حمله وحشیانه عزاداران دل سوخته از مرگ قاتل هزاران سرو قامت ایران زمین در حیات خلوت جرم و جنایت حکومت اسلامی در لندن به پنج نفر از شادی کنندگان از نابودی جانی معروف، موجب عکس العملهای فراوانی در شبکههای اجتماعی گردید که توضیح زیر آموزنده خواهد بود.
الف. جماعتی که همیشه با استفاده از انگشتان خود آماده یورش به هم وطنان ناسازگار با نظام سنتی و تاریخ گذشته هستند، این بار چرا این پنج نفر را تنها رها کردند تا گرگهای هار حکومت نکبت اسلامی آنها را گیر انداخته و مورد هتک حرمت قرار داده و کتک بزنند؟ خوب طبیعی است، اسلامیان، هم در وطن و هم در غربت و در همه جای دنیا منش توحش خود را نشان داده و میدهند، لعنت به همهشان.
ب. گروه هایی از کاربران شبکهها، هم این رویداد شرم آور سربازان گمنام را محکوم کرده و اظهار تاسف کردند و هم رویداد شرم آور دیگری که سال گذشته در حق آقای عالی پیام و آقای هادی خرسندی روا شده بود را نقد و به چالش گرفتند، درود بر شرف همه آنها که حرکتهای غیر اخلاقی و غیر انسانی را که درباره هر کس اعمال میشود مورد شماتت قرار میدهند.
پ. عدهای هم در مورد هیچیک از رویدادهای مورد مظر عکس العملی نشان ندادند، از نظر آنها خیالی نیست، مهم نیست، این جماعت که دغدغه مردم و میهن برایشان مسالهای نیست؛ دنیا را آب ببرد دردشان نخواهد گرفت، فقط و فقط به منافع آنها لطمه وارد نشود.
ت. گروهی دیگر درباره رفتار شنیع با آقایان هالو و خرسندی علاوه بر اینکه لال مونی گرفتند غیر مستقیم تقصیر را به گردن خود این عزیزان انداختند. ولی درباره عوامل فشار حکومت اسلامی، شدیدا فعال بودند (که هر انسان عاقلی باید این عمل را محکوم میکرد) از این افراد میپرسم به قول خودشان در یک کشور متمدن چگونه است که حمله به پنج نفر را مطرود و مذموم شمرد (که باید میشمردند) ولی حمله به دو مبارز سالخورده و میهن دوست را مجاز دانست؟
ش. بابکان
تهران - خرداد ۱۴۰۳
رهبر نسقگیر و ملت تماشاگر، بیژن صفسری
نوری بر تاریکخانه انتخابات ریاست جمهوری، تقی روزبه