چه زمین میان ماه و خورشید باشد، چه نباشد
همیشه در صف آفتابگردان‌های سرزمینم می‌ایستم
و کاری به اشباح سرگردان تاریک ندارم
جزرم یا مد؟ نمی‌دانم!
تنها می‌دانم چگونه مهربانی‌ها با هم ترکیب می‌شوند
و چگونه وقتی سیب از درخت فرو می‌افتد
از برهوت آسمان به زیبایی زمین می‌رسد
و می‌دانم، می‌دانم... می‌دانم
که عشق تنها نیروی جاذبه‌ای ست
که بی هیچ قانونی ما را به ساحل آزادی می‌رساند
شکوه میرزادگی ـ هشتم آوریل ۲۰۲۴
مطلب قبلی...
انزوایِ عظما، مهران رفیعی
انزوایِ عظما، مهران رفیعی
مطلب بعدی...
مدنیت و سکوت، اکبر کرمی
مدنیت و سکوت، اکبر کرمی
