روبر بدنتر، حقوقدان، وزیر دادگستری، نویسنده، سناتور و رئیس پیشین شورای قانون اساسی فرانسه و یکی از غول‌های عالم سیاست در سدۀ گذشته دیشب پنجشنبه هشتم فوریه، در سن ٩۵ سالگی در پاریس درگذشت. بدنتر شهرت و محبوبیت خود را بیش از همه مرهون مبارزۀ خستگی‌ناپذیرش علیه مجازات اعدام بود که از آن تحت عنوان "شرم مشترک" یاد می‌کرد

ناصر اعتمادی - رادیو بین المللی فرانسه

روبر بدنتر تمام عمر خود را در هر کجا که بود صرف مبارزه با بی عدالتی کرد. او به تنهایی آبروی اخلاقی چپ فرانسه بود و از کودکی رنج یهودی‌ستیزی را با گوشت و پوست خود احساس کرده بود.

روبر بدنتر در سی مارس ١٩٢۸ در یک خانوادۀ مهاجر یهودی در پاریس زاده شد. پدر و مادر او از یهودیان بیسارابیا بودند که برای فرار از سرکوب بلشویک‌ها به جمهوری فرانسه پناه آوردند. با این حال، سیمون، پدر بدنتر، در دورۀ حکومت ویشی توسط آلمان نازی در شهر لیون دستگیر و به یکی از اردوگاه‌های مرگ فاشیسم در لهستان منتقل شد. خود بدنتر در کتابی دربارۀ مادربزرگش تصریح کرده بود که کودکی او در دهم مه ١٩٤٠ در سن ده سالگی متوقف شد.

👈مطالب بیشتر در سایت رادیو بین المللی فرانسه

پیروزی فرانسوا میتران در ماه مه ١٩۸١ فرصت استثنایی را برای بدنتر به منظور متحقق کردن رؤیای همیشگی اش، یعنی لغو مجازات اعدام، فراهم کرد. بدنتر در هفده سپتامبر ١٩۸١ در دفاع از لایحۀ لغو مجازات اعدام در مجلس ملی فرانسه حضور یافت آنهم در زمانی که ٦۳ درصد فرانسوی ها با لغو این مجازات مخالف بودند. او در خاطراتش دربارۀ این روز نوشته است : "میتران معنای تاریخ را می‌فهمید. او می‌دانست که لحظۀ پایان دادن به مجازات اعدام فرارسیده است و ضدیتی که لغو این مجازات برمی‌انگیخت نهایتاً به سود او تمام می شد. میتران سیاستمداری کارکشته بود، هر چند او را ماکیاولیست می‌خواندند. او می‌خواست با لغو مجازات اعدام نشان بدهد که وی در عین حال به اعتقادات عمیق خود سخت پایبند است."