، راهنمایی و برنامه‌های حمایتی برای تجهیز SME ها به مهارت‌ها و دانش مورد نیاز برای رونق در بازار جهانی منجر می‌شود. مثلا در ایالات متحده شبکه‌ای از مراکز توسعه مشاغل کوچک (SBDCs) را اداره می‌کند که آموزش، مشاوره و منابع را به مشاغل کوچک و کارآفرینان ارائه می‌دهد. در ایران مسئولیت برعهده وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و وزارت علوم، تحقیقات و فن‌آوری است. همچنین دسترسی به بازارهای داخلی و بین‌المللی از طریق توافقنامه‌های تجاری و طرح‌های توسعه بازار صورت خواهد گرفت. مثلا کره جنوبی چالش بزرگ استارت‌آپ K را راه‌اندازی کرد که در یک برنامه شتاب‌دهی سه ماهه شرکت کنند.

ابتکار عمل در این حوزه می‌تواند شامل برنامه‌های زیر شود: برنامه‌های ترویج صادرات، برنامه‌های دسترسی به بازار داخلی، پلتفورم‌های تجارت الکترونیک، مراکز رشد و شتاب‌دهنده‌های کسب و کار و مشارکت‌های دولتی و خصوصی. در ایران این اعمال توسط موسسات زیر انجام می‌شود: وزارت صنعت، معدن و تجارت(صمت)، وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، وزارت فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات و کمیته مشارکت عمومی و خصوصی (در صورت ایجاد).

ادامه دارد....

دکتر بردیا حریری، مدیر مالی و مشاور سرمایه‌گذاری از سیلیکون ولی، کالیفرنیا، به عنوان سخنگوی ایرانسانس فعالیت می‌کند. این پلتفرم غیرانتفاعی با هدف متحد کردن متخصصان ایرانی، بازسازی اقتصاد ایران و تضمین موقعیت برحق جهانی آن است.

وب سایت: www.Iranaissance.org

ایمیل: bardia.hariri@iranaissance.org"